سومین شماره ماهنامه فرهنگی و هنری «آرمان هنر» با مطالبی متنوع در حوزه‌های سینما و تئاتر، موسیقی، کتاب و میراث فرهنگی منتشر شد.

سومین شماره ماهنامه فرهنگی و هنری «آرمان هنر

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جلد سومین شماره این ماهنامه به گفت‌وگوی تفصیلی با «محمد گذرآبادی» مترجم پرکار و باسابقه کشور در حوزه های فیلمنامه‌نویسی، کارگردانی، تاریخ سینما، سینمای مستند، نقد فیلم، ادبیات و روانشناسی اختصاص پیدا کرده است و در این گپ و گفت، کیفیت ترجمه متون و مترجمان ایرانی به بوته نقد گذاشته شده‌اند.

«آرمان هنر» در پرونده نقد فیلم وسریال این ماه خود فیلم‌های «تومان» مرتضی فرشباف، «پوست» بهمن و بهرام ارک و سریال «خسوف» مازیار میری را مورد نقد و بررسی قرار داده است.

مطالعه تطبیقی رمان و فیلمنامه «بینوایان» نیز عنوان یادداشتی است که بخش اول آن دراین شماره از این ماهنامه فرهنگی و هنری منتشر شده است.

انتقاداتی به «مدل طبی » در سلامت روان، در آستانه آذرماه؛ خبری از برگزاری کنسرت‌ها در تهران نیست، نگاهی به قصه «یا انگار نمی شود به تو رسید» نوشته روزبه حسینی، آسیب‌شناسی عرصه نویسندگیِ طنز، گزارشی از خانه‌موزه نیما یوشیج، نکاتی درباره «اندی وارهول»، نگاهی به کتاب «شیوه فنی نمایشنامه‌خوانی» و معرفی سلسله انتشارات «چتر دانش» ازجمله یادداشت‌ها و گفتارهای اهالی فرهنگ و هنرند که در سومین شماره «آرمان هنر» منتشر شده‌اند.

علاقه‌مندان می‌توانند این نشریه را از کیوسک‌های فروش مطبوعات در خیابان انقلاب تهران از چهارراه قدس تا میدان انقلاب تهیه نمایند.

همچنین نسخه الکترونیکی رایگان این ماهنامه نیز در اپلیکیشن‌های «طاقچه» و «جار» در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

ماهنامه فرهنگی و هنری «آرمان هنر» به مدیرمسئولی «سیده‌الهام کاظمی» و سردبیری «صدرا صدوقی» در ۳۲ صفحه و با قیمت ۱۵هزار تومان منتشر می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...