پیدایش هوش در کودکان [The Origins of Intelligence in Children (La naissance de l'intelligence chez l'enfant)]. اثر تحقیقی از ژان پیاژه1 (1896-1980)، روان‌شناس سوئیسی فرانسوی‌زبان، که در 1932 انتشار یافت. به دنبال این اثر ساختن اشیای واقعی توسط کودکان2 (1937) منتشر شد، و با مطالعه‌ای درباره‌ی پیدایش تقلید در کودکان کامل گردید. انتشار پژوهش آخر به تأخیر افتاد، زیرا با تحلیل بازی و منشأ نماد بازنمودی رابطه‌ی نزدیکی داشت، و در 1945 در کتاب شکل‌گیری نماد در کودکان3 انتشار یافت.

پیدایش هوش در کودکان [The Origins of Intelligence in Children (La naissance de l'intelligence chez l'enfant)]. ژان پیاژه

این سه اثر مجموعه‌ی واحدی تشکیل می‌دهد که در آن به مرحله‌ی نخستین شکل‌گیری هوش پرداخته شده است؛ یعنی به تجلیات گوناگون هوش حسی- حرکتی و به شکل بسیار ابتدایی تصور و بازنمود. آرایی که در رساله‌ی نخست مطرح شد به‌ویژه به شکل‌گیری الگوهای4 حسی- حرکتی و ساز و کار5 همسان‌سازی6 ذهنی اختصاص یافته بود. این آرا مایه‌ی بحث‌ها و جدل‌های فراوانی شد، به‌ویژه، از جانب هانری والون7 در کتابش تحت عنوان سرچشمه‌های تفکر در کودکان8 پیاژه در 1947، در پیش‌گفتار چاپ دوم پیدایش هوش، به او پاسخ داد و متذکر شد که کارهای آخرش باعث کشف پیوندی بسیار بزرگتر میان عامل حسی- حرکتی و بازنمودی (تصوری) شده است که قبلاً به نظرش نرسیده بود. این به آن دلیل است که نوزاد، با هماهنگ‌کردن اعمال خود، ساختن الگوهایی مانند شیء پایدار و سوارکردن دو چیز بر روی هم در دو بعد یا سه بعد و چرخش و روی هم‌انداختن و غیره را آغاز می‌کند که از این طریق بالأخره موفق می‌شود فضای ذهنی خود را سازمان دهد.

پس از آن و به‌ویژه ثابت‌های9 ادراکیِ شکل و اندازه به ساختمان حسی- حرکتی شیء پایدار بستگی دارد. بدون شک الگوهای حسی- حرکتی از نوع مفاهیم نیستند و خویشاوندی کارکردی که پیاژه بر آن تأکید دارد، تقابل ساختاری میان این دو حد افراطی را نفی نمی‌کند. ولی بدون الگوهای قبلی، تفکر در حال تولد به گفتار خالص کاهش می‌یابد و این چه‌بسا تداعی‌کننده‌ی بسیاری از شواهد باشد که والون در کتاب خود گفته است. ولی بچه‌ی کوچک دقیقاً در سطح ملموس کنش‌ها هوش خود را بهتر نشان می‌دهد و سپس در حدود هفت یا هشت سالگی کنش‌های هماهنگ به اعمالی منتهی می‌شوند که می‌توانند تفکر زبانی را سازمان دهند و آن را بر پایه‌ی سازوکار منسجمی استوار کنند.

علی اسدی نیک. فرهنگ آثار. سروش


1. Jean Peaget 2. La Construction du réel chez l’enfant
3. La Formation du Symbole chez l’enfant 4. Schémes
5. Mécanisme 6. Assimilation 7. Henri Wallon
8. Les Origines de la pensée chez l’enfant 9. constances

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...