«قرن شوروی» [The Soviet century] اثر موشه لووین [Moshe Lewin] منتشر شد.

قرن شوروی» [The Soviet century] اثر موشه لووین [Moshe Lewin

به گزارش کتاب نیوز، این اثر که پژوهشی دست اول و مستند درباره‌ی یک نظام تمامیت‌خواه که در اوج قدرت ظاهری فروپاشید می باشد؛ توسط موسسه فرهنگی هنری جهان کتاب به چاب رسیده است.

موشه لووین (1921-2010)، نویسنده‌ی کتاب «قرن شوروی»، زاده‌ی لهستان است. در جوانی سال‌هایی را در شوروی دوره‌ی استالین به سر برد. بعدها به تدریس و پژوهش در دانشگاه‌های معتبر انگلستان و آمریکا پرداخت و به عنوان استاد ممتاز از دانشگاه پنسیلوانیا بازنشسته شد. او طی سال‌ها کار پژوهشی و دانشگاهی، چندین کتاب درباره‌ی جوانب گوناگون تاریخ شوروی تألیف کرد که ازجمله شامل آثاری درباره‌ی لنین، استالین، بوخارین، گورباچف و سیر تکوین نظام شوروی و وجوه گوناگون آن می‌شود. کتاب قرن شوروی جمع‌بندی لووین از پنج دهه مطالعه درباره‌ی این کشور در قرن بیستم با استناد به مدارک آرشیوی جدید است.

ناشر در معرفی این اثر او آورده است:

این اثر نظام شوروی را از آغاز حکمرانی استالین تا پایان کار گورباچف بررسی می‌کند. نویسنده بر آن است که پژوهش‌های تاریخی درباره‌ی شوروی گرفتار دو خطای مکررند: دیدگاه «جنگ سردی» (که آن را یک ایدئولوژی با نقاب پژوهشی می‌خوانَد) و «استالینی کردن» یا استالینی دیدن سراسر تاریخ و کل پدیده‌ی شوروی (به مثابه‌ی یک گولاگ/زندان بزرگ). هر دوی این دیدگاه‌ها تصویری غیرواقعی و معوج از تاریخ شوروی ترسیم می‌کنند.

لووین از عارضه‌ی رشد کمّی و سطحیِ بدون عمق سخن می‌گوید که در دوره‌ی استالین با شتاب در پیش گرفته شد و در درازمدت به پایان یافتن منابع اقتصادی و اجتماعی کشور انجامید. حاکمان شوروی دولت بوروکراتیکی را تشکیل دادند که درواقع بازتولید سلسلسه‌مراتب دیوانسالاری روسیه‌ی تزاری به رنگی دیگر بود. آنگاه که شور انقلابی فرونشست، سرآمدانِ حاکم قدرت خود را صرف پیشبرد منافع شخصی خود کردند. به‌تدریج انسداد نظام سیاسی مانع هرگونه پیشرفت اقتصادی و اجتماعی شد و سرانجام، حاکمیت شوروی از جامعه عقب ‌افتاد. «دوشاخه شدن» مسیر حاکمیت و مردم (که هر کدام به سویی می‌رفتند) برای نظام شوروی مرگبار بود...

به گفته‌ی لووین: «تاریخ روسیه آزمایشگاهی عظیم برای مطالعه‌ی انواع نظام‌های اقتدارگرا و بحران‌های آن تا امروز است.»

اِریک هابسبام، مورخ نامدار انگلیسی، درباره‌ی کتاب قرن شوروی نوشته است:
«احتمالاً هیچ مورخ غربی دیگری که درباره‌ی اتحاد شوروی کار کرده است نمی‌تواند به اندازه‌ی موشه لووین ترکیبی از تجربه‌ی شخصی زندگی با روس‌ها از زمان استالین ــ به‌عنوان سرباز جوان زمان جنگ ــ تا دوران پساکمونیستی را با چنین آشنایی عمیق با آرشیوها و مطالب مربوط به عصر شوروی ارائه کند. تأملات او درباره‌ی "قرن شوروی" ادای سهمی مهم به آزادساختن تاریخ شوروی از میراث ایدئولوژیکی قرن گذشته است و باید از مواد خواندنی اساسی برای تمام کسانی باشد که خواستار فهمیدن آن هستند.»

«قرن شوروی» نوشته موشه لووین با ترجمه‌ی پیروز اشرف در قطع رقعی، جلد سخت و در 624 صفحه به قیمت 170 هزار تومان منتشر شده و در کتابفروشی های در دسترس علاقمندان به تاریخ و سیاست است.

................ هر روز با کتاب ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...