«آتشی که هرگز نمیرد»، یادنامه‌ زنده‌یاد مرتضی ثاقب‌فر، یکی از تازه‌ترین کتاب‌هایی است که از سوی انتشارات فروهر منتشر شده است.

به گزارش ایبنا، مرتضی ثاقب‌فر، ایران‌شناس و مترجم نام‌آشنایی بود که زندگی پربار خود را در راه شناساندن تاریخ و فرهنگ ایران سپری کرد. او آثار بسیاری از ایران‌شناسان بیگانه را به زبان فارسی برگرداند و بدین‌گونه زمینه‌ای فراهم کرد تا ایرانیان پیشینه‌ سرزمین خود را بیشتر و با نگاهی دانشورانه‌تر بشناسند. نثر رسای ثاقب‌فر و پای‌بندی بسیار او به ترجمه وفادارانه‌ متن‌ها، بر ارج کار او و جایگاهش در گستره‌ ایران‌شناسی می‌افزود.

اکنون پس از گذشت سالیانی از درگذشت این تاریخ‌پژوه، یادنامه‌ای شایسته برای یادکرد از نام نیک او منتشر شده است. این یادنامه با نام «آتشی که نمیرد» و به کوشش آرزو رسولی در دسترس دوستداران تاریخ و فرهنگ ایران قرار گرفته است.
 
سرآغاز یادنامه، نوشته‌ای خواندنی از گردآورنده‌ کتاب است. او در این نوشته از آشنایی خود با ثاقب‌فر، باریک‌بینی و دقت بسیار او در برگردان متن‌ها به زبان فارسی و پشتیبانی‌اش از جوانانی که برای شناخت و شناساندن تاریخ و فرهنگ ایران کوشش می‌کردند، سخن می‌گوید و خواننده را با ویژگی‌های شخصیتی و منش نمونه‌وار مرتضی ثاقب‌فر آشنا می‌کند. به‌ویژه تاکید رسولی بر ایران‌دوستی ثاقب‌فر است.

در این یادنامه، مقالاتی از شماری از دانشمندانی گردآوری شده است که هر کدام در زمینه‌ پژوهشی خود صاحب‌نظر هستند. این مقالات به ترتیب الفبایی نام نویسندگان آورده شده است.
 
«تاج‌نهادن از مهرپرستی و مانویت تا شاهنامه» عنوان جستاری از حمیدرضا اردستانی رستمی است که در آغاز مقالات گردآوری شده آمده است. نویسنده آیین تاجگذاری را در گذشته‌های دور تا زمان سرایش شاهنامه بررسیده و نشان داده است که چگونه این آیین از فرهنگ ایران برخاسته است.
 
جستار ابوالقاسم اسماعیل‌پور «بررسی تاریخ زبان فارسی» نام دارد. او به بررسی و شناخت کتابی پرداخته است که زنده‌یاد پرویز ناتل‌خانلری در سالیان پیش در این‌باره‌ نوشته بود.
 
کاوه بیات، تاریخ‌شناس نامدار، در مقاله‌ خود به معرفی نشریه‌ای کمتر شناخته شده به نام «ایران آزاد» پرداخته است که دهه‌ها پیش سیف‌آزاد آن را منتشر می‌کرد.

مقاله‌ شیرین بیانی با نام «فرمانروایی ایلام و ایزدبانوی بزرگ کیریریشه» از نوشته‌های آگاهی‌بخش یادنامه است. همچنین باید به مقاله‌ «خوراک هخامنشیان از دیدگاه متون کلاسیک» اشاره کرد که کار مشترکی از آرزو رسولی و سارا پوراحمدی است.

یکی دیگر از مقالات تاریخی یادنامه، «تبار ساسانیان و مساله‌ تحول تاریخ‌نگاری عصر ساسانی: طرح یک فرضیه» نام دارد. این جستار روشنگرانه نوشته روزبه زرین‌کوب است.

«ریشه‌شناسی دهیوهای هخامنشی» از امیرعمادالدین صدری، «بازبینی منابع تاریخی درباره‌ی نبرد کورش بزرگ و ماساژت‌ها» از علی علی‌بابایی درمنی، «سرپرستی خانواده براساس قوانین زرتشتی در دوران ساسانی» از ناهید غنی و «آذربایجان در اواخر دوره‌ی ساسانی» از مهرداد قدرت‌دیزجی از جستارهای دیگری است که در این یادنامه می‌توان خواند.

چند جستار از کتاب نیز ویژه‌ ادبیات معاصر ایران است. مانند «شعر احمد شاملو و چشم‌انداز آینده‌ی آن» از سعید رضوانی، «مقدمه‌ای بر شناخت زندگی و شعر رهی معیری» از کامیار عابدی و «صادق هدایت به‌عنوان شخصیتی داستانی» از حسن میرعابدینی. هر کدام از این نویسندگان از آگاهان برای شناخت و نقد ادبیات کنونی ایران به‌شمار می‌روند.

ابوالفضل خطیبی جستاری زبان‌شناسانه را پیش کشیده است با نام «وُرا، وِرا، وَرا» و کاربرد آن در شاهنامه و متن‌های کهن فارسی بازنموده است. کتایون مزداپور نیز دو واژه‌ «مار و پلنگین» را در جستاری دانشورانه کاویده است.
 
دیگر مقالات یادنامه فهرست‌وار این‌گونه است: «گویش خوانساری و جایگاه آن در میان گویش‌های مرکزی ایران» از مجید طامه، «رخش در رخت» نوشته میرجلال‌الدین کزازی و چند مقاله‌ دیگر. دو مقاله نیز به زبان انگلیسی در پایان کتاب آورده شده است.
 
 ثاقب‌فر نهم مرداد ۱۳۲۱ در خیابان بلورسازیِ تهران در خانه‌ای که پیش‌تر از آنِ مشیرالسلطنه (صدراعظم استبداد صغیر) بود، زاده شد. تا ۱۰ سالگی که مجموعه خانه و باغ به فروش رفت، در آنجا زندگی می‌کرد. تا پنجم ابتدایی به دبستان رازی رفت و سال ششم را در دبستان رودکی به پایان رساند. سپس در دبیرستان رازی (متعلق به هیئت غیرمذهبی فرانسویان در تهران) به مدیریت موسیو «آندریو» و معاونت آقای «استوانی» و «دکتر اسماعیل رباطی» تحصیل کرد.
 
ثاقب‌فر، از مترجمان پرکار در حوزه‌ ایران‌شناسی و در زمینه‌ تاریخ هخامنشی، جامعه‌شناس، ایران‌شناس، تاریخ‌دان و شاهنامه‌پژوه بود. از وی تاکنون بیش از ۱۰۰ جلد تالیف و ترجمه‌ کتاب در حوزه‌ جامعه‌شناسی، و تاریخ و فرهنگ ایران منتشر شده است.
 
«شاهنامه و فردوسی و فلسفه تاریخ ایران»، «بن‌بست‌های جامعه‌شناسی»، «آگاهی آریایی»، «بن‌بست‌های جامعه‌شناسی»، «جامعه‌شناسی» و «بررسی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگ ایل کردی بلوچستان» از نوشته‌های وی است و از ترجمه‌های ثاقب‌فر می‌توان به «یونانیان و بربرها» امیرمهدی بدیع، مجلدات «تاریخ کمبریج» مجموعه ۱۴ جلدی «تاریخ هخامنشیان» دانشگاه خرونینگن هلند و «اخلاق پروتستانی و روح سرمایه‌داری» ماکس وبر اشاره کرد. «ایران در گذر روزگاران» نیز در گفت‌وگو با مسعود لقمان منتشر شده است. ثاقب‌فر  ۱۱ دی‌ماه ۳۱۹۱ در پی سکته مغزی چشم از جهان فروبست.

کتاب «آتشی که نمیرد؛ یادنامه‌ استاد مرتضی ثاقب‌فر» در ۱۶۸ با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۴۵ هزار تومان از سوی انتشارات فروهر منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...