«اطلس شیعه» به قلم «رسول جعفریان» که تاریخ شیعه را در قالب نقشه‌های جغرافیایی می کند، در یک سال اخیر به چاپ سوم رسید.

به گزارش مرکز خبر حوزه، این اثر که به همت حجت‌الاسلام والمسلمین
رسول جعفریان و گروه پژوهشی وی آماده شده، با ارائه مطالب و محتوای تاریخی در کنار نقشه‌های جغرافیایی، سیر ایجاد، رشد و تکامل و تطور شیعه را به صورت جامع ترسیم می‌کند.

در این اثر، نقشه زندگی و سال‌شمار حدود 40 مرجع مهم و تاثیرگذار شیعه و توضیحات مبسوطی پیرامون هر یک ارائه شده است. همچنین مشخصات تمامی امامزاده‌های ایران همراه با نقشه‌های قدیمی و جدید شهرهای گوناگون مذهبی در این اثر گردآوری شده است. اطلس شیعه یک اثر تألیفی ـ پژوهشی است که هدف اصلی آن، ارائه تصویر جغرافیایی و تاریخی شیعه در طول تاریخ اسلام از آغاز تا به امروز است. در این کتاب تلاش شده است تا تاریخ شیعه در قالب نقشه‌های جغرافیایی ارائه شده و حدود پیشرفت تشیع در هر مقطع تاریخی و در هر نقطه جغرافیایی نشان داده شود.

در نگاه اجمالی اطلس شیعه در دوازده فصل تنظیم شده است، فصل نخست با نام «آغاز تشیع» از تعریف شیعه شروع و با بیان فرقه‌های شیعه ادامه یافته است. فصل دوم با نام «امامان شیعه»، شامل زندگی حضرات معصومین (ع) با ارائه مطلب و نقشه درباره زندگی هر امام است. فصل سوم با نام «تشیع در شهرهای ایران» برای هر شهر از شهرهای اصلی شیعه مذهب، نقشه و متن ارائه شده و گاه به خاندان‌های مهم شیعه هر ناحیه نیز پرداخته شده است.

فصل چهارم، «دولت‌های شیعه در ایران» که نخستین آنها دولت علویان طبرستان و پایان آن عصر امام خمینی (ره) است. در این میانه، از دولت‌هایی چون آل بویه، اسماعیلیه، ایلخانیان، سربداران، مرعشیان، صفویان، قاجار تا انقلاب اسلامی سخن به میان آمده است. فصل پنجم، «تشیع در عراق» نام دارد که از شهرهای کوفه و واسط و بغداد سخن گفته شده و با گذر از مهمترین رویدادهای تاریخی شیعه در این دیار، به زمان حال رسیده و از بغداد عصر جدید و دولت شیعی کنونی عراق نیز سخن گفته شده است.

فصل ششم، «تشیع در جزیرة‌العرب» است که درباره شیعیان مدینه و همین طور منطقه شرقیه یعنی احساء و قطیف سخن گفته شده است. پس از آن، از بحرین و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند قطر، امارات، کویت و عمان نیز سخن به میان آمده و بخش قابل‌توجهی نیز به یمن و زیدیه اختصاص داده شده است. فصل هفتم، «تشیع در شامات» است که از ورود تشیع به شام به ویژه حلب سخن گفته، سپس شهرهای سوریه از جمله دمشق و نیز علویان و در پایان شیعیان لبنان تا زمان حاضر تبیین شده است.

فصل هشتم، «تشیع در آفریقا» نام دارد که بخش عمده آن به علویان و دولت فاطمی اختصاص دارد و پس از آن به رسوخ و نفوذ تشیع در کشورهای آفریقایی که عمدتاً در یکصد سال اخیر به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بوده بحث شده است. فصل نهم، «تشیع در شبه قاره و افغانستان» که ضمن آن به تفصیل از دولت‌های شیعی در حیدرآباد و مناطق دیگر هند و نیز نواب‌ شیعی حاکم بر برخی از نواحی و همین طور شیعیان کشمیر و سپس پاکستان بحث شده است. برای هر بحث و متن تاریخی، چندین نقشه تاریخی ارایه شده است. در پایان این بخش، نفوذ تشیع در کشورهای مالزی، اندونزی و تایلند نیز مورد توجه قرار گرفته است.

فصل دهم، «تشیع در قفقاز و ترکیه» که در آن از شیعیان آذربایجان و همین‌طور استانبول و دیگر شهرهای ترکیه سخن میان رفته است و بحثی نیز درباره علویان صورت گرفته. فصل یازدهم، «تشیع در اروپا» که بیشتر مربوط به قرن اخیر است. در این فصل از شیعیان بریتانیا، آلمان، و همین‌طور ایتالیا و بلژیک به اجمال بحث شده است. فصل دوازدهم، «تشیع در آمریکا» و کاناداست که از برخی از مؤسسات و تشکل‌های شیعی به اجمال سخن به میان آمده است.

هرگاه عدالت بر کشوری حکمفرما نشود و عدل و داد جایگزین جور و بیداد نگردد، مردم آن سرزمین دچار حمله و هجوم دشمنان خویش می‌گردند و آنچه نپسندند بر آنان فرو می‌ریزد... توانمندی جز با بزرگمردان صورت نبندد، و بزرگمردان جز به مال فراهم نشوند، و مال جز به آبادانی به دست نیاید، و آبادانی جز با دادگری و تدبیر نیکو پدید نگردد... اگر این پادشاه هست و ظلم او، تا یک سال دیگر هزار خرابه توانم داد... ای پدر گویی که این ملک در خاندان ما تا کی ماند؟ گفت: ای پسر تا بساط عدل گسترده باشیم ...
دغدغه‌ی اصلی پژوهش این است: آیا حکومت می‎تواند هم دینی باشد و هم مشروطه‎گرا؟... مراد از مشروطیت در این پژوهش، اصطلاحی‌ست در حوزه‌ی فلسفه‌ی حقوق عمومی و نه دقیقاً آن اصطلاح رایج در مشروطه... حقوق بشر ناموس اندیشه‌ی مشروطه‎گرایی و حد فاصلِ دیکتاتوری‎های قانونی با حکومت‎های حق‎بنیاد است... حتی مرتضی مطهری هم با وجود تمام رواداری‎ نسبی‎اش در برابر جمهوریت و دفاعش از مراتبی از حقوق اقلیت‎ها و حق ابراز رأی و نظر مخالفان و نیز مخالفتش با ولایت باطنی و اجتماعی فقها، ذیل گروهِ مشروعه‎خواهان قرار دارد ...
خودارتباطی جمعی در ایران در حال شکل‌گیری ست و این از دید حاکمیت خطر محسوب می‌شود... تلگراف، نهضت تنباکو را سرعت نداد، اساسا امکان‌پذیرش کرد... رضاشاه نه ایل و تباری داشت، نه فره ایزدی لذا به نخبگان فرهنگی سیاسی پناه برد؛ رادیو ذیل این پروژه راه افتاد... اولین کارکرد همه رسانه‌های جدید برای پادشاه آن بود که خودش را مهم جلوه دهد... شما حاضرید خطراتی را بپذیرید و مبالغی را پرداخت کنید ولی به اخباری دسترسی داشته باشید که مثلا در 20:30 پخش نمی‌شود ...
از طریق زیبایی چهره‌ی او، با گناه آشنا می‌شود: گناهی که با زیبایی ظاهر عجین است... در معبد شاهد صحنه‌های عجیب نفسانی است و گاهی نیز در آن شرکت می‌جوید؛ بازدیدکنندگان در آنجا مخفی می‌شوند و به نگاه او واقف‌اند... درباره‌ی لزوم ریاکاربودن و زندگی را بازی ساده‌ی بی‌رحمانه‌ای شمردن سخنرانی‌های بی‌شرمانه‌ای ایراد می‌کند... ادعا کرد که این عمل جنایتکارانه را به سبب «تنفر از زیبایی» انجام داده است... ...
حسرت گذشته را خوردن پیامد سستی و ضعف مدیرانی است که نه انتقادپذیر هستند و نه اصلاح‌پذیر... متاسفانه کانون هم مثل بسیاری از سرمایه‌های این مملکت، مثل رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و جنگل‌هایش رو به نابودی است... کتاب و کتابخوانی جایی در برنامه مدارس ندارد... چغازنبیل و پاسارگاد را باد و باران و آفتاب می‌فرساید، اما داستان‌های کهن تا همیشه هستند؛ وارد خون می‌شوند و شخصیت بچه‌های ما را می‌سازند ...