به گزارش ایبنا، کتاب «حسین علی، درود خداوند بر او»، اثر محمدحسین مهدوی مؤید، در 641 صفحه، شمارگان 1100 جلد و با بهای 55 هزار ریال از سوی انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی منتشر شده است.

صبر و استقامت امام حسین(ع) و یارانش در روز عاشورا سال‌هاست که بهانه‌ای برای دلگرمی‌های شاعران شیعی است. این عشق بی چرا که نظم و نثرهای زیبا و دردمندانه‌ای را به همراه داشته است، زینت‌بخش ادبیات و تسلابخش دل‌هایی است که در سوز و گداز عاشورا می‌سوزند.

مهدوی موید که به گفته خودش در مجالس روضه اباعبدالله(ع) با دعا، مفاتیح و لالایی آمیخته و با گریه‌های شبانه پدر و مادر پرورش یافته از شاعران چیره قلبی است که آثار ارزشمندش علاوه بر حسن، به زیور تولای اهل بیت (ع) آراسته است و مقبول طبع صاحب‌نظران است.

موید در کتاب «حسین علی» در قالب 128 فصل کوتاه به روایت واقعه عاشورا می‌پردازد. کتاب از حرکت امام از مدینه آغاز می‌شود و با شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) به پایان می‌رسد. کتاب «حسین علی» در مقایسه با کتاب‌های دیگر در این زمینه دارای ویژگی‌های منحصر به فرد زیادی است. مهم‌ترین ویژگی کتاب مستند بودن روایات آن است. در عین حال که از لحاظ ادبی اثری ارزشمند و قوی است ولی از لحاظ روایات تاریخی نیز متکی بر منابع متعدد است و در پایان هر فصل از این منابع نام برده شده است.

ویژگی دیگر کتاب حسین علی، نثر منحصر به فرد آن است که در آن کمتر از لغات عربی استفاده شده است و جایگزین‌های مناسب برای لغات و عبارات عربی در نظر گرفته شده و ترجمه‌ای جدید از احادیث و روایات ارائه شده، همچنین در بعضی از فصل‌های کتاب شعرهایی در رثای سالار شهیدان و یارانشان آورده شده است.

این نوشتار مقتلی است که به زبان فارسی سره نوشته شده، از این‌رو مخاطب با زبانی اصیل روبه‌رو است که تهی از کلمات بیگانه است. نثر کتاب بسیار شاعرانه و به شعر نزدیک است و مؤلف در گفتار شاعرانه و به شیوه خویش به صحبت با امام حسین(ع) می‌پردازد.

«حسین علی» بر گفتار اولياء و راويان و محدثان تا تاريخ نگاران و... استناد کرده است که مراجع معتبر محسوب می‌شوند، قرآن مجيد، سخن پيشوايان معصوم، بصائرالدرجات الكبری (محمدحسين الصفار)، نقل علی مهزيار اهوازی(رجال طوسی)، محمدبن احمدبن عجلی كوفی، طبقات ابن سعد، تاريخ طبری، بحارالانوار، اختيار معرفه الرجال الكشی، فرائدالمسمطين، مفاتيح الجنان، شرح نهج‌البلاغه، اخبار الطوال و ده‌ها كتاب روايت و حديث و اخبار و تاريخ و مقتل نوشته اهل تسنن و شيعيان عالم، برخی از این مراجع هستند.

مؤید در لایه باطنی‌تر این کتاب به معجزه الهی اشاره می‌کند و معتقد است كه حسين(ع)، خود زبان است و هستی در آن ماوا دارد. او زبان گفت‌وگوی انسان با خدا و مهم‌تر از آن زبان گفت‌وگوی خدا با انسان است. پس اتفاقی يا شاعرانه نيست اگر گفته شود كه او با هر كس به زبان خود آنها سخن می‌گويد (به زبان هفتاد و دو ملت) و اين معجزه ای الهی است و درخشان‌ترین وجه كتاب حسين علی، همين حقيقت است.

................ هر روز با کتاب ...............

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...