گراهام گرین

19 بهمن 1384

گراهام-گرین

تحصیلات خود را در آکسفورد انجام داد. در ناتینگهام Nottingham به روزنامه‌نگاری پرداخت و همانجا بود که در 1926 به مذهب کاتولیک درآمد و متعصبی پرشور گشت... سالها سردبیر روزنامه "تایمز" Times بود، در 1930 آن را رها کرد و به انتشار رمان پرداخت و هرسال تا زمان جنگ، داستانی منتشر کرد. در 1935 به لیبریا و مکزیکو سفر کرد و خاطرات این سفر را که تا 1939 به طول انجامید، انتشار داد... مدتی در وزارت اطلاعات و وزارت خارجه مشغول شد.

گراهام گرین، Greene, Graham داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس انگلیسی (1904-1993) تحصیلات خود را در آکسفورد انجام داد. در ناتینگهام Nottingham به روزنامه‌نگاری پرداخت و همانجا بود که در 1926 به مذهب کاتولیک درآمد و متعصبی پرشور گشت، چنانکه همه آثارش نظر مذهبی او را منعکس و کشمکش میان نیروی بدی و نیروی نیکی را عرضه می‌کند. در آثار گرین که غالباً پرهیجان و تکان‌دهنده است، موضوعهای شوم و نفرت‌انگیز آشکارا در برابر موضوعهای الهی و زیبا قرار می‌گیرد. گرین سالها سردبیر روزنامه "تایمز" Times بود، در 1930 آن را رها کرد و به انتشار رمان پرداخت و هرسال تا زمان جنگ، داستانی منتشر کرد. در 1935 به لیبریا و مکزیکو سفر کرد و خاطرات این سفر را که تا 1939 به طول انجامید، انتشار داد. از بهترین داستانهای گرین "صخره برایتون" Brighton Rock در 1938 که او را به شهرت رساند، "قدرت و افتخار" The Power and the Glory (1940) که اصول عقاید او را در رستگاری از راه رنج بردن، نشان می‌داد و به دریافت جایزه‌ای ادبی نایل آمد و "جان مطلب" The Heart of the Matter (1948). در همه این آثار اندیشه‌های مذهبی و اعتقاد تعصب‌آمیز به تقدیر دیده می‌شود و این که زندگی، که گرین از چهره‌اش نقاب دورویی و ریاکاری را به سوئی افکنده است، دوزخی بیش نیست؛ همچنین نفرت از جسم و بدن.

از داستانهای دیگر
گراهام گرین این داستانهاست: "پایان کار" The End of the Affair (1951) و "وزارت ترس" The Ministry of Fear (1943). گرین در ضمن نوشتن داستان، به نقدهای پر ارزش از فیلمهای سینمایی می‌پرداخت، مدتی در وزارت اطلاعات و وزارت خارجه به کار اشتغال یافت، به افریقای غربی سفر کرد، و در بازگشت قسمت ادبی مجله‌های مهم را برعهده گرفت. داستان "آمریکایی آرام" The Quiet American (1956)، داستان خیالپردازانه‌ای است درباره جنگ سرد ویتنام. "مأمور ما در هاوانا" Our Man in Havana (1958) داستانی جاسوسی است. حوادث داستان "خوره‌ای خاموش" A Burnt-Out Case (1961) در کنگو می‌گذرد. گرین در 1952 به قلمرو تئاتر وارد شد. از نمایشنامه‌های معروف او "اتاق نشیمن" The Living Room در 1953 در لندن برصحنه آمد و نمایشنامه "عاشق حاضر خدمت" The Complaisant Lover در 1959. از بیشتر داستانهای گراهام گرین فیلم سینمایی ساخته شده که از جالب توجه‌ترین آنها "سومین مرد" The Third Man است. گرین مجموعه‌ای از داستانهای کوتاه خود را با عنوان "بیست و یک داستان" Twenty-One Stories در 1954 انتشار داد. وی همچنین از سفرهای خود یادداشتهایی فراهم آورده است مانند "سفر بدون نقشه" Journey Without Maps (1936) و مقاله‌هایی مانند "کودکی از دست رفته و مقاله‌های دیگر" The Lost Childhood and Other Essays (1951).

گرین به سبب خصوصیت بی‌نهایت جالب توجه آثار متنوعش، شهرتی زودرس و پایدار به دست آورد و از مهمترین رمان‌نویسان عصر حاضر شناخته شد. آثارش سرشار است از تحلیل دقیق و کمی تلخ روانی و احساس دردناکی از انحطاط بشری. گرین استاد نقل و حکایت است، صریح و روشن می‌نویسد، صور ذهنی غافلگیرکننده و شرح و توصیفهای جالب توجه و طنزهای گیرا به کار می‌برد.

زهرا خانلری. فرهنگ ادبیات جهان. خوارزمی

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...