کتاب «من زبان فارسی را دوست دارم»، مجموعه انشاءهای زبان‌آموزان ژاپنی دانشکده مطالعات خارجی دانشگاه اوساکا با همکاری مرکز مجازی مطالعات ژاپن منتشر شد.

من ژاپنی! زبان فارسی را دوست دارم

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا، کتاب من زبان فارسی را دوست دارم، به همت بهنام جاهدزاده با همراهی و راهنمایی سید آیت حسینی و با همکاری مرکز مجازی مطالعات ژاپن منتشر شد.

جاهد زاده استاد رسمی مطالعات ایران شناسی دانشگاه اوساکای ژاپن، دارای بالاترین مدرک توانایی زبان ژاپنی و مسلط به زبان انگلیسی و ترکی استانبولی و آشنا به زبان های عربی و فرانسه است و آثار تالیفی و پژوهشی دیگری همچون ترجمه دو مجموعه شعر معاصر ژاپن به فارسی، تالیف مشترک کتاب آموزش زبان فارسی برای ژاپنی زبانان را دارد ضمن آنکه چند مقاله و یک تز دکتری با عنوان مقایسه تطبیقی هم پایه سازی جملات در زبان ژاپنی و فارسی در حوزه زبان شناسی مقایسه ای و آموزش زبان فارسی را نیز تالیف نموده است.

کتاب من زبان فارسی را دوست دارم، توسط انتشارات پرنده در ۱۰۲ صفحه منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...