«تکنیک های نویسندگی از زبان نویسندگان برجسته» از سادات حسینی‌خواه در بردارنده مصاحبه با نویسندگان مشهور و برنده جایزه نوبل ادبیات با نگاهی به چگونگی نگارش داستان به بازار نشر آمد.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا، این کتاب شامل سه فصل مصاحبه ها، نقد کتاب و بیوگرافی دو نویسنده مطرح، همانطور که نویسنده در مقدمه به آن اشاره کرده است، علاوه بر مفید بودن برای علاقه‌مندان به نویسندگی به دلیل تنظیم در قالب مصاحبه های خبری، برای خبرنگاران و دوستداران ادبیات نیز مثمر ثمر است.

در فصل اول کتاب تکنیک های نویسندگی از زبان نویسندگان برجسته (مصاحبه‌ها)،نویسندگان به طور مثال می گویند که چطور می‌توان از زندگی روزمره، سوژه های زیبایی برای نویسندگی یافت؛ چطور باید با کلمات بازی کرد و آنها را کنار هم قرار داد؛ چطور باید نوشتار را به گونه ای تنظیم کرد که به مذاق مخاطب خوش بیاید و حتی بر زمان انتشار یک داستان تاکید می کنند و معتقدند داستان باید در زمان درست منتشر شود. آنها حتی درباره اینکه سبک داستان باید از پیش مشخص شود مثلا اینکه‌سریالی، جنایی، عاشقانه، سیاسی یا شعرگونه باشد، اشاراتی ظریف دارند.

سادات حسینی خواه، خبرنگاری که دستی در ترجمه و نویسندگی دارد، معتقد است که هیچ نوشتاری مانند مصاحبه با نویسندگان نمی تواند تکنیک های نویسندگی آنان را افشا کند. امروزه کلاس های آموزشی مختلفی برای آموختن تکنیک های نویسندگی برگزار می شود، اما شاید بهترین راه آموختن این تکنیک ها از زبان نویسندگانی باشد که خود جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرده اند یا اینکه داستان‌هایشان با اقبال عمومی مواجه شده و به زبان های مختلفی در سطح بین‌المللی ترجمه شده است.

وی پیش از این در دومین جشنواره طنز مکتوب در بخش ویژه، مقام اول را کسب کرده و تاکنون مقام و جوایز متعددی را در حوزه خبر یا طنز در رسانه های مختلف به دست آورده است. مقاله علمی «بررسی مشکلات ترجمه مقاله ادبی برای روزنامه» از سوی این نویسنده و مترجم در دومین کنفرانس بین المللی مطالعات زبان و ادبیات ملل به صورت سخنرانی نیز ارائه شده است.

در کتاب تکنیک های نویسندگی از زبان نویسندگان برجسته با ۱۰ نویسنده صاحب نام آلمانی شامل اویگن‌روگه، اینگو ‌شولتسه ، آنا زگرس، هرتا مولر، زیگفرید لنتس، فردریک ‌بکمن ، الیاس‌کانتی، اووه‌ تیم، فردیناند فن‌شیراخ و توماس برنهارد مصاحبه‌هایی انجام شده است؛ این نویسندگان در خلال این مصاحبه ها از انگیزه های نویسندگی، سبک های نوشتن، چگونگی نگارش افکار و عواطف، تبدیل خاطره ها به داستان و تاثیر خوانش آثار بزرگان ادبیات بر حرفه نویسندگی سخن می گویند.

در فصل اول کتاب با عنوان «نویسنده شدن از زبان نویسندگان آلمانی زبان»، می‌خوانید:

پایان داستان همواره سخت‌ترین بخش داستان است. به نظر می رسد نتیجه‌گیری‌ها دلبخواه نیستند. درحقیقت اینگونه است که شما چیزی را حرکت می‌دهید، پس از آن به گره داستانی می‌رسید و سپس داستان را در بستر خود ادامه می‌دهید، البته واضح است که تجربه شما در آن دخیل است و سپس سوال ایجاد می‌شود: حالا چگونه می‌توانم آن را به پایان برسانم؟ به نظر، داستان‌ها همیشه پایان خوبی دارند.

کتاب تکنیک‌های نویسندگی از زبان نویسندگان برجسته از سادات حسینی‌خواه در ۱۶۲ صفحه و شمارگان یک‌هزار نسخه از سوی نشر جالیز منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...