«در امتداد وحی و عرفان» عنوان اثری از محمد ملکی (جلال‌الدین) است که از سوی نشر ادیان به چاپ رسیده است. این کتاب با استناد به منابع و آثار شیخ اشراق، دو رویکرد فکری «عرفانی و وحیانی» وی را بررسی می‌کند.

به گزارش ایبنا، شهاب‌الدین یحیی سهروردی، بنیادگذار فلسفه‌ اشراق، با توجه به رویکرد‌های مختلف فکری، فلسفه‌ خود را بنیان نهاد. از جمله‌ آن‌ها رویکرد «عرفانی و وحیانی» وی در فلسفه است.

کتاب «در امتداد وحی و عرفان» با استناد به منابع و آثار شیخ اشراق، دو رویکرد فکری «عرفانی و وحیانی» وی را بررسی کرده و از این زاویه با نگاهی نو به این فلسفه نگریسته و به بازخوانی اندیشه‌ وحیانی و عرفانی او در فلسفه‌ اشراق پرداخته است. لذا این کتاب، اثری بدیع در تبیین تفکر وحیانی و عرفانی سهروردی در فلسفه‌ اشراق به شمار می‌آید.

نویسنده در نخستین فصل این کتاب به تفصیل زندگی نامه‌ شیخ اشراق را بررسی کرده است. از جمله موضوعات این فصل می‌توان به تبیین مذهب سهروردی اشاره کرد که در آن سکوت چندین قرن را شکسته و با استناد به آثار وی و اقوال محققان، او را از زمره‌ شیعیان برشمرده است. همچنین کتاب‌شناسی توصیفی آثار شیخ اشراق به طور جامع در این فصل جای دارد.

در فصل دوم و سوم، با استناد به آثار شیخ اشراق و دیگر منابع معتبر، رویکرد عرفانی و وحیانی سهروردی در فلسفه‌ بیان و مستند شده است.

سومین فصل کتاب به بررسی آیات و روایاتی اختصاص دارد که سهروردی در فلسفه‌ خود، شماری از آن‌ها را مستند قرار داده و این رویکرد قرآنی در فلسفه از ابتکارات شیخ اشراق و از مهم‌ترین مباحثی است که می‌تواند در جواب کسانی که می‌خواهند سهروردی را مانی‌گرا و زرتشتی‌گرا معرفی کنند، ارایه کرد.
 
نخستین چاپ کتاب «در امتداد وحی و عرفان» در شمارگان 2000 نسخه، 358 صفحه و بهای 70000 ریال توسط انتشارات ادیان چاپ و توسط مرکز پخش کتاب «پکتا» روانه بازار نشر شده است.

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...