تاریخ جهان آرای عباسی، کتابی تاریخی به فارسی درباره صفویان از بدو تشکیل حکومت آنان تا اواخر حکومت شاه عباس دوم تألیف میرزا محمدطاهر وحید قزوینی. مؤلف، این کتاب را به درخواست سید علاءالدین حسین معروف به "خلیفه سلطان" صدراعظم شاه عباس دوم نوشت و موظف شد که درباره تاریخ صفویه از آغاز آن «از هر جزئی از جزئیات که اطلاع تام دارد بنویسد». وی به تاریخ شروع این اثر اشاره نکرده ولی احتمالا در 1055 که در دربار شاه عباس دوم مجلس‌نویس و وقایع‌نگار بوده اقدام به تألیف کرده است.

وحید قزوینی عنوان کتاب را در دیباچه نیاورده و جای آن در نسخه‌های موجود سفید است. قدیم‌ترین مأخذی که از این کتاب یاد کرده "قصص الخاقانی" اثر ولی قلی خان شاملو است که میرزا محمدطاهر وحید را مؤلف تاریخ جدید معرفی کرده است. بعد از او میرزا محمدخلیل مرعشی از این کتاب با عنوان "تاریخ عباسی" نام برده است. "کارل هرمان اته" تاریخ شاه عباس ثانی را از آثار میرزا محمدطاهر وحید برشمرده و محمدتقی بهار از کتاب وی با عنوان "تاریخ شاه عباس دوم" یاد کرده است. استوری علاوه بر این‌ها به عنوان "تاریخ وحید" نیز اشاره کرده و مهدی غروی هم به چهار نسخه از این کتاب تحت همین عنوان در کتابخانه رضا در شهر رامپور هندوستان اشاره نموده است. ابراهیم دهگان در چاپ بخشی از این کتاب بدون ذکر دلیل و مأخذ عنوان "عباس‌نامه" را برای آن برگزیده که احتمالا سلیقه شخصی او بوده است.

عناوین "ریاض التواریخ"، "ریاض الاخبار" و "تاریخ وحید" نیز در دو فهرست لنینگراد و دانشگاه لکهنو آمده است. احمد سهیلی خوانساری نسخه‌ای قدیمی از این کتاب یافته است که در پشت صفحه اول آن، دو تن از صاحبان کتاب که در دو زمان مختلف مالک آن بوده‌اند نام آن را "تاریخ جهان‌آرای عباسی" نگاشته‌اند. به عقیده وی وحید قزوینی این کتاب را در برابر "تاریخ عالم آرای عباسی" اسکندربیگ منشی نگاشته و به همین دلیل آن را "تاریخ جهان آرای عباسی" نامیده است. با توجه به اینکه در هیچ یک از دیگر نسخ موجود عنوان کتاب ذکر نشده است و کتاب تاریخ حکومت صفویه را از بدو تشکیل تا اواخر حکومت شاه عباس دوم دربر می‌گیرد، نمی‌توان عناوین "تاریخ شاه عباس ثانی" را برای آن پذیرفت.

"تاریخ جهان آرای عباسی" مشتمل است بر مقدمه و سه باب: باب اول در ذکر اجداد صفویه از امیر فیروزشاه زرین کلاه تا سلطان حیدر؛ باب دوم در شش فصل شامل حوادث زمان شاه اسماعیل اول دوره شاه طهماسب با ذکر اسامی فرزندان، طوایف، رجال، وزرا، شاغلان امور حکومتی، هنرمندان رشته‌های گوناگون،  جلوس شاه اسماعیل دوم، حوادث مهم دوره سلطان محمد خدابنده، جلوس و حکومت شاه عباس اول، حوادث دوره شاه صفی معرفی امرای حکومت و ولایات و علما و سادات دوره شاه صفی در سه مجلس باب سوم دربارة 22 سال از حکومت شاه عباس دوم.

وحید قزوینی در نگارش باب اول و فصول اول تا پنجم باب دوم از کتاب‌های متقدمان همچون "احسن التواریخ" و به ویژه تاریخ عالم آرای عباسی استفاده کرده و بعضا خلاصه مطالب آنها را آورده است. چون مؤلف در زمان شاه صفی حضور داشته و وقایع را براساس مشاهدات خود نوشته است و منابع درباره دوره شاه صفی نیز اندک است. فصل ششم باب دوم اهمیت بسیاری دارد. مؤلف در باب سوم نسبت به باب دوم کمتر به ذکر تاریخ وقایع توجه داشته است. از جای جای کتاب تسلط مؤلف بر ادب عصرش مشهود است. وی در کتابش از آیات و احادیث و اشعار عربی و مثل‌ها بهره برده و در آن اشعار فارسی خود و شعرای بزرگی همچون سعدی و فردوسی را نیز آورده است. در این کتاب در ذکر نام برخی از شخصیت‌های دوره شاه طهماسب و شاه عباس اول با تاریخ عالم آرای عباسی و دیگر متون صفویه تفاوت‌هایی دیده می‌شود.

نسخه کامل تاریخ جهان آرای عباسی در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است که بر اساس سجع مهر آن متعلق به کتابخانه ناصرالدین میرزا (ناصرالدین شاه) بوده است.

سید سعید میرمحمدصادق. دانشنامه جهان اسلام

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...