قرآن آخرین کتاب آسمانی‌ست که نیاز بشر به معارف ناب توحیدی و قواعد زندگی فردی و اجتماعی را تا قیامت پاسخ می دهد. این ویژگی اقتضاء می کند که قرآن، به شیوه‌های گوناگون مورد توجه قرارگرفته و در قالب‌های گوناگون، به بشریتِ تشنه‌ی حقیقت و آرامش، عرضه گردد. تدوین مصحف‌های گوناگون، ترجمه‌های متعدد قرآن، صورت بندی‌های متنوع آن و همچنین نوشتن تفسیرهای متعدد بر آن، بخشی از وظایفی‌ست که ما در قبال این کتاب شریف و این عطیه‌ی بزرگ الهی داریم.
مصحف حاضر که نام اختصاصی «قرآن؛ کتاب مبارک» بر آن گذاشته شده، دارای سه ویژگی اساسی است: اولین و اساسی‌ترین ویژگی این مصحف ترجمه‌ی دقیق، محققانه و عالمانه‌ای است که توسط استاد جناب آقای حسین استاد ولی، تدوین گردیده است. این ترجمه به اذعان بسیاری از کارشناسان حوزه و دانشگاه، تا حدود بسیار زیادی توانسته است که مراد خداوند از فرو فرستادن آیات را برای مخاطبان، شفاف سازد و با حفظ امانتداری نسبت به متن اصلی، از شیوائی زبان فارسی نیز بهرهمند است.
دومین ویژگی این مصحف: ترجمه «عبارت به عبارت» و با چینش مقابل هم می‌باشد. ترجمه هر آیه، به صورت یکجا، و همچنین ترجمه کلمه به کلمه، هرکدام، دارای مزایا و معایبی‌ست که انتخاب الگوی “عبارت به عبارت” توانسته‌است مزایای هردو شیوه را در خود جمع و از معایب آنها نیز تاحد امکان، فاصله بگیرد.
سومین و خاص‌ترین ویژگی این مصحف: نوع صفحه بندی آن است که مبتنی بر موضوع و سیاق آیات می باشد و توسط دکتر مهدی فیض مطالعه و پیاده‌سازی شده است.
استاد محمدعلی کوشا، منتقد ترجمه‌های قرآن و از داوران پرسابقه‌ی کتاب سال ایران، درباره‌ی این ترجمه نوشته‌اند: «ترجمه‌ی دانشمند گرانمایه و ناقد نکته سنج، آقای حسین استاد ولی، بی‌گمان به دلیل آشنایی مترجم آن به اصول ادب، تفسیر، کلام، فقه و معارف اسلامی و همچنین حسن سابقه در ترجمه‌ی آثار گوناگون، ترجمه‌ای استوار و درخور توجه است و باتوجه به توضیحاتی مفید که در متن آمده می توان گفت این اثر در ردیف ترجمه های تفسیری قرار می گیرد.
نشر این ترجمه صرف‌نظر از فراز و فرودهایش نثری معمول و متعارف است و می تواند برای همه فارسی زبانان در هر قشر و طبقه‌ای که باشند مورد استفاده قرار گیرد؛ دراین اثر تلاش لازم برای ارائه ترجمه‌ای صحیح به عمل آمده و تا سرحد توان، دقت و صحت، با روانی و گویایی عبارات جمع گردیده است. همچنین توجه به نکات بلاغی که بُعد هنری هر ترجمه استواری متکی به آن است، در این ترجمه رعایت شده است.
در مجموع، این ترجمه که حاصل زحمات چندین ساله این مترجم فاضل است. ترجمه روان، پذیرفته‌ی همگان و بازتاب اخلاص و طهارت نفس صاحبِ آن(آقای حسین استاد ولی) است.
یک ویژگی قرآن مبارک بهره‌مندی از ترجمه استادولی است. ترجمه‌ای بسیار عمیق، دقیق و قرآن پژوهانه؛ کار خوبی که روی ترجمه حسین استادولی انجام شد، تقطیع کردن آیات بود، یعنی اگر یک آیه دو خط بود، آن را در قرآن مبارک به چهار عبارت کوتاه تقطیع شده، این عبارات کوتاه با ترجمه مقابل همراه است و این کمک بسیاری می کند تا خواننده هم با عبارات کوتاه مواجه شود و هم ترجمه در درست‌ترین موقعیت ممکن باشد. ترجمه در این کتاب آنچنان در دسترس است که چشم به صورت ناخودآگاه از متن عربی به سمت متن فارسی می رود.
موضوع سرتیتر صفحه نیز کمک می‌کند تا تدبر امکان‌پذیرتر شود؛ روش درست تدبر این است که تدبر در حین تلاوت اتفاق بیفتد نه اینکه تدبر را یک پروژه مجزا از قرائت بدانیم؛ لذا در قرآن مبارک تدبر در ضمن خوانش اتفاق می‌افتد، این مصحف عزیز کمک می‌کند، خواندنی‌های ما خواندنی‌های تدبری باشد.
بر این اساس، مصحف حاضر، برای اولین‌بار، به صورت موضوعی، صفحه بندی شده‌است. (بدین معنا که برای مثال اگر در صفحه‌ای به جریان دعوت حضرت نوح(ع) و عکس العمل قوم ایشان اشاره شده، در همان صفحه، این جریان پایان یافته). لذا در بالای هر صفحه، موضوع کلّی محتوای آیات آن صفحه درج شده و فهرست این موضوعات نیز در پایان مُصحف ارائه گردیده است. البته اجرای کامل این الگو، به علّت محدودیت های صفحه بندی، عملاً غیرممکن بود؛ ولی این قاعده، در بیش از نود درصد صفحات رعایت شده‌است. با این منطق، انتخاب نقطه‌ی شروع و پایانِ هر صفحه، کاری دشوار و بعضاً تابع سلیقه و تشخیص فردی است(یعنی اجتهادی است و نه توقیفی).
مهم ترین مزیّت این نوع صفحه بندی آن است که در تلاوت روزانه‌ی آیات، خصوصاً در سطح مساجد کشور که معمولاً یک صفحه بعد از نماز، تلاوت می‌شود، مطالب تلاوت شده، حاوی پیام کامل تری است و به صورت ناتمام، تلاوت نمی شود، خصوصاً در زمانی که ترجمه‌ی آیات نیز خوانده می شود، این مزیّت بیشتر احساس می گردد.
این ویژگیِ منحصر به فرد، شرایط ذهنی خواننده‌ی محترم آیات را برای تدبّر در آیات الهی مهیا می کند؛ چراکه هر آیه را درون بسته‌ی معنایی خودش می نگرد و انسجام و پیوستگی آیات، بیشتر احساس می شود.
................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............
