«مجموع پریشانی» مجموعه غزل‌های قربان ولیئی از سوی انتشارات نیستان منتشر شد.

مجموع پریشانی» مجموعه غزل‌های قربان ولیئی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از تسنیم،‌ دفتر شعر «مجموع پریشانی» مجموعه غزل‌های قربان ولیئی از سال 1382 تا 1393 را در بر می‌گیرد،‌ این غزل‌ها پیش از این در 4 کتاب «ترنم داوودی سکوت»‌، «باید نوشت نام تو را با پرنده‌ها»، «جوان شدن جاودانگی» و «لحظه جهان» در کنار سایر اشعار ولیئی منتشر شده‌اند و حالا در قالب یک مجموعه مجزا منتشر شده‌اند.

قربان ولیئی متولد 1349 در شهرستان صحنه کرمانشاه است. او دکترای زبان و ادبیات فارسی دارد و هم‌اکنون به عنوان دانشیار در دانشگاه زنجان مشغول به تدریس است. در سال 1379 اولین کتاب وی در مجموعه «گزیده ادبیات معاصر» منتشر شد و از آن موقع تاکنون سعی کرده خود را به عنوان شاعری با دغدغه‌های جدی در حوزه عرفان و اندیشه به مخاطب معرفی کند.

اشعار ولیئی به باور بسیاری از منتقدان نمایی است از یک حس کاملا ممتاز. او در مقام شاعر خود را در تمامی سبک‌های و شیوه‌های روایت گسترش داده است، اگر غزل می‌سراید غزلش در میان صدها غزل دیگر خود را نشان می‌دهد و اگر نیمایی می‌سراید نیز. دشعر او شاخصه‌های خاصی در بیان معرفت در خود دارد و شوریدگی خاص و متفاوتی هم. ولیئی و شعرش اهل تکلف نیستند و همین مساله بسیاری از اشعار او را با وجود تم عرفانی آن بسیار منحصر به فرد و قابل توجه کرده است.

عالمی که در شعرهای قربان ولیئی است داخل دایره خاصی است، به این معنی که شاعر دایره‌ای به دور خود کشیده است که دلیل‌اش را باید با خواندن اشعارش دریافت. اشعار ولیئی از یک حس کاملاً ممتاز است، یعنی غزلش در میان صدها غزل دیگر خود را نشان می‌دهد، چون همان عالم خواص عرفانی شاعر را در اشعارش می‌بینیم، اما مرتبت خاصی را در معرفت بیان نمی‌کند و شوریدگی هم به اقتضای شعر معاصر کنترل‌شده است

انتشارات نیستان کتاب «مجموع پریشانی» را در 266 صفحه به قیمت 320 هزار تومان منتشر و روانه بازار نشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ................

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...