«مجموع پریشانی» مجموعه غزل‌های قربان ولیئی از سوی انتشارات نیستان منتشر شد.

مجموع پریشانی» مجموعه غزل‌های قربان ولیئی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از تسنیم،‌ دفتر شعر «مجموع پریشانی» مجموعه غزل‌های قربان ولیئی از سال 1382 تا 1393 را در بر می‌گیرد،‌ این غزل‌ها پیش از این در 4 کتاب «ترنم داوودی سکوت»‌، «باید نوشت نام تو را با پرنده‌ها»، «جوان شدن جاودانگی» و «لحظه جهان» در کنار سایر اشعار ولیئی منتشر شده‌اند و حالا در قالب یک مجموعه مجزا منتشر شده‌اند.

قربان ولیئی متولد 1349 در شهرستان صحنه کرمانشاه است. او دکترای زبان و ادبیات فارسی دارد و هم‌اکنون به عنوان دانشیار در دانشگاه زنجان مشغول به تدریس است. در سال 1379 اولین کتاب وی در مجموعه «گزیده ادبیات معاصر» منتشر شد و از آن موقع تاکنون سعی کرده خود را به عنوان شاعری با دغدغه‌های جدی در حوزه عرفان و اندیشه به مخاطب معرفی کند.

اشعار ولیئی به باور بسیاری از منتقدان نمایی است از یک حس کاملا ممتاز. او در مقام شاعر خود را در تمامی سبک‌های و شیوه‌های روایت گسترش داده است، اگر غزل می‌سراید غزلش در میان صدها غزل دیگر خود را نشان می‌دهد و اگر نیمایی می‌سراید نیز. دشعر او شاخصه‌های خاصی در بیان معرفت در خود دارد و شوریدگی خاص و متفاوتی هم. ولیئی و شعرش اهل تکلف نیستند و همین مساله بسیاری از اشعار او را با وجود تم عرفانی آن بسیار منحصر به فرد و قابل توجه کرده است.

عالمی که در شعرهای قربان ولیئی است داخل دایره خاصی است، به این معنی که شاعر دایره‌ای به دور خود کشیده است که دلیل‌اش را باید با خواندن اشعارش دریافت. اشعار ولیئی از یک حس کاملاً ممتاز است، یعنی غزلش در میان صدها غزل دیگر خود را نشان می‌دهد، چون همان عالم خواص عرفانی شاعر را در اشعارش می‌بینیم، اما مرتبت خاصی را در معرفت بیان نمی‌کند و شوریدگی هم به اقتضای شعر معاصر کنترل‌شده است

انتشارات نیستان کتاب «مجموع پریشانی» را در 266 صفحه به قیمت 320 هزار تومان منتشر و روانه بازار نشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ................

تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...