کتاب «درباره مدیریت بین فرهنگ‌ها: مقدمه‌ای بر ماندنی‌ترین ایده‌ها درباره مدیریت» [HBR's 10 must reads on managing across cultures] اثر نویسندگان هاروارد بیزینس ریویو و ترجمه سیدمحمد تقی زاده مطلق توسط نشر هنوز منتشر شد.

درباره مدیریت بین فرهنگ‌ها: مقدمه‌ای بر ماندنی‌ترین ایده‌ها درباره مدیریت» [HBR's 10 must reads on managing across cultures] هاروارد بیزینس

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نشر هنوز کتاب «درباره مدیریت بین فرهنگ‌ها: مقدمه‌ای بر ماندنی‌ترین ایده‌ها درباره مدیریت» اثر نویسندگان هاروارد بیزینس ریویو و ترجمه سیدمحمد تقی زاده مطلق را با شمارگان هزار نسخه، ۱۶۴ صفحه و بهای ۵۹ هزار تومان منتشر کرد.

این کتاب یکی از مجلدات مجموعه «۱۰ مقاله که باید خواند: مجموعه مقاله‌های هاروارد بیزینس ریویو در حوزه مدیریت نظری و عملی» نشر هنوز است. از دیگر مجلدات این مجموعه ۱۰ مقاله درباره تیم، ۱۰ مقاله درباره همکاری، ۱۰ مقاله درباره مدیریت خود، ۱۰ مقاله درباره تصمیم گیری، ۱۰ مقاله درباره ارتباطات، ۱۰ مقاله درباره رهبری و… است.

در توضیح این کتاب باید گفت که اگر مخاطبانی به موضوع مدیریت بین فرهنگ‌ها علاقه دارند، می‌توانند این ۱۰ مقاله را بخوانند. از میان صدها مقاله هاروارد بیزینس ریویو مهم‌ترین مقاله‌ها در این زمینه انتخاب شده و در این کتاب منتشر شده‌اند.

نویسندگان در این مقاله‌ها شناخت و توصیه‌هایی را که علاقه‌مندان به این موضوع نیاز دارند، در اختیارشان می‌گذارند. از جمله توصیه‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد: «هوش فرهنگی خود را رشد دهید»، «بر اختلافات تیمی که در آن هنجارهای فرهنگی با یکدیگر متفاوتند غلبه کنید»، «زبان مشترکی را برای ارتباطات کارآمدتر انتخاب کنید»، «از دیدگاه‌های متفاوت کارکنان‌تان برای یافتن فرصت‌های کاری جدید استفاده کنید»، «هنگام حل کردن مسائل اخلاقی به تنوع آئین‌های فرهنگی توجه کنید» و «کارکنان اعزام شده به خارج را با شرایط وفق دهید و برای آنها برنامه ریزی کنید».

عناوین مقالات درج شده در این کتاب به همراه نام نویسندگان آنها از این قرار است:

«هوش فرهنگی» نوشته پی. کریستوفر و الن موساکوفسکی
«مدیریت تیم‌های فرهنگی» نوشته جین برت، کریستین بهفر و مری سی. کرن
«لورئال در روابط چندفرهنگی تبحر پیدا می‌کند» نوشته هائه – جونگ هونگ و آیوزال. دوز
«از تفاوت‌ها ارزش بسازید» نوشته دیوید ای. تاماس و رابین جی. الای
«حرکت در میدان مین فرهنگی» نوشته ارین میِر
«تعارض میان ارزش‌ها» نوشته تاماس دونالدسون
«زبان کسب و کار جهانی انگلیسی است» نوشته تسدال نیلی
«ده قاعده برای مدیریت نوآوری جهانی» نوشته کیلی ویلسون و آیوز ال. دوز
«گم شده در ترجمه» نوشته فونس ترومپارنس و پیتر وولیامز
«روش درست مدیریت مدیران اعزامی به خارج» نوشته جی استوارت بلک و هال بی. گرگرسن.

در بخشی از مقاله «روش درست مدیریت مدیران اعزامی به خارج» این اثر آمده است: «متخصصان اعزامی که طرز فکر جهان وطنی دارند به صورت شهودی درک می‌کنند که هنجارهای فرهنگی متفاوت برای کسانی که به آنها معتقدند ارزش و معنا دارند. شرکت‌هایی که افراد مناسب را به خارج می‌فرستند افرادی را یافته‌اند که به دیدگاه‌های متفاوت احترام می‌گذارند، به کار دیگران کاری ندارند.

هنگامی که متخصصان اعزام شده به کشور خارجی با خارجی‌ها مذاکره می‌کنند احتمال بروز اختلاف بسیار بیشتر از زمانی است که با هم‌وطنانشان سر و کار دارند. فرهنگ‌های متفاوت ممکن است انتظارات به کلی متفاوتی درباره شیوه انجام مذاکره داشته باشند. از این رو سبک مذاکره مشارکت جویانه‌ای که ممکن است در کسب و کار در خانه اهمیت داشته باشد، در خارج اهمیتی اساسی کسب می‌کند.

روش معاون هانتسمن کورپوریشن را در نظر بگیرید هانتسمن یک شرکت خصوصی مواد شیمیایی است که مرکزش در سالت لیک سیتی قرار دارد و فروش سالانه‌اش ۴/۷۵ میلیارد دلار است. جان هانتسمن جونیور طی پنج سال گذشته روشی غیررسمی، اما بسیار موفق برای ارزیابی نگرش‌های فرهنگی در کارکنانش به وجود آورده است. او به طور منظم از مدیرانی که به نظرش قابلیت رهبری جهانی دارند، می‌خواهد که او را در سفرهای بین المللی همراهی کنند، حتی اگر نیازهای کاری فوری هزینه‌های این سفرها را توجیه نکنند.

او در جریان این سفرها مدیران را به رستوران‌های محلی، مراکز خرید و خیابان‌های فرعی می‌برد و رفتار آنها را مشاهده می‌کند. آیا آنها نسبت به مناظر، صداها، بوها و مزه‌های عجیب و غیرمادی کنجکاوند، یا به دنبال نزدیک‌ترین پیتزا هات می‌گردند؟ آیا سعی می‌کنند، با مغازه داران محلی گفت‌وگو کنند یا با عجله به هتل هیلتون برمی‌گردند؟

هانتسمن همچنین شیوه عمل این مدیران را با خارجی‌ها در خانه زیر نظر می‌گیرد. او در محیط‌های اجتماعی آنها را زیر نظر می‌گیرد که آیا به جست‌وجوی مهمانان خارجی برمی‌آیند یا فقط با افرادی گفت‌وگو می‌کنند که می‌شناسند. او در جریان مذاکره با خارجی‌ها توانایی مدیران خود را در پیش گرفتن روشی مشارکت جویانه و نه مبارزه جویانه ارزیابی می‌کند. هر چند روش هانتسمن برای غربال کردن نامزدهای بالقوه برای اعزام وقت گیر و گاه پرهزینه است، اما بسیار کارآمد است.»

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...