هفتادمین شماره از فصلنامه «نقد و بررسی کتاب تهران» با بخش ویژه «نمایشنامه «زایش تآتر»» منتشر شد.

نقد و بررسی کتاب تهران به ایستگاه هفتاد

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این شماره با این مقالات همراه است: «نامه‌های پاریس»(سیمای نادیده‌ای از علامه قزوینی) نوشته محمد استعلامی، «کالبدشکافی ترس» نوشته بیژن نامور، «ترس و هراس در شعر فارسی» از کامیار عابدی و «نزار قبانی؛ شاعر عشق یا سیاست؟» از رحیم پاکنژاد.

مطالب «چگونه کتاب‌خوان و کتاب‌دوست و دست به قلم شدم» نوشته سیروس پرهام و «روزگار غریبی‌ است» از محمدرضا راهنما در بخش خاطرات فرهنگی آمده‌اند.

در بخش ویژه این شماره از «نقد و بررسی کتاب تهران» نیز «نمایشنامه «زایش تآتر»، تحلیلی- آسیب‌شناختی از تآتر ایران» نوشته خسرو خورشیدی درج شده است.

در بخش سفرنامه «رکاب‌زنان تا مزار پوریای ولی» نوشته عباس رزاقی، در بخش کندوکاو «جعفر خامنه‌ای» نوشته صمد سرداری‌نیا، در بخش داستان نیز «سرگذشت نُرمان» نوشته آندره مالرو با ترجمه سیروس ذکاء درج شده است.

«نمونه‌هایی از شعرهای نخستین نوسرایان» و «یادی از دوستان تازه درگذشته» نوشته محمود معلم از مطالب بخش شعر، «در رثای ژان مولن»(قهرمان نهضت مقاومت فرانسه) ترجمه کاوه نقوی و «تسلط بر جهان: دوران علمی-فناوری و بازار» از فریده مشایخ از مطالب کتاب‌های خارجی و «ایرانیکا و معلومات فرش ایران» نوشته علی حصوری، «از اهواز آمدیم به بهشت!» نوشته میرداوود داور، «نگاهی به کتاب «یادها و دیدارها» نوشته محمدحسین عزیزی، «به عذر این‌که خروس ما را بیدار نکرد!» درباره کتاب «فرافکنی در فرهنگ و ادب فارسی»، «کرونافلسفه» نوشته احمد کتابی و «نقدی بر رمان «شهر نوازندگان سفید»» نوشته سیداحسان زاده‌سید از مطالب کتاب‌های فارسی هستند.

معرفی کوتاه، کهنه‌کتاب‌ها، کتاب‌ها و نشریه‌های تازه، آینه چون، خواندنی‌ها و نکته‌ها و گزارش‌ها از دیگر مطالب این شماره هستند.

هفتادمین شماره از فصلنامه «نقد و بررسی کتاب تهران» با صاحب‌ امتیازی و مدیرمسئولی هرمز همایون‌‍پور در ۱۸۴ صفحه و با قیمت ۴۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تغییر آیین داده و احساس می‌کند در میان اعتقادات مذهبی جدیدش حبس شده‌ است. با افراد دیگری که تغییر مذهب داده‌اند ملاقات می‌کند و متوجه می‌شود که آنها نه مثل گوسفند کودن هستند، نه پخمه و نه مثل خانم هاگ که مذهبش تماما انگیزه‌ مادی دارد نفرت‌انگیز... صدا اصرار دارد که او و هرکسی که او می‌شناسد خیالی هستند... آیا ما همگی دیوانگان مبادی آدابی هستیم که با جنون دیگران مدارا می‌کنیم؟... بیش از هر چیز کتابی است درباره اینکه کتاب‌ها چه می‌کنند، درباره زبان و اینکه ما چطور از آن استفاده می‌کنیم ...
پسرک کفاشی که مشغول برق انداختن کفش‌های جوزف کندی بود گفت قصد دارد سهام بخرد. کندی به سرعت دریافت که حباب بازار سهام در آستانه ترکیدن است و با پیش‌بینی سقوط بازار، بی‌درنگ تمام سهامش را فروخت... در مقابلِ دنیای روان و دلچسب داستان‌سرایی برای اقتصاد اما، ادبیات خشک و بی‌روحی قرار دارد که درک آن از حوصله مردم خارج است... هراری معتقد است داستان‌سرایی موفق «میلیون‌ها غریبه را قادر می‌کند با یکدیگر همکاری و در جهت اهداف مشترک کار کنند»... اقتصاددانان باید داستان‌های علمی-تخیلی بخوانند ...
خاطرات برده‌ای به نام جرج واشینگتن سیاه، نامی طعنه‌آمیز که به زخم چرکین اسطوره‌های آمریکایی انگشت می‌گذارد... این مهمان عجیب، تیچ نام دارد و شخصیت اصلی زندگی واش و راز ماندگار رمان ادوگیان می‌شود... از «گنبدهای برفی بزرگ» در قطب شمال گرفته تا خیابان‌های تفتیده مراکش... تیچ، واش را با طیف کاملی از اکتشافات و اختراعات آشنا می‌کند که دانش و تجارت بشر را متحول می‌کند، از روش‌های پیشین غواصی با دستگاه اکسیژن گرفته تا روش‌های اعجاب‌آور ثبت تصاویر ...
به قول هلدرلین، اقامت انسان در جهان شاعرانه است... شعر در حقیقت تبدیل ماده خامی به نام «زبان»، به روح یا در حقیقت، «شعر» است. بنابراین، شعر، روح زبان است... شعر است که اثر هنری را از اثر غیرهنری جدا می‌کند. از این نظر، شعر، حقیقت و ذات هنرهاست و اثر هر هنرمند بزرگی، شعر اوست... آیا چنان‌ که می‌گویند، فرازهایی از بخش نخست کتاب مقدس مسیحی که متکی بر مجموعه کتب مقدس یهودیان، یعنی تنخ است، از اساطیر شفاهی رایج در خاور نزدیک اخذ شده یا خیر؟ ...
یک تنش مفهومی هست بین «نامکان بودن» و «مکان سعادتمند». این می‌تواند پارادوکس معنایی ایجاد کند که قرار نیست جایی وجود داشته باشد که سراسر فضیلت باشد... با پیدا شدن امریکا ما با یک زمین جدید روبه‌رو هستیم... ایده رمانتیک امرسون این است که ما یک سه‌گانه داریم: خود، جامعه و طبیعت. زمانی ما می‌توانیم به تعالی برسیم که وحدتی ارگانیک بین اینها شکل بگیرد... اگر آلن‌پو به خود حمله می‌کند و نشان می‌دهد این خود نه می‌تواند وحدت‌بخش باشد و نه خود وحدت دارد‌، کار ملویل حمله به ضلع طبیعت است ...