هفتادمین شماره از فصلنامه «نقد و بررسی کتاب تهران» با بخش ویژه «نمایشنامه «زایش تآتر»» منتشر شد.

نقد و بررسی کتاب تهران به ایستگاه هفتاد

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این شماره با این مقالات همراه است: «نامه‌های پاریس»(سیمای نادیده‌ای از علامه قزوینی) نوشته محمد استعلامی، «کالبدشکافی ترس» نوشته بیژن نامور، «ترس و هراس در شعر فارسی» از کامیار عابدی و «نزار قبانی؛ شاعر عشق یا سیاست؟» از رحیم پاکنژاد.

مطالب «چگونه کتاب‌خوان و کتاب‌دوست و دست به قلم شدم» نوشته سیروس پرهام و «روزگار غریبی‌ است» از محمدرضا راهنما در بخش خاطرات فرهنگی آمده‌اند.

در بخش ویژه این شماره از «نقد و بررسی کتاب تهران» نیز «نمایشنامه «زایش تآتر»، تحلیلی- آسیب‌شناختی از تآتر ایران» نوشته خسرو خورشیدی درج شده است.

در بخش سفرنامه «رکاب‌زنان تا مزار پوریای ولی» نوشته عباس رزاقی، در بخش کندوکاو «جعفر خامنه‌ای» نوشته صمد سرداری‌نیا، در بخش داستان نیز «سرگذشت نُرمان» نوشته آندره مالرو با ترجمه سیروس ذکاء درج شده است.

«نمونه‌هایی از شعرهای نخستین نوسرایان» و «یادی از دوستان تازه درگذشته» نوشته محمود معلم از مطالب بخش شعر، «در رثای ژان مولن»(قهرمان نهضت مقاومت فرانسه) ترجمه کاوه نقوی و «تسلط بر جهان: دوران علمی-فناوری و بازار» از فریده مشایخ از مطالب کتاب‌های خارجی و «ایرانیکا و معلومات فرش ایران» نوشته علی حصوری، «از اهواز آمدیم به بهشت!» نوشته میرداوود داور، «نگاهی به کتاب «یادها و دیدارها» نوشته محمدحسین عزیزی، «به عذر این‌که خروس ما را بیدار نکرد!» درباره کتاب «فرافکنی در فرهنگ و ادب فارسی»، «کرونافلسفه» نوشته احمد کتابی و «نقدی بر رمان «شهر نوازندگان سفید»» نوشته سیداحسان زاده‌سید از مطالب کتاب‌های فارسی هستند.

معرفی کوتاه، کهنه‌کتاب‌ها، کتاب‌ها و نشریه‌های تازه، آینه چون، خواندنی‌ها و نکته‌ها و گزارش‌ها از دیگر مطالب این شماره هستند.

هفتادمین شماره از فصلنامه «نقد و بررسی کتاب تهران» با صاحب‌ امتیازی و مدیرمسئولی هرمز همایون‌‍پور در ۱۸۴ صفحه و با قیمت ۴۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...