کتاب «اصول فیلم‌نامه‌نویسی به سبک هالیوود» نوشته پوپک رحیمی و به همت انتشارات افراز به بازار کتاب راه یافت.

اصول فیلم‌نامه‌نویسی به سبک هالیوود پوپک رحیمی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، «اصول فیلم‌نامه‌نویسی به سبک هالیوود» کتابی ساده و روان است که در عین حال به تحلیل، تفسیر و بررسی مفاهیم پرکاربرد در این حوزه می‌پردازد. کتاب با عناصر فیلم‌نامه‌نویسی آغاز می‌شود و در ادامه بررسی هم‌جانبه‌ای از کاراکترها، فضاها و داستان را در برمی‌گیرد. در پایان کتاب نیز با بررسی موضوعی، تحلیل آثاری همچون ترمیناتور(1984)، سرعت(1994)، کازینو رویال(2006)، والکری(2008) و 1917(2019) ارائه داده می‌شود.

رحیمی در 5 فصل به نام‌های «مبانی درام نویسی»، «فیلمنامه‌نویسی در سی مرحله»، «چگونه کارکترهای پیچیده و مجذوب کننده خلق کنیم؟»، «چگونه شرایط پرخطر با ریسک بالا در فیلمنامه خلق کنیم؟» و «چند توصیه مهم برای نوشتن» به آموزش و بررسی روش‌‌ها و راهکارهایی برای یادگیری فیلم‌نامه‌نویسی می‌پردازد.

«سبک‌های دراماتیک»، «داستان، پلات، تم، درونمایه»، «آیا تمام نقاط عطف داستان باید تم را انتقال دهند؟»، «آیا می‌توان تم تصادفی داشت»، «آیا می‌شود بیشتر از یک تم داشت؟»، «فیلمنامه خود را بررسی کنید»، «ایده‌های بکر، طوفانی و ناگهانی»، «ایده‌ای را از میان ایده‌هایتان انتخاب کنید»، «به دنبال ژانری جذاب و متناسب با ایده انتخابی‌تان بگردید»، «نهایی کردن و به پایان رساندن»، «مراحل بعدی که پیش روی من هستند، کدامند؟»، «همه چیز تغییر می‌کند»، آدم‌کش‌ها و ابرقهرمان‌ها»، «دوازده مرحله برای خلق کاراکتر مجذوب کننده خودتان» و «اهمیت و کاربرد شرایط پرخطر در فیلمنامه چیست؟» از جمله بخش‌های کتاب «اصول فیلم‌نامه‌نویسی به سبک هالیوود» به شمار می‌آیند.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«مايکل ھاگ معتقد است که‌ درام‌نویسی، سخت‌ترین و ساده‌ترین بخش از فرآیند خلاقه تولید درام است. این پارادوکسی که ظاهرا در تعریف درام ‌نویسی وجود دارد، در واقعیت پارادوکس و تناقض نیست، بلکه قرار گرفتن دو واژه «سخت و ساده» در کنار هم، تعریف دقیق و جامعی از درام ‌نویسی ارائه می‌دهد که ذات حقیقی درام ‌نویسی را روشن می‌کند. زمانیکه می‌گوییم درام‌ نویسی کاری «سخت» است، منظورمان این است که نوشتن و خلق یک درام جذاب، کاری مشکل و پرچالش است که از عهده هر کسی بر نمی‌آید. اما زمانیکه می‌گوییم درام نویسی، کاری "ساده" است، ابدا منظورمان این نیست که درام نویسی کاری «آسان» است!! منظور از سادگی درام نویسی، "عدم پیچیدگی" آن است. در حقیقت فرمول‌ها و روش‌های مشخصی که برای نوشتن درام وجود دارند، باعث می‌شوند درام نویسی با استفاده از آنها، کاری ساده و غیر«پیچیده» باشد.
پس بهتر است قبل از آغاز درام نویسی، اصول و فرمول‌های آن را یاد بگیرید تا بتوانید خود را در مقابل سردرگمی در وادی نوشتن محافظت کرده و زمان و خلاقیت خود را صرف نوشتن کنید، نه خلق ساختارهایی که مجبورید کارآمدی آنها را با آزمون و خطاهایی بسنجید که گاهی باعث از بین رفتن درام‌تان می‌شوند، و یا تلاش براى کشف و آزمایش فرمول‌های تازه‌ای که احتمال موفقیت در آنها ـ برای نویسنده‌های تازه کارـ بسیار کم است.»

کتاب «اصول فیلم‌نامه‌نویسی به سبک هالیوود» نوشته پوپک رحیمی، در 168 صفحه، به قیمت 70 هزار تومان، در قطع رقعی و جلد شومیز، از سوی انتشارات افراز به کتاب‌فروشی‌ها رسید.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...