رمان «باتیست چگونه مرد» [Comment Baptiste est mort] اثر آلن بلوتی‌یِر [Alain Blottiere (Alain Blottière)] را نشر نو با ترجمه ابوالفضل الله‌دادی منتشر کرد.

باتیست چگونه مرد» [Comment Baptiste est mort]  آلن بلوتی‌یِر [Alain Blottiere (Alain Blottière)]

به گزارش کتاب نیوز، آلن بلوتی‌یِر، نویسنده‌ی فرانسوی، چندین رمان و سفرنامه و جستار نوشته است و در آثارش علاقه‌ی بسیاری به خلق شخصیت‌های کودک‌ونوجوان دارد. بلوتی‌یِر به دوران‌های تاریخی خاصی چون قرون وسطی، قرن نوزدهم، و جنگ جهانی دوم علاقه‌مند است و رمان‌هایش در مصر، جزایر سوندا، و صحرای بزرگ آفریقا می‌گذرد. رمان «باتیست چگونه مُرد» این نویسنده از ماجرای یک خانواده‌ی فرانسوی الهام گرفته شده که به‌دست گروه تروریستی بوکوحرام ربوده می‌شوند. بلوتی‌پر خود می‌گوید: «فکر این رمان در ذهنم بود و آن را قبل از حملات انتحاری ژانویه‌ی ۲۰۱۵ فرانسه نوشتم. ماجرای این کتاب از ناکجا نمی‌آید، بلکه از رویدادی کاملاً واقعی الهام گرفته شده است.»

باتیست تنها عضو خانواده‌ی ربوده شده است که پیدا شده و داستان با نوعی بازجویی آغاز می‌شود: «فردی که می‌تواند روان‌شناس یا مأمور امنیتی باشد به‌دنبال این است که بداند چه اتفاقی افتاده و چرا آدم‌رباها فقط او را آزاد کرده‌اند. اما پسرک همه‌چیز را به یاد ندارد، شوکه است و حافظه‌اش اندک‌اندک بازمی‌گردد.» باتیست با زندگی در میان تروریست‌ها هویت خود را از دست می‌دهد و حتی دیگر رضایت نمی‌دهد که او را با اسم واقعی‌اش صدا بزنند ــــ داستانی که آرام‌‌آرام، با بازگشت تدریجی حافظه‌ی باتیست، پرده از رازهای هولناکی برمی‌دارد.

آلن بلوتی‌یِر، نویسنده‌ی رمان، می‌گوید: ««باتیست چگونه مُرد» رمانی است درباره‌ی شر و جنبه‌های فریبنده‌ی آن.» او در این اثر خشونتِ بی‌نهایت را با نهایتِ زیبایی شاعرانه درهم ‌آمیخته است. «باتیست چگونه مُرد» در سال ۲۰۱۶ برنده‌ی جوایز متعددی ازجمله جایزه‌ی دسامبر شده است. املی نوتوم، نویسنده‌ی نام‌آشنای فرانسوی که در سال ۲۰۱۶ جزء هیئت‌داوران جایزه‌ی دسامبر بود، این رمان را «فوق‌العاده» توصیف کرده و به روزنامه‌ی «فیگارو» گفته است که سابقه نداشته به هیچ کتاب دیگری با چنین اشتیاقی رأی داده باشد.

«باتیست چگونه مُرد» اثر آلن بلوتی‌یِر در 204 صفحه و قیمت 30هزارتومان منتشر شده و در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...