رمان «پذیرش» [S’adapter] نوشته کلارا دوپون مونود [Clara Dupont-Monod]، «مادام حیات» [Madame Hayat] نوشته احمد آلتان [Ahmet Altan] و «یک بیگانه همچون پیکاسو » [Un étranger nommé Picasso] نوشته آنی کوهن سولال [Annie Cohen-Solal] برندگان جایزه فمینا [prix Femina 2021] در بخش رمان فرانسوی، غیرفرانسوی و روایت غیرداستانی شدند.

پذیرش» [S’adapter]  کلارا دوپون مونود [Clara Dupont-Monod]،

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران جایزه فمینا دیروز اسامی برندگان این جایزه را در سه بخش رمان فرانسوی، غیرفرانسوی و روایت غیرداستانی معرفی کردند.

رمان «پذیرش» نوشته کلارا دوپون مونود، نویسنده فرانسوی با کسب 6 رای مثبت از سوی هیئت داوران این جایزه برنده جایزه فمینا در بخش رمان فرانسوی شد. «رضایت» نوشته نینا بوآروی از انتشارات ژان کلود لاته، «پسر انسان» نوشته ژان باپتیست دل آمو از انتشارات گالیمار، «اوج» نوشته توماس بی روردی از انتشارات فلاماریون و «رازآمیزترین خاطره مردان» نوشته محمد امبوگار سر از انتشارات فیلیپ‌ری از دیگر نامزدهای نهایی جایزه فمینا در بخش رمان فرانسوی بودند.

کلارا دوپون مونود در رمان اتوبیوگرافی «پذیرش» داستان خانواده‌ای را روایت می‌کند که تولد یک نوزاد معلول زندگی‌شان با بحران روبه‌رو می‌کند. از برادر کوچکش می‌گوید که چندین معلولیت را همزمان دارد. او روایتی از خود را از نگاه و زاویه دید خواهر و برادرش بازگو می‌کند.

نویسنده 48‌ساله فرانسوی بعد از اعلام خبر بردن این جایزه گفت: «این جایزه را تقدیم همه آن‌هایی می‌کنم که وجود و حضور متفاوتی دارند و به اندازه کافی دیده نمی‌شوند و نیز به برادران و خواهرانشان.»

از این رمان که پیش از این برنده جایزه لاندرمو نیز شده بود، تاکنون 10هزار نسخه در فرانسه به فروش رسیده است.

رئیس هیئت داوران جایزه فمینا درباره نویسنده برنده گفت: «امسال ما می‌خواستیم یک زن را برنده این جایزه اعلام کنیم. بهترین رمان‌های منتشرشده در سال جاری هم توسط زنان نوشته شده بودند و این تبعیض‌آمیز هم نیست. ما فمینا هستیم. چرا دنبال یک نویسنده مرد بگردیم؟»

«مادام الحیات» نوشته احمد آلتان، نویسنده و روزنامه‌نگار ترک با کسب 8 امتیاز در برابر یک امتیاز برنده جایزه فمینا در بخش رمان غیرفرانسوی شد. این رمان روایتی داستانی از عشق پرشور فاضل به زنی به نام مادام حیات است. احمد آلتان این رمان را زمانی نوشت که به اتهام تلاش برای براندازی قانون اساسی در زندان به سر می‌برد.

«یک بیگانه همچون پیکاسو» نوشته آنی کوهن سولال که از فهرست نهایی فمینا کنار زده شده بود در بخش روایت غیرداستانی برنده جایزه فمینا در سال 2021 شدند.

نویسنده در این روایت نگاهی کاملا جدید به زندگی پیکاسو انداخته و رابطه این هنرمند با فرانسه و رفتار فرانسوی‌ها با این هنرمند بیگانه را -به‌ویژه در سال‌های آغازین حضورش در این کشور و تحت نظارت قرارگرفتن توسط پلیس فرانسه- مورد بررسی قرار داده است.

آنی کوهن سولال همچنین در نمایشگاهی با عنوان «پیکاسو بیگانه» -که در 4 نوامبر افتتاح می‌شود- به پیکاسو به عنوان یک هنرمند خارجی در فرانسه و اولین روابط دوستانه‌اش در پاریس و اولین موفقیت‌هایش و مسائل دیگر پرداخته است.

سال گذشته رمان فرانسوی «طبیعت انسانی» نوشته سرژ ژونکو از انتشارات فلاماریون، «هزینه زندگی‌کردن و آن‌چه نمی‌خواهم بدانم» نوشته دبورا لوی و کتاب کریستوف گرانژه با عنوان «ژوزف کبریس و یا امکانات یک زندگی» از انتشارات آنوموسا، برندگان جایزه ادبی فمینا در سال 2020 در بخش رمان فرانسوی، غیرفرانسوی و اثر غیرداستانی بودند

جایزه معتبر ادبی فمینا در سال ۱۹۰۴ از سوی گروهی از نویسندگان مجله «زندگی خوشبخت» تاسیس شد. همه داوران این رقابت زن هستند؛ ولی داوری در میان آثار نویسندگان مرد و زن صورت می‌گیرد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...