داستان بلند «مدام» نوشته پویه صمیمی توسط نشر خزه منتشر و راهی بازار نشر شد.

مدام پویه صمیمی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این‌کتاب چهارمین‌عنوانی است که این‌ناشر از زنان داستان‌نویس کشور منتشر می‌کند. پیش از این، رمان «خیابان هزاردرخت» و مجموعه‌داستان «گلی روی داشبورد» (هر دو از نسیم خلیلی)، و مجموعه‌داستان «ناداستانی به نام زندگی» اثر فریبا خانی در قالب این‌مجموعه منتشر شده‌اند.

هیچ را خیال‌کردن بهترین راه دیوانگی است. «مدام» داستان این‌خیال است؛ حکایت گم کردن زمان و جهت‌ها. جایی که دیروز و فردا یکی‌ است و آدم ها و اتفاق‌ها تکرار هذیان‌گونه خاطرات‌اند. هذیانی بی‌انتها. سرگیجه‌ای ناتمام.

پویه صمیمی، متولد ۱۳۵۸ در تهران است. وی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد در رشته جرم‌شناسی از دانشگاه مفید قم و فارغ‌التحصیل مقطع دکترا در رشته حقوق بین‌الملل از دانشگاه حقوق و علوم سیاسی پکن است.

در بخشی از این داستان بلند آمده است:

«تو در آخرین پیغام‌هایت از بی‌دلیل رفتنم گله کرده بودی. از اینکه چرا به خودم زحمت نوشتن چهار کلمه را نداده‌ام و من فکر می‌کنم شاید حالا وقت خوبی برای نوشتن باشد و باور کن که این، بار اول‌ نیست که برایت می‌نویسم. پیش از این هم بارها نشسته‌ام، همه چیز را برایت نوشته‌ام و بعد به خودم آمده‌ام و دیده‌ام جای دیگری هستم و کلماتم در ناکجای دیگری جا مانده‌اند. با این حال باز تلاش می‌کنم. منّتی سر تو نیست. من تنها دلخوشی روزگارم همین است. همین کلماتی که هر بار به مقصد تو معلق بین زمین و آسمان ناکجا قطار می‌شوند. هرچند که همواره نمی‌رسند.»

این‌کتاب با 80 صفحه و قیمت 30 هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...