آرگو [Argo]. رمانی از گئورگوس تئوتوکاس1 (1905-1966)، نویسنده‌ی یونانی، که در 1936 در آتن منتشر شد. این رمان یکی از اولین آثار نویسنده است. ماجرای اثر بعد از حوادث آسیای صغیر در 1922 اتفاق می‌افتد که بر اثر آن هزاران یونانی مجبور به مهاجرت به یونان شدند. این شکست پایان یک رؤیای تاریخی یونانیان، یعنی بازپس‌گرفتن قسطنطنیه بود و در روحیه و زندگی سیاسی مملکت خلأیی ایجاد کرد و نوعی پریشانی به‌وجود آورد که زمینه‌ی اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهد.

آرگو [Argo]. رمانی از گئورگوس تئوتوکاس1 Georgos Theotokàs

در این اثر به‌خصوص به محیط دانشگاهی پرداخته شده است که در آن دانشجویان درگیر وسوسه‌های گوناگون از ناسیونالیسم گرفته تا مارکسیسم و جهان‌وطنی، بیهوده دنبال راهی، مسیری و نوری می‌گردند که راهنمایی‌شان کند. کتاب دارای شخصیت‌های متعددی است. همه می‌خواهند به صورت تازه‌ای فعالیت کنند، بیافرینند، و زندگی کنند، اما اصیل‌ترین آنها در کتاب، افراد یک خانواده‌ی آتنی، یعنی خانواده‌ی نوتارا2 هستند که پدرشان، استاد حقوق در دانشگاه، آخرین نماینده‌ی یک نظام و یک سنت در حال فروپاشی است. سه پسر او، نیکفوروس،3 لینوس،4 آلکسیس،5 هرکدام می‌کوشند که تکیه‌گاهی در وقاحت، فعالیت یا شعر پیدا کنند.

نیکفوروس، فرزند ارشد، پس از فعالیت‌های ادبی درخشان اولیه، از رؤیاهای جوانی‌اش منصرف می‌شود و ترجیح می‌دهد که به صورت فرد جهان‌وطنی در گمنامی زندگی کند و لینوس که کوچکترین آنهاست ضمن یک تظاهرات خیابانی جلو گلوله می‌رود و کشته می‌شود. تنها آلکسیس که جوان‌مرگ شده است از فراموشی نجات می‌یابد و نام نوتارا را نیز زنده نگه می‌دارد. مجموعه‌ی اشعار او با عنوان شادی زندگی کتاب مقدس نسل جوان می‌شود. از این تجربه‌ای که یک گروه نوجوان از سر گذرانده‌اند و از این ماجرای روانی که نام نمادین آن -آرگو- سفر افسانه‌ای یاسون6 را به یاد می‌آورد. این کتاب که شامل وقایع یک دوران و یک آرزوی بربادرفته است، شاهدی روشن و کامل بر مصیبت‌هایی است که پس از حوادث آسیای صغیر بر یونان گذشته است.

رضا سیدحسینی. فرهنگ آثار. سروش

1. Georgos Theotokàs 2. Notaras
3. Nikephoros 4. Linos 5. Alexis 6. Jason

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...