«ادبیات و تاریخ‌نگاری آن» نوشته طه حسین با ترجمه موسی اسوار منتشر شد.

«ادبیات و تاریخ‌نگاری آن طه حسین

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این کتاب در ۸۲ صفحه و با قیمت ۲۰ هزار تومان در نشر هرمس راهی بازار کتاب شده است.

در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: این کتاب شامل گفتارهایی است که طه حسین در سال ۱۹۲۷، درباره ادب جاهلی نوشته است. منظور و هدف او از نوشتن این گفتار، نقد روش‌های مرسوم و متعارف در تالیف و تدریس تاریخ ادبیات مصر در زمان او بوده است. این نقد از جهت تاکید بر صحیح‌ترین روش‌های پژوهش در تاریخ‌نگاری ادبیات و اقتضائات علمی آن و لزوم پرهیز از آسان‌پنداری در تدریس و تدوین تاریخ ادب، روشنگر و راهگشاست.

این کتاب ۹ گفتار دارد؛ «درس ادبیات در مصر»، «راه و روش اصلاح»، «فرهنگ و درس ادبیات»، «ادبیات»، «رابطه ادبیات و تاریخ ادبیات»، «ادبیات انشایی و ادبیات توصیفی»، «معیارهای تاریخ ادبی (معیار سیاسی، معیار علمی، معیار ادبی)»، «تاریخ‌نگاریِ ادبیات عربی کی دست خواهد داد؟» و «آزادی و ادبیات».

................ هر روز با کتاب ................

عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...