به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، نسترن مکارمی؛ نویسنده اصفهانی که پیش از این کتاب‌های «غبار صورتی»، «بن‌بست اردیبهشت» و «شب‌نشینی بعد از مراسم تدفین» را به تألیف رسانده، از چاپ و انتشار رمان جدیدش با عنوان «توتال» خبر داد.

نسترن مکارمی توتال

به گفته مکارمی؛ رمان «توتال» حول محور نفت و طبقه کارگر و در سه فصل روایت می‌شود. فصل اول یک قصه فانتزی و افسانه ساختگی درباره کشف و استخراج نفت است که در سرزمینی خیالی به نام «خنازیر» اتفاق می‌افتد. در این فصل با عنوان «حکایت نهنگ و مایه مقدس» مخاطب با شخصیت اصلی قصه یعنی یوناس، یک انگلیسی شکست‌خورده در زندگی شخصی، آشنا می‌شود که به تدریج به قوی‌ترین مرد خنازیر تبدیل می‌شود. بومیان قبیله «شانگار»، کارگرانی هستند که از طرف شرکت «توتال» برای کشف و استخراج نفت استخدام شده‌اند.

بومیانی که چیزی درباره حق و حقوق انسانی خود نمی‌دانند و مورد بیشترین سواستفاده‌ها قرار می‌گیرند. هر چند این روایت در عین افسانه‌گونگی، چندان هم بی‌شباهت به مابه‌ازای حقیقی و تاریخی خود نیست. در فصل‌های بعدی به تدریج رگه‌های حقیقت در داستان پررنگ‌تر می‌شود و مخاطب شاهد ارجاعات بیشتری به رویدادهای مربوط به نفت و کارگران نفتی خواهد بود که دستمایه داستان قرار گرفته‌اند و درون‌مایه اصلی روایت هر فصل را به خود اختصاص داده‌اند.

در فصل دوم با عنوان «جهنم را بر دوش می‌کشم» با جوان عربی به نام یحیی آشنا می‌شویم که پدر و برادرانش را به دلیل دشمنی و کینه‌توزی یک انگلیسی پرنفوذ در ساختار نفتی، از دست داده است. او که در جستجوی راز ناپدید شدن آن‌ها به خدمت این مرد انگلیسی درمی‌آید، از اسراری آگاه می‌شود که سرنوشت او و مرد انگلیسی را به کلی تغییر می‌دهد. فصل پایانی با عنوان «شهری به نام خنازیر» داستان دختری است که بعد از سال‌ها دوری از خانواده، با خبر از دست دادن برادرش که در خلال یک درگیری کشته شده، به شهر زادگاهش برمی‌گردد و متوجه می‌شود که برادرش یکی از معترضان به رفتار و برخورد سیستم نفتی با کارگران بومی بوده است.

با وجود مستقل بودن روایت‌های این سه فصل، تلاش شده تا ارتباط فصل‌ها با یکدیگر قطع نشود و به واسطه یک سری نشانه‌ها و رخدادها این ارتباط تا فصل پایانی حفظ می‌شود، هرچند که هرچه پیش‌تر می‌رویم، نقش حقیقت و ارجاعات برون‌متنی بیشتر نمایان می‌شود. اشاره به برخی رخدادهای تاریخی مثل اعتراض‌ها و اعتصاب‌های کارگران نفتی، هم در گذشته‌های دور و هم در سال‌های اخیر، اشاره به شخصیت شیخ خزعل و نفوذ و تأثیر و مراودات او با انگلیسی‌هایی که در گذشته از استخراج نفت انتفاع مستقیم داشته‌اند، هریک نقش مهمی در ساخت‌وساز فضای رمان برعهده دارند که در بخش اسناد و پی‌نوشت‌ها نیز به آن‌ها اشاره شده است.

رمان «توتال» به بهای 23 هزار تومان از سوی انتشارات ثالث به بازار نشر عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...