به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، نسترن مکارمی؛ نویسنده اصفهانی که پیش از این کتاب‌های «غبار صورتی»، «بن‌بست اردیبهشت» و «شب‌نشینی بعد از مراسم تدفین» را به تألیف رسانده، از چاپ و انتشار رمان جدیدش با عنوان «توتال» خبر داد.

نسترن مکارمی توتال

به گفته مکارمی؛ رمان «توتال» حول محور نفت و طبقه کارگر و در سه فصل روایت می‌شود. فصل اول یک قصه فانتزی و افسانه ساختگی درباره کشف و استخراج نفت است که در سرزمینی خیالی به نام «خنازیر» اتفاق می‌افتد. در این فصل با عنوان «حکایت نهنگ و مایه مقدس» مخاطب با شخصیت اصلی قصه یعنی یوناس، یک انگلیسی شکست‌خورده در زندگی شخصی، آشنا می‌شود که به تدریج به قوی‌ترین مرد خنازیر تبدیل می‌شود. بومیان قبیله «شانگار»، کارگرانی هستند که از طرف شرکت «توتال» برای کشف و استخراج نفت استخدام شده‌اند.

بومیانی که چیزی درباره حق و حقوق انسانی خود نمی‌دانند و مورد بیشترین سواستفاده‌ها قرار می‌گیرند. هر چند این روایت در عین افسانه‌گونگی، چندان هم بی‌شباهت به مابه‌ازای حقیقی و تاریخی خود نیست. در فصل‌های بعدی به تدریج رگه‌های حقیقت در داستان پررنگ‌تر می‌شود و مخاطب شاهد ارجاعات بیشتری به رویدادهای مربوط به نفت و کارگران نفتی خواهد بود که دستمایه داستان قرار گرفته‌اند و درون‌مایه اصلی روایت هر فصل را به خود اختصاص داده‌اند.

در فصل دوم با عنوان «جهنم را بر دوش می‌کشم» با جوان عربی به نام یحیی آشنا می‌شویم که پدر و برادرانش را به دلیل دشمنی و کینه‌توزی یک انگلیسی پرنفوذ در ساختار نفتی، از دست داده است. او که در جستجوی راز ناپدید شدن آن‌ها به خدمت این مرد انگلیسی درمی‌آید، از اسراری آگاه می‌شود که سرنوشت او و مرد انگلیسی را به کلی تغییر می‌دهد. فصل پایانی با عنوان «شهری به نام خنازیر» داستان دختری است که بعد از سال‌ها دوری از خانواده، با خبر از دست دادن برادرش که در خلال یک درگیری کشته شده، به شهر زادگاهش برمی‌گردد و متوجه می‌شود که برادرش یکی از معترضان به رفتار و برخورد سیستم نفتی با کارگران بومی بوده است.

با وجود مستقل بودن روایت‌های این سه فصل، تلاش شده تا ارتباط فصل‌ها با یکدیگر قطع نشود و به واسطه یک سری نشانه‌ها و رخدادها این ارتباط تا فصل پایانی حفظ می‌شود، هرچند که هرچه پیش‌تر می‌رویم، نقش حقیقت و ارجاعات برون‌متنی بیشتر نمایان می‌شود. اشاره به برخی رخدادهای تاریخی مثل اعتراض‌ها و اعتصاب‌های کارگران نفتی، هم در گذشته‌های دور و هم در سال‌های اخیر، اشاره به شخصیت شیخ خزعل و نفوذ و تأثیر و مراودات او با انگلیسی‌هایی که در گذشته از استخراج نفت انتفاع مستقیم داشته‌اند، هریک نقش مهمی در ساخت‌وساز فضای رمان برعهده دارند که در بخش اسناد و پی‌نوشت‌ها نیز به آن‌ها اشاره شده است.

رمان «توتال» به بهای 23 هزار تومان از سوی انتشارات ثالث به بازار نشر عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...