هشتمین چاپ ترجمه عبدالکریم رشیدیان از «هستی و زمان»[sein und zeit] (Being and Time) مارتین هایدگر [Martin Heidegger] توسط نشر نی منتشر شد. این کتاب را مهم‌ترین اثر فلسفی قرن بیستم نامیده‌اند.

هستی و زمان [sein und zeit] (Being and Time) مارتین هایدگر [Martin Heidegger]
به گزارش ایبنا، نشر نی هشتمین چاپ ترجمه عبدالکریم رشیدیان از «هستی و زمان» مارتین هایدگر را با شمارگان هزار نسخه، ۶۶۴ صفحه و بهای ۹۶ هزار تومان منتشر کرد.

چاپ هفتم این ترجمه در سال گذشته (۱۳۹۷) با شمارگان هزار نسخه و بهای ۶۵ هزار تومان در دسترس مخاطبان قرار گرفت. نخستین چاپ ترجمه رشیدیان از «هستی و زمان» در سال ۱۳۸۹ با شمارگان دو هزار نسخه و بهای ۱۹ هزار و ۸۰۰ تومان منتشر شده بود.

هایدگر را فیلسوف «هستی» یا «وجود» (Sein) نامیده‌اند. «هستی‌شناسی بنیادین» او در سنت «فلسفه زندگی» (Lebensphilosophie) می‌گنجد: فلسفه‌ای که دغدغه‌اش اقتضائات زندگی ملموس بشری است نه انتزاعات عقلی محض. همه تأملات هستی‌شناختی هایدگر در نقد سنت فلسفی غرب، از یونان پس از سقراط تا عصر مدرن، با این هدف است که آن شالوده متافیزیکی غلطی را که بنای هستی و زندگی بر روی آن استوار بوده متلاشی يا Destruction كند و این بنا را بر مبنای شالوده‌ای، که خود مدعی بود از زمان افلاطون تا نیچه مورد غفلت واقع شده، از نو استوار سازد.

«هستی و زمان» مهم‌ترین اثر مارتین هایدگر و به تعبیر بسیاری مهم‌ترین کتاب فلسفی قرن بیستم است. عموم فیلسوفان و اندیشمندان جهان پس از انتشار این کتاب در غرب، تحت تاثیر آن قرار گرفتند. بجز موافقان، مخالفان منظومه فکری و نظام فلسفی هایدگر، نیز تحت تاثیر این کتابند.

مقدمه این کتاب «شرح پرسش از معنای هستی» نام دارد که به دو فصل تقسیم می‌شود: «ضرورت، ساخت و تقدم پرسش از هستی» و «وظیفه دوگانه در پردازش پرسش هستی، روش پژوهش و طرح کلی آن».

بخش اصلی کتاب با عنوان «تفسیر دازاین بر پایه زمان‌مندی و تبیین زمان به مثابه افق استعلایی پرسش از هستی» نیز به دو قسمت تقسیم می‌شود: «تحلیل بنیادی تمهیدی دازاین» و «دازاین و زمان‌مندی». قسمت نخست به ۶ فصل با این عناوین تقسیم می‌شود: «شرح وظیفه یک تحلیل تمهیدی از دازاین»، «در ـ جهان ـ هستن به طور کلی به مثابه تقویم بنیادی دازاین»، «جهانیت جهان»، «در ـ جهان ـ هستن به مثابه همبودی و خود بودن. «کسان»، «در ـ هستن به ما هو در ـ هستن» و «پروا به مثابه هستی دازاین».

قسمت دوم از بخش اصلی نیز شامل ۶ فصل با این عناوین است: «کل هستن ممکنِ دازاین و هستن به سوی مرگ»، «شهادت دازاین گونه بر هستن توانستنی خودینه و مصممیت»، «کل هستن توانستنِ خودینه دازاین و زمان‌مندی به مثابه معنای اونتولوژیکی پروا»، «زمان‌مندی و هرروزگی»، «زمان‌مندی و تاریخ مندی» و «زمان‌مندی و درون زمان‌مندی به مثابه سرچشمه مفهوم عامیانه زمان».

[این کتاب برای نخستین بار بار تحت عنوان «وجود و زمان» با ترجمه منوچهر اسدی و توسط انتشارات پرسش در سال ۱۳۸۵ منتشر شد. سپس در سال 1388 با ترجمه سیاوش جمادی و عنوان «هستی و زمان» توسط انتشارات ققنوس منتشر شد.]

رشیدیان در مقدمه خود اشاره کرده که در روند ترجمه‌اش از «هستی و زمان» ترجمه سیاوش جمادی را نیز به عنوان یک منبع استفاده کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...