به گزارش ایبنا، نخستین شماره فصلنامه نقد کتاب معرفت دین ویژه بهار ۹۸ با مدیرمسئولی نیکنام حسینی‌پور و از سوی موسسه خانه کتاب منتشر شده است.

نقد تحلیلی شبهات وارده در تاریخ قرآن نولدکه پیرامون تحریف به نقصان قرآن نوشته علی شریفی و فرزاد دهقانی، بازخوانی و نقد روش‌شناسی وهبه زحیلی در تفسیر التفسیر المنیر فی العقیده والشریعه والمجتمع از خدیجه احمدی و حیات برتر در ترازوی نقد به قلم محمدعلی مهدی‌راد و فاطمه حاجی‌اکبری از جمله مقالات ارائه شده در بخش «نقد آثار پیشین» این شماره هستند.

همچنین بخش «نقد آثار جدید» شامل مقالات وفاق و اتحاد در اندیشه مفسران اجتماعی قرآن نوشته محمدتقی ده‌پور، بررسی تحلیلی مفاهیم اصلی قرآن (ارزیابی کتاب مضامین اصلی قرآن) از راضیه کرد، حدیث‌پژوهی علامه شبر «در مصابیح‌الانوار فی حل مشکلات الاخبار» به قلم وحید باغبانی، بررسی کتاب «نخستین اندیشه‌های حدیثی شیعه: رویکردها، گفتمان‌ها، انگاره‌ها و جریان‌ها» نوشته علی ثقیلیان و گذری بر الحاد در تمدن اسلامی (بررسی کتاب در باب تاریخ الحاد در اسلام» از آمنه ساعدی می‌شود.

در بخش «نقد شفاهی» نیز نقد و بررسی کتاب «اصول و قواعد کشف استدلالی غرض سوره‌های قرآن» ارائه شده و کتابشناسی این شماره نیز به کتابشناسی توصیفی  ـ تحلیلی سیره‌نگاری‌های ادیبان معاصر عرب از علی علی‌محمدی اختصاص داده شده است. 

فصلنامه نقد کتاب معرفت دین با هدف معرفی و نقد کتاب‌ها و بررسی مسائل و مشکلات نشر کشور در این حوزه فعالیت می‌کند.

محمدعلی مهدوی‌راد در سرمقاله این شماره می‌نویسد: «اکنون یکی بنگریم و تامل کنیم و بدون هیچ‌گونه توجیه، تاویل و مجامله ما قرآن را در صفحه ذهن و صحنه زندگی و بیان و بنان، و پنهان عیان «هدایت» می‌دانیم. یعنی «زاویه نگاه» ما به قرآن برنامه سلوک فردی و اجتماعی است. قرآن کتاب تاریخ نیست و هست، کتاب علم نیست و هست، کتاب قانون به معنای اخص نیست و هست و ... قرآن همه این‌ها هست، اما نه به روش‌هایی مصطلح و سمت‌وسوی آن‌ها، همه این‌ها در جهت هدایت انسان هست به قله‌های معرفت، ستیغ روشنایی و بلندای آگاهی سودمند و کارآمد امروز و فردا و ...»

نخستین شماره فصلنامه نقد کتاب معرفت دین ویژه بهار ۹۸ به بهای 20 هزار تومان روانه کیوسک‌های مطبوعاتی‌ شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...