رمان «پس از دروغ» [After the Lie: A Gripping Novel about Love, Loss and Family Secrets] نوشته کری فیشر [Kerry Fisher] با ترجمه زهرا خراسانی نشان می‌دهد پنهان کردن یک راز کوچک چطور می‌تواند در خانواده فاجعه‌بار باشد.

پس از دروغ» [After the Lie: A Gripping Novel about Love, Loss and Family Secrets] نوشته کری فیشر [Kerry Fisher]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا؛ کری فیشر در پیتر برو انگستان متولد شد و در دانشگاه بات زبان فرانسه و ایتالیایی خواند پس از تحصیل، چند سال به عنوان معلم انگلیسی در اسپانیا مشغول به کار شد و سرانجام برای تحصیل روزنامه نگاری به انگلستان بازگشت و پس از دوسال کار مدام در مجلات شروع به نوشتن کرد. او اکنون در شهر بات همراه شوهر و دو فرزندش زندگی می کند.
رمان پس از دروغ درباره مسائل خانواده است و اینکه چگونه پنهان نگاه داشتن یک اتفاق کوچک توسط یکی از اعضای خانواده می تواند تمام اعضا را درگیر کند و حتی به جایی برساند که شیرازه خانواده از هم پاشیده شود.

بخشی از کتاب: بعضی وقتها یک دروغ می تواند زندگی شما را به دو نیم کند :«قبل» و «بعد» و انگار زندگی طوری دست به کار می شود که باید همانطور پیش بروید و دیگر نمی توانید برگردید. وقتی لیدیا سیزده ساله بود تصمیمی می گیرد که زندگی خانواده اش را خراب می کند. آنها سی سال با عواقب آن زندگی کرده و تمام تلاش خود را می کنند تا وانمود کنند هرگز اتفاقی نیفتاده است...
فیشر در این داستان خواننده را بطور مستقیم وارد قلب خانواده می کند و خواننده با تصمیماتی در خانواده ای مواجه می شود که گاه فاجعه بار است و گاه برای جلوگیری از فاجعه بعدی باید تصمیم دیگری گرفت که باز بسته به درست یا غلط بودن تصمیمات گذشته دارد.
لیدیا در ۴۳ سالگی نمی خواهد با حقیقت مواجه شود و راز خود را برای شوهرش مارک بازگو کند و همین امر باعث گفتن دروغ و دروغ های بیشتری می شود.
فیشر در این داستان نشان می دهد پنهان کردن یک راز کوچک کوچک می تواند به چیزی بزرگ و بزرگتر تبدیل شود و اینکه گفتن این راز ترسناک تر از خود راز می شود.
هرچند لیدیا برای حفظ خانواده اش راز خود را پنهان نگاه می دارد این پنهانکاری او را راحت نمی گذارد، برای خانواده اش ستونی پوسیده ایجاد می کند و هنگامی که شروع به فروپاشی می کند همه چیز با آن پائین کشیده می شود. فیشر در این داستان نشان می دهد بازگو نکردن یک راز کوچک از گذشته آدمی چگونه فاجعه ای می شود برای حال او و چگونه یک دروغ می تواند همه زمینه های زندگی یک خانواده را تحت تأثیر خود قرار دهد و باعث بی اعتمادی و فاجعه ای شود.

رمان پس از دروغ توسط انتشارات افق بی پایان در ۳۸۰ صفحه به تازگی منتشر و روانه بازار شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...