رمان «پس از دروغ» [After the Lie: A Gripping Novel about Love, Loss and Family Secrets] نوشته کری فیشر [Kerry Fisher] با ترجمه زهرا خراسانی نشان می‌دهد پنهان کردن یک راز کوچک چطور می‌تواند در خانواده فاجعه‌بار باشد.

پس از دروغ» [After the Lie: A Gripping Novel about Love, Loss and Family Secrets] نوشته کری فیشر [Kerry Fisher]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا؛ کری فیشر در پیتر برو انگستان متولد شد و در دانشگاه بات زبان فرانسه و ایتالیایی خواند پس از تحصیل، چند سال به عنوان معلم انگلیسی در اسپانیا مشغول به کار شد و سرانجام برای تحصیل روزنامه نگاری به انگلستان بازگشت و پس از دوسال کار مدام در مجلات شروع به نوشتن کرد. او اکنون در شهر بات همراه شوهر و دو فرزندش زندگی می کند.
رمان پس از دروغ درباره مسائل خانواده است و اینکه چگونه پنهان نگاه داشتن یک اتفاق کوچک توسط یکی از اعضای خانواده می تواند تمام اعضا را درگیر کند و حتی به جایی برساند که شیرازه خانواده از هم پاشیده شود.

بخشی از کتاب: بعضی وقتها یک دروغ می تواند زندگی شما را به دو نیم کند :«قبل» و «بعد» و انگار زندگی طوری دست به کار می شود که باید همانطور پیش بروید و دیگر نمی توانید برگردید. وقتی لیدیا سیزده ساله بود تصمیمی می گیرد که زندگی خانواده اش را خراب می کند. آنها سی سال با عواقب آن زندگی کرده و تمام تلاش خود را می کنند تا وانمود کنند هرگز اتفاقی نیفتاده است...
فیشر در این داستان خواننده را بطور مستقیم وارد قلب خانواده می کند و خواننده با تصمیماتی در خانواده ای مواجه می شود که گاه فاجعه بار است و گاه برای جلوگیری از فاجعه بعدی باید تصمیم دیگری گرفت که باز بسته به درست یا غلط بودن تصمیمات گذشته دارد.
لیدیا در ۴۳ سالگی نمی خواهد با حقیقت مواجه شود و راز خود را برای شوهرش مارک بازگو کند و همین امر باعث گفتن دروغ و دروغ های بیشتری می شود.
فیشر در این داستان نشان می دهد پنهان کردن یک راز کوچک کوچک می تواند به چیزی بزرگ و بزرگتر تبدیل شود و اینکه گفتن این راز ترسناک تر از خود راز می شود.
هرچند لیدیا برای حفظ خانواده اش راز خود را پنهان نگاه می دارد این پنهانکاری او را راحت نمی گذارد، برای خانواده اش ستونی پوسیده ایجاد می کند و هنگامی که شروع به فروپاشی می کند همه چیز با آن پائین کشیده می شود. فیشر در این داستان نشان می دهد بازگو نکردن یک راز کوچک از گذشته آدمی چگونه فاجعه ای می شود برای حال او و چگونه یک دروغ می تواند همه زمینه های زندگی یک خانواده را تحت تأثیر خود قرار دهد و باعث بی اعتمادی و فاجعه ای شود.

رمان پس از دروغ توسط انتشارات افق بی پایان در ۳۸۰ صفحه به تازگی منتشر و روانه بازار شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...