به گزارش ایبنا، گروه انتشاراتی ققنوس به تازگی دست به انتشار کتاب «تابستان»، نوشته‌های پراکنده آلبر کامو زده که این اثر با ترجمه بنفشه فریس‌آبادی در قالب مجموعه‌ای به نام «پانوراما» منتشر و با قیمت مناسب عرضه شده است.

فریس‌آبادی در توضیح این کتاب به ایبنا اظهار کرد: «تابستان» مجموعه‌ای از نوشته‌های پراکنده آلبر کاموست. مطالب این کتاب پالتویی از کتابی به نام «عروسی‌ها به ضمیمه تابستان» برداشته شده است، کتابی که در سال 1959 از سوی انتشارات گالیمار منتشر شده بود. در این اثر از هشت یادداشت کتاب «عروسی‌ها به ضمیمه تابستان» استفاده شده است که هر یادداشت در انتهای خود تاریخ دارد تا مخاطب متوجه شود که کامو این یادداشت را در چه زمانی نوشته است.

وی ادامه داد: سه یادداشت از هشت یادداشت این کتاب، ارجاعی به الجزایر، زادگاه کامو دارد و مروری روی زادگاه و علاقه او به محلی است که در آن متولد شده است. این سه بخش به نام های «مینوتور یا توقفگاه وهران»، «راهنمایی کوچک برای شهرهای بدون گذشته» و «بازگشت به تیپازا» برای من جذاب‌ترین بخش‌های کتاب بودند. بقیه یادداشت‌ها به اندیشه‌های فلسفی کامو می‌پردازد و درباره اساطیر یونان، انسان معاصر و درد زندگی انسان معاصر صحبت می‌کند.

این مترجم با اشاره به جذابیت‌های این کتاب اظهار کرد:‌ همه ما به واسطه آثار مطرحی که از کامو خوانده‌ایم تا حدودی اندیشه او را می‌شناسیم و آن چیزی که در این کتاب برای من خیلی جذاب بود این است که این کتاب باعث می‌شود تا ما با نثر کامو بیشتر آشنا شویم. جدا از یادداشت‌های روزانه کامو که قبلا منتشر شده بود، این مجموعه انگار روزنه‌ای به خلوت کامو است. این کتاب بعد شاعرانه، شخصیت‌ و خصوصی‌ترین عقاید و نظرات کامو را نمایان می‌کند. او در برخی از یادداشت‌های این کتاب به عنوان یک گردشگر به زادگاه خود می‌رود و به شکلی دست به تعریف می‌زند که برای مخاطبان بسیار جذاب است.

وی افزود: من این کتاب را مستقیما از زبان فرانسه به فارسی برگرداندم و سعی کردم تمام آن ابعاد شاعرانه زبانش را که در خیلی از ترجمه‌ها مدنظر قرار داده نشده بود، رعایت کنم؛ چراکه همیشه تاکید روی بحث فلسفی بودن نثر کامو بوده است و به جنبه‌های دیگر آثار این نویسنده توجه نشده است.

فریس‌آبادی در توضیح مخاطبان این کتاب اظهار کرد: اینکه کسی بتواند با این یادداشت‌ها ارتباط برقرار کند به سلیقه مخاطب برمی‌گردد. برای مثال خودم به آثاری که کمک کند تا با نویسنده ارتباط نزدیک‌تری داشته باشم، بسیار علاقه‌مندم. البته این بدان معنا نیست که بگویم به رمان یا مجموعه داستان علاقه‌ای ندارم. همه علاقه‌مندان ادبیات خیلی دوست دارند که روزنه‌ای داشته باشند تا به زندگی شخصی افراد نویسنده ورود کنند و این همان روزنه است.

وی ادامه داد: من نمی‌توانم و نمی‌خواهم بین این اثر و کتاب‌های دیگر کامو مقایسه کنم و بگویم کدام کامل‌تر یا بهتر است؛ اما می‌توانم بگویم که به دلیل جایگاهی که کامو دارد، همه آثارش ارزش ادبی یکسانی دارند. به نظر من علاوه بر کارهای مطرحی که باید از کامو خواند تا او را شناخت، این نوشته‌ها خیلی مخاطب را به کامو نزدیک می‌کند و به نوعی مخاطب با علایق شخصی نویسنده محبوبش آشنا می‌شود.

این شاعر و مترجم در پاسخ به این سوال که «آیا آن نگاه اگزیستانسیالیستی که در آثار داستانی کامو وجود دارد؛ در این کتاب هم دیده می‌شود؟» گفت: او در این یادداشت‌ها نیز گریزهایی می‌زند. برای مثال در یادداشت «راز» دقیقا به این موضوع می‌پردازد که چرا به او نویسنده ابزورد یا پوچ‌گرا می‌گویند. او در این یادداشت موضوع را باز می‌کند و می‌خواهد بگوید که بی ‌معنایی وجود ندارد.

فریس‌آبادی در توضیح مجموعه «پانورما» انتشارات ققنوس اظهار کرد: مجموعه «پانوراما» که از سوی انتشارات ققنوس در ایران منتشر شده است، در واقع مجموعه‌ای است که انتشارات گالیمار تحت عنوان Folio 2 منتشر کرده بود. هر کدام از این کتاب‌ها نمونه‌ای از آثار یک داستان‌نویس بزرگ است که می‌توانست در قالب یک کتاب دو یورویی منتشر شود.

وی در پایان گفت: گالیمار با این کتاب‌های کوچک نویسندگان بزرگ را به مخاطبان معرفی کرده است تا با خواندن این کتاب‌ها با تفکرات این نویسندگان آشنا شوند و به سراغ سایر آثارشان بروند. برای صحت این موضوع، مخاطب با همین کتاب «تابستان» می‌تواند با نثر، دغدغه‌ها و اندیشه کامو آشنا شود. به نظر من نشر ققنوس اسم مناسبی برای این مجموعه انتخاب کرده است؛ چراکه کتاب‌های این مجموعه بیانگر این است که از دور یک شمای کلی از نویسندگان بزرگ به ما می‌دهد.

کتاب «تابستان»، نوشته‌های پراکنده آلبر کامو با ترجمه بنفشه فریس‌آبادی در 118 صفحه و به بهای 12 هزارتومان از سوی گروه انتشاراتی ققنوس منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...