کتاب «اخلاق، فصل نخست اصلاح» نوشته اصغر زارع‌کهنمویی منتشر شد.

به گزارش ایسنا، مجموعه گفت‌وگوهای پژوهشی اصغر زارع‌کهنمویی در حوزه اخلاق در پنج فصل، با مقدمه سیدحسن اسلامی‌اردکانی توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی منتشر شده است. 

در معرفی این کتاب که به نسبت ویژه یک رشته با اخلاق می‌پردازد، آمده است: در فصل اول «نسبت اخلاق و دین و حقوق» با چهار گفت‌وگوی بلند و بسیار مهم بررسی شده است؛ مصطفی ملکیان، فیلسوف اخلاق و پژوهشگر دینی معاصر، ابوالقاسم فنایی، پژوهشگر اخلاق دین‌شناسی، مرحوم ناصر کاتوزیان، استاد علم حقوق و محمد راسخ، استاد فلسفه حقوق.

در فصل دوم، با چهار چهره آکادمیک کشور درباره «وضعیت اخلاقی جامعه ایرانی» گفت‌وگو شده؛ تقی آزاد ارمکی، استاد علوم اجتماعی، ابراهیم حاجیانی، جامعه‌شناس پرکار مسائل ایران، عباس عبدی، پژوهشگر جامعه‌شناسی و قدیر نصری،‌ استاد اندیشه سیاسی.

فصل سوم به «نسبت اخلاق و سیاست و قدرت» اختصاص دارد و شامل چهار گفت‌وگوی عمیق است که به این ترتیب درج شده است؛ سیدعلی محمودی، یکی از نویسندگان پرکار اندیشه سیاسی در ایران معاصر، محمدرضا تاجیک، نظریه‌پرداز گفتمان‌های سیاسی، سعید حجاریان، تئورسین اصلاحات و سروش دباغ، استاد فلسفه اخلاق.

در فصل چهارم درباره «اهمیت و نحوه اخلاقی بودن ساحت‌های رسانه،‌ هنر و تاریخ» با چهار استاد برجسته رسانه، هنر و تاریخ گفت‌وگو شده: مرحوم کاظم معتمدنژاد، استاد علم ارتباطات، حسن نمک‌دوست، پژوهشگر صاحب‌سبکِ رسانه و دموکراسی، آیدین آغداشلو، نقاش معاصر و سیدصادق سجادی، رئیس پیشین گروه تاریخ مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.

فصل پنجم نیز به بررسی نسبت اخلاق با «اقتصاد و نظام صنفی» اختصاص دارد که در آن گفتگوهایی با محسن رنانی، استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان، بخشعلی قنبری، متخصص اخلاق حرفه‌ای، محمود عباسی، رئیس پیشین مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی و حسین راغفر، استاد نهادگرای اقتصاد انجام شده است.

سیدحسن اسلامی‌اردکانی در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته‌ است: عوامل زیادی، اخلاق‌ورزی و کنشگری اخلاقی را دشوار می‌کند،‌ با این همه آن را ناممکن نمی‌سازد. همواره و در هر وضعیتی می‌توان و باید به اخلاق اندیشید و کوشید اخلاقی رفتار کرد. همان گونه که در آغاز سخن آمد، بنیاد عمل اخلاقی، مسئولیت‌پذیری و گریز از هر نوع توجیه و خودفریبی است. به همین سبب،‌ بخشی از اخلاق‌ورزی و اخلاق‌گستری و ترویج فرهنگ اخلاقی زیستن و اخلاقی عمل کردن، دعوت به پذیرش مسئولیت خویش و به جای پرسش از «چه کسی این کار را کرد؟» پیش کشیدن این پرسش است که «چه باید کرد؟» مجموعه پیش‌رو، تلاشی است برای پاسخ به این پرسش اساسی.

اصغر زارع کهنمویی، روزنامه‌نگار باسابقه‌ای است که این پرسش مسئولانه را در برابر دانشوران رشته‌های مختلف قرار داده و از آن‌ها خواسته، به فراخور تخصص خود، به سهم نهادهای مختلف در این چنین شدن وضعیت اخلاق، پاسخ دهند و بگویند، برای گذار از وضعیت موجود،‌ چه باید کرد؟ به باور من، این تلاش ارزنده،‌ جای تأمل و تقدیر بسیار دارد،‌ به‌خصوص از آن جهت که ما برای فهم مسائل جامعه‌مان، راهی جز گفت‌وگو نداریم. اتخاذ روش گفت‌وگوی علمی با اندیشمندان مختلف در باب موضوعی خاص، سبکی مرسوم در مجامع علمی است. این کار نیاز به دانش و مهارت ویژه‌ای دارد چه، نشستن پای گفت‌وگوی تخصصی متخصصان برجسته، بدون تسلط به سوژه بحث، آگاهی از دیدگاه‌های طرف مقابل و برخورداری از مهارت‌های گفت‌وگو، ناشدنی است.»

زارع‌کهنمویی در بخشی از مقدمه بلند خود که بیشتر از موضوع کتاب، به ضرورت‌ها و سختی‌های این پروژه ژورنالیسی ـ پژوهشی پرداخته، می‌نویسد: اگر روزنامه‌نگار بخواهد به مسئولیت اجتماعی خود عمل کند، باید در حد توانایی خود،‌ تلاشی برای مقابله با مشکلات جامعه انجام دهد. 

 گفت‌وگو را اخلاقی‌ترین مرارت ممکن می‌دانم و ضروری‌ترین کنشی که جامعه ما بدان نیاز دارد. روزگار نشستن در کنج توهم و تولید غیرمسئولانه متونی که مخاطبان را «گوسفند» فرض می‌کند و نویسنده را «الهه دانایی»، سرآمده است. گفت‌وگوی چالشی، مخاطب را به درون متن می‌برد و نویسنده را از دیکتاتوری باز می‌دارد. ما برای فهم مسائل جامعه‌مان، راهی جز گفت‌وگو نداریم.

اصغر زارع کهنمویی، روزنامه‌نگار(خبرنگار حوزه سیاست و اندیشه و سردبیر پیشین سایت جماران و روزنامه بهار) و پژوهشگر (محقق تاریخ اندیشه و فلسفه اخلاق و عضو هیئت علمی گروه فلسفه و الهیات پژوهشگاه علوم انسانی جهاددانشگاهی) است. «انقلاب اخلاقی»، «برابری و رفع تبعیض»و «پایان تک‌زبانی» از دیگر آثار کهنمویی هستند.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...