ری بردبری درگذشت

19 خرداد 1391

ری بردبری [Ray Bradbury] نویسنده سرشناس داستان‌های علمی تخیلی و خالق رمان «فارنهایت 451» در 91 سالگی در لس آنجلس درگذشت.

ری بردبری [Ray Bradbury]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از خبرآنلاین، الکساندرا بردبری دختر نویسنده این خبر را تائید کرد و گفت پدرش سه‌شنبه شب در کالیفرنیای جنوبی پس از تحمل یک بیماری طولانی فوت کرد.

ری بردبری که نویسنده بیش از 100 رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه و فیلمنامه تلویزیونی و سینمایی بود، از دهه 1940 فعالیت خود را شروع کرد. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به «فارنهایت 451»، «مرد مصور» و «چیزی شرور به این سمت می‌آید» اشاره کرد. شهرت او در تصویر کردن آینده‌ای ضدآرمان‌شهری بود.

از زمان منتشر شدن این خبر بسیاری به ابراز تاسف پرداخته‌اند و یاد بردبری را گرامی داشته‌اند. یکی از این افراد دانکن جونز کارگردان فیلم مستقل و علمی تخیلی «ماه» بود که گفت: «یکی دیگر از چهره‌های خلاق ادبیات علمی تخیلی از بین ما رفت.»

بردبری زاده ایلینویز بود و در نوجوانی به همراه خانواده‌اش به لس آنجلس رفت. او پس از ترک تحصیل تا سه سال با روزنامه‌فروشی گذران زندگی و در اوقات بیکاری داستان‌نویسی می‌کرد.

از اوایل دهه 1940 بود که داستان‌های کوتاه او راه به مجلات ادبی ویژه داستان‌های علمی تخیلی مثل «وی‌یرد تیلز»، «استوندینگ ساینس فیکشن» و «کاپیتان آینده» باز کردند. سال 1947 او با مارگارت «مگی» مکولر ازدواج کرد که اولین رمان بردبری یعنی «کارناوال تاریک» را منتشر کرد.

بردبری در سال 1950 با نوشتن مجموعه داستان «حکایت‌های مریخی‌ها» جایگاه خود را در میان نویسندگان علمی تخیلی تثبیت کرد. کتاب او داستان‌هایی درمورد اهالی زمین است که مریخ را از بین می‌برند.

مشهورترین اثر بردبری یعنی «فارنهایت 451» در سال 1953 منتشر شد. این کتاب جامعه‌ای در آینده را نشان می‌دهد که در آن کتاب‌ها در دمای 451 فارنهایت به آتش کشیده می‌شوند. در این بین عده‌ای برای نجات فرهنگ و ادبیات بطور مخفیانه کتاب‌ها را پیش از سوزانده شدن، حفظ می‌کنند. فرانسوا تروفو کارگردان بزرگ فرانسوی سال 1966 براساس این رمان فیلمی موفق  (Fahrenheit 451) ساخت. بسیاری این رمان را در از مهم‌ترین آثار علمی تخیلی قرن بیستم حساب می‌کنند.

شاید کمتر کسی به یاد داشته باشد که بردبری در سینما هم نویسنده فعالی بود. او فیلمنامه های متعددی نوشت که مهم‌ترین آنها «موبی دیک» برای جان هیوستن بود و در تلویزیون هم متن سریال‌هایی چون «تعلیق»، «برنامه آلفرد هیچکاک» و «منطقه سپیده‌دم» را نوشت.

این نویسنده که شیفته ادبیات بود سال 2008 گفت: «اگر خواندن بدانید، تحصیلاتتان درمورد زندگی تکمیل است و آن وقت می‌دانید چطور رای به دموکراسی بدهید! اگر خواندن ندانید، نمی‌دانید چطور تصمیم بگیرید.»

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...