رمان‌ «شهر خرس‌ها» از تازه‌ترین آثار نویسنده رمان مشهور «مردی به نام اوه» یعنی فردریک بکمن به تازگی از سوی انتشارات علمی منتشر شده است.

به گزارش  مهر، «شهر خرس‌ها»در سال ۲۰۱۷ چاپ شده است. فردریک بکمن را کتابخوان‌ها با رمان مشهور«مردی به نام اوه» می‌شناسند، اثری که تاکنون به ۳۰ زبان ترجمه شده و در کشورما نیز جزو آثار پرفروش و پرطرفدار است. «شهر خرس‌ها» از تازه‌ترین آثار بکمن است، نویسنده سوئدی است که اشراف و پرداخت او به جزئیات جذاب که با چاشنی طنز همراه است خواندن این رمان را برای مخاطب دلخواه و پرکشش می‌کند.

داستان پیرامون شهری است که مردم آن بیش از هرچیزی ورزش هاکی برایشان اهمیت دارد و داستان رمان در خلال تلاش‌ها و دغدغه‌های آنها برای برد در مسابقات هاکی است، تا اینکه بر اثر یک اتفاق تلخ همه‌چیز تغییر می‌کند و کسانی که تا دیروز با هم دوست بودند و ورزش می‌کردند دچار اختلافات درونی می‌شوند و هرکدام از کسی طرفداری می‌کنند. ویژگی مهم این اثر بکمن این است که در قالب روایت یک داستان جذاب و پرکشش بسیاری از مفاهیم فلسفی و روانشناسی را پیش می‌کشد و درنهایت با تحلیل و جاگذاری درست رویدادها و مناسبات کمک می‌کند خواننده با رضایت کتاب را به انتها برساند و حس خوبی از خواندن‌ آن داشته باشد.

در بخشی از این رمان می‌خوانیم: «نفرت می‌تواند احساسی تحریک کننده باشد. اگر همه‌چیز و همه کس را به دوست و دشمن تقسیم کنیم فهم دنیا آسان‌تر می‌شود و کمتر ترسناک است، ما و آنها خوب و بد. آسانترین راه برای اتحاد یک گروه عشق نیست چون عشق سخت است، از شما چیزی می‌خواهد. نفرت آسان است...»

رمان‌ «شهر خرس‌ها» نوشته فردریک بکمن با ترجمه میعاد جهانتیغ در ۵۵۰صفحه و با قیمت  ۴۷۵۰۰ تومان از سوی انتشارات علمی راهی بازار نشر شده است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...