نویسنده لبنانی برای رمان «میکروفون خاموش» [میکروفون کاتم صوت] برنده مدال نجیب محفوظ امسال شد.

میکروفون خاموش» [میکروفون کاتم صوت]  محمد طرزی،

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، مدال ادبی نجیب محفوظ در سال ۲۰۲۴ به محمد طرزی، رمان‌نویس لبنانی برای رمان «میکروفون خاموش» اهدا شد.

رمان برنده توسط اعضای هیئت داوران از بین ۶ رمان برگزیده انتخاب شد. ریاست این هیئت را سارا عنانی استاد دپارتمان انگلیسی دانشگاه قاهره بر عهده داشت و کی هیکینن نویسنده و استاد سابق دانشگاه شیکاگو، احمد طیباویی برنده بوکر عربی ۲۰۲۳، یوسف راخا رمان‌نویس و شاعر و مایسا زکی منتقد ادبی، اعضای آن بودند.

رییس هیئت داوران گفت: «میکروفون خاموش» برای استعاره عمیق و تصاویر و شخصیت‌های قدرتمند و همچنین سبک روایی روانش انتخاب شده است و اگر چه امروز لبنان را مورد بحث قرار می‌دهد، اما از محدودیت‌های مکان و زمان خود بیرون می‌آید تا یک واقعیت کلی انسانی را برای ما که در جامعه معاصر در شهرهایی زندگی می‌کنیم که روح‌ها را خفه می‌کنند و رویاها را می‌کشند، آشکار کند.

مدال نجیب محفوظ برای ادبیات که سال ۱۹۹۶ تأسیس شد، به بهترین رمان معاصر منتشر شده به زبان عربی اهدا می‌شود و افزون بر جایزه نقدی ۵ هزار دلاری، به برنده ترجمه انگلیسی اثر را نیز اهدا می‌کند و آن را منتشر می‌کند. امسال ۱۸۱ اثر ارسالی از ۱۸ کشور عرب زبان در این رقابت شرکت داشتند.

نسخه انگلیسی این رمان نیز مانند برندگان پیشین توسط «ای‌یوسی پرس» که ناشر اولیه نسخه‌های انگلیسی زبان کتاب‌های نجیب محفوظ در طول بیش از ۳۰ سال بوده منتشر می‌شود. این مرکز همچنین مسئول صدور مجوز برای حدود ۶۰۰ نسخه ترجمه شده به زبان‌های خارجی آثار نجیب محفوظ نویسنده برنده نوبل ادبیات سال ۱۹۸۸، به بیش از ۴۰ زبان در سراسر جهان بوده است.

دیگر آثاری که به فهرست نهایی امسال راه یافته بودند شامل «آسمان سیگار می‌کشد» نوشته وجدی الاحدال از یمن، «زن شیشه‌ای» نوشته عمرو العدلی از مصر، «کاتب: ابوحیان التوحیدی» نوشته هشام عید از مصر، «نام من زایزافون» نوشته سوسن جمیل حسن از سوریه و «خانه قاضی: سفر قاسم بن یونس» نوشته محمود عادل طه از مصر بودند.

«میکروفون خاموش» گورستانی را موضوع خود قرار داده که نمادی از زوال ناگزیر است و در حالی که دریا بارقه‌ای از امید می‌دهد، اما در حقیقت گورستان دیگری برای مهاجرانی است که به دنبال زندگی بهتر هستند. این رمان با نشان دادن تضادهای درونی، واقعیت لبنان را از طریق شخصیت‌هایی که به همان اندازه واقعی و خیالی هستند، نشان می‌دهد و قهرمان داستان، سلطان، مرد جوانی است که در خانه‌ای مشرف به گورستان متولد شده و مشتاق مهاجرت است و در نهایت خود را بین دو گورستان می‌بیند.

محمد طرزی رمان نویس لبنانی متولد سال ۱۹۸۳ است و کارش بر تاریخ جهان عرب در شرق آفریقا متمرکز است. او ۹ رمان نوشته که شامل داستان‌های تاریخی، رئالیسم انتقادی، داستان برای جوان و میراث فرهنگی است. رمان‌های او تاکنون در فهرست نهایی جایزه کاتارا برای داستان عربی و جایزه کتاب شیخ زاید قرار گرفته‌اند و «جزایر میخک» برنده جایزه غسان کنفانی برای ادبیات داستانی در اردن شد و «نوستالژی» جایزه توفیق باکار را برای داستان عربی در تونس در سال ۲۰۱۹ دریافت کرد.

برنده این جایزه هر سال ۱۱ دسامبر در زادروز تولد نجیب محفوظ معرفی می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...