برای یک ارتباط صمیمی، ماندگار و تعالی‌بخش باید رابطه‌ای بدون خشونت با خود و دیگران بنا کرد. الگوی ارتباط بدون ‌خشونت سرمشقی مبتنی بر مهارت‌های کلامی است که به همه ما کمک می‌کند رابطه‌ای همراه با صداقت و همدلی را تجربه کنیم. بیایید با کتاب «جعبه ابزار ارتباط بدون خشونت برای تسهیلگران» [Nonviolent communication toolkit for facilitators : interactive activities and awareness exercises based on 18 key concepts for the development of NVC skills and consciousness] الگوی ارتباط بدون‌ خشونت که با تلاش‌های دکتر مارشال روزنبرگ متاثر از نگرش انسانگرایی در روانشناسی پدید آمده است را تمرین کنیم.

جعبه ابزار ارتباط بدون خشونت برای تسهیلگران» [Nonviolent communication toolkit for facilitators : interactive activities and awareness exercises based on 18 key concepts for the development of NVC skills and consciousness]

راج گیل، لوسی لو و جودی مورین [Judi Morin, Lucy Leu, Raj Gill] نویسندگان این کتاب مدت‌هاست برای تمرین مؤثر این روش در زندان‌ها تلاش می‌کنند، کتاب به‌ویژه برای تسهیلگرانی مفید است که با زندانیان یا کسانی کار می‌کنند که به‌تازگی از زندان آزاد شده‌اند و تلاش می‌کنند دوباره جایی برای خود در جامعه بیابند. البته که همه‌ی تمرین‌های کتاب طوری طراحی شده‌اند که در هر جایی بتوان از آنها بهره گرفت و بصورت گروهی الگوی ارتباط بدون‌ خشونت را تمرین کرد.

باید توجه داشت هدف ارتباط بدون خشونت ایجاد کیفیتی از ارتباط است که باعث می‌شود نیازهای یکدیگر را درک کنیم و برای آنها ارزش قائل شویم، و سپس به اتفاق هم معلوم کنیم که چطور می‌توان نیازهای هر دو طرف را برآورده کرد. منظور از واژه‌ی «تسهیلگر» در این کتاب هم فردی است که حداقل درک اولیه‌ای از مفاهیم و دانش ارتباط بدون خشونت دارد و می‌خواهد با دیگران به صورت گروهی عملاً تمرین کند. اگر در زندان یا بازپروری کار می‌کنید، یا عضو انجمن اولیا و مربیان، مدیر گروه کاری، فعال صلح یا داوطلب مراکز توزیع غذا برای نیازمندان هستید یا صرفاً می‌خواهید با گروهی از دوستانتان تمرین کنید، این کتاب در حکم پشتوانه‌ای است برای ابداع روش‌های معنادار به منظور آموزش، سهیم شدن و تمرین مبانی ارتباط بدون خشونت.

کتاب «جعبه ابزار ارتباط بدون خشونت برای تسهیلگران» شامل 18 فصل است که هر کدام به یکی از مفاهیم بنیادی ارتباط بدون خشونت می‌پردازند. هر فصل شامل این بخش‌هاست: تعریف کوتاهی در مورد مفهوم؛ حداقل یک تمرین ذهن‌آگاهی ــ تمرین‌هایی با استفاده از سکوت و تصویرسازی هدایت‌شده برای ملموس کردن مفهوم مورد نظر؛ دو یا چند فعالیت ــ که قرار است ما را عملاً درگیر تمرین و کاربرد آن مفهوم کنند. این فعالیت‌ها ممکن است مستلزم ارائه‌ی دستبرگ، تعامل، به‌کارگیریِ همزمان حواس پنجگانه و همچنین تأمل و تعمق فردی باشند؛ و نکته‌های کوتاهی برای تسهیلگر.

نیت، توجه، ارتباطی که بازدارنده‌ی رابطه است، چهار انتخاب برای دریافت پیامی دشوار، مشاهده، احساس، نیاز، تقاضا، ارتباط با خود، صداقت، همدلی، رقص ارتباط بدون خشونت، زندگی همراه با قدرت انتخاب، گفتن و شنیدن «نه»، قدردانی و تجلیل، خشم، سوگواری و بخشش و حل اختلاف عناوین فصل‌های خواندنی این کتابند.

در مورد هر یک از فعالیت‌ها ابتدا هدف و معرفی کوتاهی آمده و سپس وسایل مورد نیاز، تعداد نفرات گروه، مدت پیشنهادی، فضا و سطح سواد مورد نیاز برای آن فعالیت مشخص شده است. فرآیند اجرای هر فعالیت به‌تفصیل شرح داده شده که گام به گام تسهیلگر را در مورد چگونگی معرفی تمرین و دادن توضیح روشن راهنمایی می‌کند. در پایان اغلب تمرین‌ها نیز سؤال‌های جمع‌بندی برای گروه و پیشنهادهایی برای تمرین در زندگی روزمره ذکر شده است. دستورالعمل‌های تمرین ذهن‌آگاهی گفتاری است با ترتیب معین که می‌توان عیناً و کلمه به کلمه آن را خطاب به اعضای گروه خواند. تمرین‌های این کتاب را می‌توان متناسب با نیازهای آموزشی گروه به هر ترتیبی که تسهیلگر ترجیح می‌دهد انجام داد.

در فراز جالبی از کتاب درباره همدلی با خود می‌خوانیم: همدلی با خود فرآیندی است برای پذیراشدن کامل زندگی در لحظه (آنچه زنده است، آنچه برایمان رخ می‌دهد). اغلب وقتی احساس‌های ناخوشایند را تجربه می‌کنیم، می‌خواهیم زود موقعیت ناخوشایند مربوط به این احساس را برطرف کنیم تا به احساسی دیگر و خوشایندتر برسیم. همین میل «رسیدن به نقطه‌ای دیگر» ما را از پذیرش کامل لحظه‌ی‌ کنونی، پذیرش کامل تجربه‌، پذیرش کامل خود بازمی‌دارد. با مقاومت در برابر آنچه تجربه و احساس می‌کنیم، از بخشی از وجود خود می‌بُریم و جدا می‌شویم. جدایی ریشه‌ی‌ درد است. آیا می‌توانیم نزد همه‌ی تجربه‌هایمان ــ که شامل احساس مقاومت یا اضطرار هم هست ــ حضور داشته باشیم بی‌آنکه بر اثر آن کاری بکنیم؟ وقتی ارتباط بدون خشونت (یا هر رویکرد دیگری) را با هدف برطرف کردن یا فائق آمدن بر دردها به‌جای پذیرش هر آنچه در لحظه حاضر است به کار می‌بریم، به ازخودبیگانگی بیشتر دامن می‌زنیم. وقتی همدلی با خود را عمیقاً تمرین می‌کنیم و تجربه‌‌ی لحظه‌ی اکنون را کاملاً در آغوش می‌گیریم، درواقع خودمان را در آغوش گرفته‌ایم و عشق و ارتباطی را به خودمان می‌بخشیم که اغلب در دیگران به دنبالش می‌گردیم.

«جعبه ابزار ارتباط بدون خشونت برای تسهیلگران: کتاب راهنمای تمرین‌ها» با ترجمه فرح عباسی‌ در ۳۷۶ صفحه توسط نشر اختران رهسپار بازار کتاب شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...