کورش علیانی از فعالان فرهنگی و نویسنده کتاب «متاستاز اسرائیل» در گفتوگو با ایسنا با اشاره به حوادث اخیر در فلسطین با تأکید بر اینکه پایان کار اسرائیل با یک تحول فرهنگی ممکن است، توضیح داد: صرفا با شلیک موشک و اقدامات نظامی اسرائیل نابود نخواهد شد و تحول چشم‌گیری نخواهیم دید. به این علت که اسرائیل مبتنی بر ایده آپاردتاید بنا شده است و تا زمانی که این ایده وجود دارد قدرت‌های جهانی می‌توانند از آن سود ببرند؛ چون این قدرت‌ها می‌توانند سود ببرند دوباره در جای دیگر از جهان آن را اجرا و عَلم خواهند کرد. یک زمان در آفریقای جنوبی این ایده اجرا شد و اکنون در اسرائیل آن را شاهد هستیم. بنابراین فرهنگ آپارتاید در تمام جهان باید آنقدر رسوا شود که جای هیچ حمایتی برای خود باقی نگذارد. به همین دلیل است که می‌گویم مساله اسرائیل با این شیوه فرهنگی تمام خواهد شد.
موضع‌گیری‌ها نسبت به حمله اسرائیل به فلسطین
وی با اشاره به موضع گیری‌ها پیرامون قتل عام مردم و کودکان فلسطینی بیان کرد: ممکن است گاهی مسأله بر سر یک چیز کوچک باشد و اختلاف نظر ایجاد شود که آن وقت چیز مهمی نیست، اما اینکه اکنون بگوییم برخی موافق جنایت اسرائیل و برخی موافق فلسطین هستند اصلا خوب نیست. به این علت که یک عده با این دیدگاه دارند از انسان زدایی، آپارتاید و آدم کشی توسط اسرائیل حمایت می‌کنند.
علیانی یادآور شد: تا شب گذشته آمار کودکان کشته‌شده در بمباران غزه به ۲۶۰ نفر رسید و این جنایت کاملا آشکار و آگاهانه بود و این نبوده که اسرائیل آنجا را بمباران کند و بعدا بفهمد که در آنجا کودکان زندگی می‌کردند. نصف جمعیت غزه را کودکان تشکیل داده‌اند و تراکم جمعیت در غزه حدود ۱۰۰ برابر جمعیت ایران است. غزه عملا یک منطقه زیستی نیست بلکه یک قفس است که نصف ساکنان آن کودک هستند. اگر در آنجا بمب ریخته شود کودکان کشته می‌شوند، اما با همه اینها دم فلسطینی‌ها گرم که با توجه به اینکه نصف جمعیت‌شان کودک است آمار کودکان کشته شده در همین قفس یک چهارم کشته‌ها بوده است یعنی در همین فضای متراکم کودکان به خوبی محافظت شده‌اند.
حمایت از کشتار فلسطینیان آسیب است
این نویسنده با اشاره به اینکه حمایت از کشتار فلسطینیان یک آسیب است، تأکید کرد: با توجه به توضیحاتی که بیان کردم من در اینجا نمی‌توانم بگویم که خب یک عده هم طرفدار اسرائیل هستند؛ بلکه باید بگویم در این شرایط یک عده هم طرفدار آدم کشی هستند و این یک آسیب بزرگ است که مسئولان داخلی و خارجی دارد. مسئولان داخلی کسانی هستند که به طور پنهانی و آشکار متولی امر آموزش بوده‌اند؛ از وزارت آموزش پرورش تا تمام دم و دستگاه‌های فرهنگی و رسانه‌ای و والدین که به کودکان خود یاد نداده‌اند انسانی زندگی کنند.
علیانی افزود: اغلب مسئولان برخی کشورهای خارجی هم تماما دستگاه‌های پروپاگاندای بزرگی هستند که می‌خواهند کشور ما را نابود کنند و در تلاشند به تمام ما بقبولانند پس از داستان ۱۹۸۴ که مدعی تاسیس کشور اسرائیل شدند، خوب، خوب است و جنگ، صلح است یا صلح، جنگ است. این در حالی است که اسرائیل ۷۵ سال در فلسطین فقط آدم کشته است و اسم این استمرار آدم‌کشی و جنگ را «صلح» می‌گذارد. بعد عنوان می‌کند کسی که از خودش دفاع کرده جنگ به پا کرده است.
حمایت از اسرائیل نامعقول است
این فعال فرهنگی درباره موضع‌گیری رسانه‌های جهان پیرامون جنایتی که توسط اسرائیل در فلسطین در حال انجام است، گفت: من به جرأت می‌گویم در کشورهایی که اخبارشان را دنبال می‌کنم هیچ جا ندیدم مدافعان اسرائیل این حجم از نامعقول بودن را از خود بروز بدهند و این نشان‌دهنده این است که رسانه‌های داخلی ما نه تنها نتوانسته‌اند به رسالت خود عمل کنند، بلکه در موارد بسیاری در فضایی که رسانه‌های آن‌سو ساخته‌اند هدایت شده‌اند. یعنی دوست عزیزی که خبر را تحریر می‌کند متنش را بر مبنای اخبار بی‌بی‌سی، من‌وتو یا ایران اینترنشال می‌نویسد. مستندها و تولیداتی که در رسانه ملی در حمایت از فلسطین ساخته می‌شوند کیفیت پایینی دارند. یعنی با کمترین امکانات تهیه شده و بیان عربی را با دوبله فارسی پر از آه و ناله شاهدیم. خب مخاطب از این کار زده می‌شود. باید دوبله به همان شکل ساده خود باشد و عزیزان خودشان باور کنند که دارند یک کار رسانه‌ای می‌کنند و فکر نکنند که یک وظیفه اضافه است. سوتی‌های رسانه‌ای در همه جای دنیا وجود دارد و آنقدر ضربه نمی‌زند؛ چراکه می‌توان در بخش بعدی خبر برای اشتباه رخ داده شده عذرخواهی کرد. آنچه ضربه می‌زند این است که درباره چیزی حرف بزنیم که نسبت به آن باور و شناختی نداریم و این باور و شناخت رسانه ای ما را دشمنان بسازند.
اسرائیلی‌ها در صحبت از آدم کشی‌های خود صراحت دارند
این پژوهشگر و نویسنده خاطرنشان کرد: منابع مکتوب در زمینه اسرائیل و فلسطین بی‌شمار است. دوستان اگر خواهان یادگیری هستند بلافاصله با یک جست‌وجو به این مطالب دسترسی خواهند داشت. درباره اسرائیل و فلسطینیان، هم کتاب‌های ترجمه‌ای داریم و هم تالیفیِ خوب یا بد که ریاکارانه نوشته شده‌اند و مغز مخاطب را جوری ساماندهی و هدایت کرده‌اند که به نظر می‌آید این حرف ناشایستی است و نباید به آن فکر کنیم. من به عنوان نویسنده توصیه می‌کنم تمام متن‌ها، کتب و مقاله‌هایی که نویسنده اسرائیلی دارند، ترجمه شود و مخاطب آنها را بخواند؛ به این دلیل که نویسندگان اسرائیلی در این نوشته‌ها صراحت دارند و بسیار راحت در زمینه آدم‌کشی‌های خود سخن گفته‌اند.
علیانی در پایان توضیح داد: ممکن است هرچه منابع عربی بخوانیم بگویند اینها با هم در دشمنی هستند و جانبدارانه است. اما کتاب‌هایی از بنیانگذاران اسرائیل و نخست‌وزیران آن وجود دارد که از آدم‌کشی‌های تاریخی خود در فلسطین به راحتی نوشته‌اند. من زمانی می‌توانم دیگران را راهبری و هدایت کنم، اطلاعات برسانم و ایده بدهم که ابتدا خودم چیزی بدانم. خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای ما ابتدا باید در زمینه فلسطین و اسرائیل بخوانند؛ نمی‌گویم تحقیق کنند چون حرف بسیار بزرگی است؛ همین که یک نگاه کنند و جست‌وجو داشته باشند و بخوانند سپس بنویسند، کافیست.
................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............
