جایزه انجمن تاریخ نیویورک [The New-York Historical Society award] برای کتاب «جی-من: جی. ادگار هوور و ساخت قرن آمریکایی» [G-Man: J. Edgar Hoover and the Making of the American Century] به بورلی گیج [Beverly Gage] استاد دانشگاه ییل آمریکا رسید.

جی-من: جی. ادگار هوور و ساخت قرن آمریکایی» [G-Man: J. Edgar Hoover and the Making of the American Century] به بورلی گیج [Beverly Gage]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، بورلی گیج برنده جایزه کتاب باربارا و دیوید زالازنیک [Barbara and David Zalaznick Book Prize] در سال 2023 شد که هر سال از سوی انجمن تاریخ نیویورک به بهترین اثر تاریخی یا بیوگرافی مرتبط با آمریکا اهدا می‌شود.

«جی من» به عنوان نخستین بیوگرافی جامع هوور که در سه دهه اخیر نوشته شده است، بر اساس انبوهی از اسناد که پیش از این در دسترس نبوده یا سانسور شده بودند و بسیاری از آنها از طریق قانون آزادی اطلاعات به دست آمده‌اند، نوشته شده است.

بورلی گیج در بیش از 837 صفحه، نگاهی همه‌جانبه به 48 سال ریاست هوور بر اداره تحقیقات فدرال (اف بی آی) دارد و نه تنها به کارزارهای آزار و اذیت بدنام او علیه رهبران حقوق مدنی در دهه 1960 می‌پردازد، بلکه نقش اصلی او در نوسازی این دفتر را که اغلب تحسین لیبرال‌ها را به دنبال داشت، روایت می‌کند. این کتاب که از سوی انتشارات وایکینگ منتشر شده است، برنده جایزه بنکرافت امسال نیز شد که از سوی دانشگاه کلمبیا اهدا می‌شود و یکی از معتبرترین افتخارات در زمینه تاریخ آمریکا به شمار می‌رود.

جایزه انجمن تاریخ آمریکا که در یک رویداد خصوصی در ماه آوریل اهدا می‌شود، به کتاب‌هایی تعلق می‌گیرد که برای عموم مخاطبان قابل دسترسی باشد. این جایزه اغلب بر تاریخ سیاسی و کتاب‌هایی تمرکز می‌کند که بنیان‌گذاران، روسای جمهور و دیگر شخصیت‌های اصلی و اعمال بزرگ (یا اعمال نادرست) آنها را در مرکز داستان نگه می‌دارد.

این جایزه در سال 2005 توسط انجمن تاریخ نیویورک وابسته به موزه تاریخ آمریکا پایه‌گذاری و در سال 2016 بخش جدیدی با عنوان کتاب‌های تاریخی کودک به آن اضافه شد. جایزه کتاب تاریخ آمریکا در اصل به خاطر تقدیر از زوج فعال حقوق بشر به نام‌های باربارا و دیوید زالازنیک راه‌اندازی شد.

آلن تیلور، جیل لپور، جین کامنسکی و گوردون اس وود از برندگان قبلی این جایزه 50 هزار دلاری هستند.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...