کتاب «روزنامه‌های ایران از آغاز تا سال 1329 هـ.ق» از مهم‌ترین مراجع تاریخ مطبوعات ایران است که توسط یاسنت لویی رابینو سرکنسول دولت انگلیس در شهر رشت در اوایل قرن بیستم گردآوری شد و در سال 1290 خورشیدی برای نخستین بار توسط مطبعه «عروةالوثقی» رشت منتشر شد.

روزنامه‌های ایران از آغاز تا سال 1329 هـ.ق» گردآوری یاسنت لویی رابینو

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، ویراست جدید کتاب «روزنامه‌های ایران از آغاز تا سال 1329 هـ.ق» گردآوری یاسنت لویی رابینو [hyacinth louis rabino] با ترجمه جعفر خمامی‌زاده از سوی نشر ایلیا به چاپ رسید.

کتاب «روزنامه‌های ایران از آغاز تا سال 1329 هـ.ق» از مهم‌ترین مراجع تاریخ مطبوعات ایران است که توسط یاسنت لویی رابینو سرکنسول دولت انگلیس در شهر رشت در اوایل قرن بیستم گردآوری شد و در سال 1290 خورشیدی برای نخستین بار توسط مطبعه «عروةالوثقی» رشت منتشر شد. زنده‌یاد جعفر خمامی‌زاده مورخ، مترجم و پژوهشگر گیلانی نخستین بار این اثر را در سال 1372 توسط انتشارات «اطلاعات» منتشر کرد که در سال 1380 تجدیدچاپ شد. در ویراست جدید کتاب، برخی خطاهای چاپ‌های پیشین اصلاح شده و همچنین بیش از چهل لوگو از نشریاتی که شرح آنها در این کتاب آمده و در اختیار زنده‌یاد خمامی‌زاده نبوده‌اند، به انتهای کتاب افزوده شده است.

فهرست مطالب کتاب «یادداشت ناشر»، «فهرست روزنامه‌ها»، «نگاهی کوتاه به زندگی‌نامه رابینو»، «مقدمه مؤلف»، «مقدمه ناشر متن فارسی فهرست روزنامه‌ها»، «مقدمه ناشر متن فرانسوی»، «پیش‌گفتار»، «روزنامه‌های ایران از آغاز تا سال 1329 هـ.ق»، «فهرست منابع مورد استفاده»، «فهرست اعلام» و «نشانه‌ها».

تعداد روزنامه‌هایی که در فهرست رابینو از آنها یاد شده، به 243 مورد می‌رسد؛ اما ادوارد براون در مقدمه کتاب خود «تاریخ ادبیات و مطبوعات ایران در دوره مشروطیت» می‌نویسد: «با توجه به فهرست رابینو، 29 صفحه در فهرست من فراموش شده و حدود صد روزنامه هم در رساله رابینو ذکر نشده، ولی بقیه در هر دو آمده است». اما با جستجویی در کتاب‌ها و مقالاتی که به کوشش عده‌ای از محققان و دانشمندان فراهم آمده، تعداد نشریاتی که در این اثر از آنها یاد می‌شود تا همان تاریخ، به 400 مورد می‌رسد و پراکندگی این تعداد روزنامه بر اساس شهرهایی که در آنها انتشار می‌یافتند، به صورت جدولی در این کتاب آمده است.

ویراست جدید کتاب «روزنامه‌های ایران از آغاز تا سال 1329 هـ.ق» گردآوری یاسنت لویی رابینو با ترجمه جعفر خمامی‌زاده در 462 صفحه از سوی نشر ایلیا به چاپ رسید.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...