روایتی بلند از فیلم کوتاه | هم‌میهن


بسیاری از آنها که امروز به‌عنوان کارگردان‌های معروف در سینمای داستانی شناخته می‌شوند روزی از فیلم کوتاه آغاز کردند. آنها با ساختن فیلم کوتاه درواقع مشق فیلمسازی کردند اما این همه قصه نیست. به این معنا که ساخت فیلم کوتاه صرفا مقدمه، تمرین و دست گرمی برای ساختن فیلم‌های بلند نیست بلکه خودش به‌عنوان یک گونه مستقل از فیلمسازی واجد ارزش و اعتبار است و چه بسیار کارگردان‌هایی که تمام عمرشان را صرف ساخت فیلم کوتاه کردند.

خلاصه کتاب معرفی هنر فیلم کوتاه داستانی»[The art of the short fiction film] نوشته ریچارد راسکین [Richard Raskin]

درواقع فیلم کوتاه طفیلی فیلم بلند نیست و خود حیات مستقل دارد. به‌عبارت دیگر برای ساخت فیلم کوتاه باید زبان و سویه‌های زیبایی‌شناختی و تکنیک‌های آن را شناخت. اگر شما هم علاقمند به ساخت یا شناخت فیلم کوتاه داستانی و ساختار و بافتار آن هستید، می‌توانید کتاب «هنر فیلم کوتاه داستانی»[The art of the short fiction film] نوشته ریچارد راسکین [Richard Raskin] را مطالعه کنید که توسط پیمان شوقی ترجمه شده است. این کتاب برای کسانی نوشته شده که به آموختن فیلمسازی کوتاه (داستانی) علاقمندند؛ یا به‌دنبال اطلاعاتی از هر یک از آثار ماندگاری می‌گردند که اینجا بررسی شده‌اند.

«هنر فیلم کوتاه داستانی» درواقع مطالعه نما‌به‌نمای 9فیلم کوتاه کلاسیک مدرن است که به شکل تصویری و تحلیلی به بررسی این آثار می‌پردازد. از این حیث کتاب برای آنها که به حوزه نقد فیلم کوتاه علاقمندند هم مفید است. ضمن اینکه می‌توان آن را به‌نوعی ورکشاپ مکتوب آموزش ساخت فیلم کوتاه هم دانست. تحلیل نمابه‌نمای این فیلم‌ها (با یک عکس ثابت ازهر نما) به‌خودی‌خود اقدامی بنیادین در این زمینه است و قبلاً هرگز در مورد فیلم‌های کوتاه سابقه نداشته است. این بازسازی مکتوب فیلمنامه همراه با اسناد منتشرنشده‌ای مانند دستنویس تصویرنامه رومن پولانسکی برای «دو مرد و یک گنجه» و مصاحبه با جیم جارموش در مورد «قهوه و سیگار»، این کتاب را به مرجعی مفید درباره فیلم‌های داستانی کوتاه مدرن تبدیل می‌کند.

این کتاب همچنین دانشجویان رشته فیلمسازی را درنظر دارد که می‌خواهند بینش سینمایی‌شان را با دیدن چگونگی روایت داستانی در بهترین فیلم‌های کوتاه جهان بهبود بخشند. برای دسته اخیر، کتاب حاضر می‌تواند مکمل دوره‌های آموزش فیلمنامه‌نویسی کوتاه و جایگزین انبوه کتاب‌های آموزشی باشد. این کتاب همچنین یک الگوی مفهومی جدید نیز پیشنهاد می‌کند که شامل هفت شاخص برای طراحی داستان در فیلم کوتاه است. این الگو با توصیف هفت نوع خاص از «تعادل در روایت»، هم می‌تواند به‌عنوان چارچوبی تحلیلی برای مطالعه همه فیلم‌های کوتاه مورد استفاده قرارگیرد، هم مجموعه‌ای از رهنمودهای مفید برای فیلمنامه‌نویسان جوان تلقی شود. لازم است در همین ابتدا تاکید کنم که در این کتاب منظور از فیلم کوتاه، فیلم داستانی کوتاه مدرن است؛ یک فیلم غیرپویانمایی که یک داستان منسجم را در ۱۵دقیقه یا کمتر روایت کند و از اواخر دهه ۱۹۵۰ به‌بعد ساخته شده باشد.

بهترین فیلم‌های داستانی کوتاه، قصه‌های خود را چنان به اختصار روایت می‌کنند که نفس‌مان بند می‌آید و تا به‌خود بیاییم، می‌بینیم که به دنیای آنها کشیده شده‌ایم، درگیر زندگی شخصیت‌های‌شان هستیم، تحت‌تاثیر ماجراهای‌شان قرارگرفته و سرگرم شده‌ایم و درنهایت پس از پایان فیلم احساس می‌کنیم تجربه‌ای انرژی‌بخش را از سرگذرانده‌ایم؛ و این‌همه فقط در ۵ یا ۱۰ یا ۱۵دقیقه! این کتاب اولین در نوع خود است که چند شاهکار اینچنینی را برای مطالعه دقیق و تحلیلی جامع، دست‌چین کرده است. هر فصل آن به یکی از ۹فیلم کوتاهی اختصاص داده شده که شهرت و محبوبیت جهانی یافته‌اند. تلاش شده تا با تعقیب عکس‌به‌عکس نماها، هر فیلم به‌شکل کامل روی کاغذ بازسازی شود تا خوانندگان بتوانند خط داستانی هر فیلم را از نظر دیداری، همچنین گفتاری دنبال کنند و ببینند که چگونه هرحرکت در نماهای جداگانه دنبال می‌شود. شماره‌گذاری عکس‌ها این امکان را می‌دهد که دقیقاً لحظات موردنظر را در هر فیلم پیدا کنیم. در بیشتر موارد فیلمنامه اصلی، تصویرنامه و مصاحبه با کارگردان نیز ارائه شده است. هنگامی که همه این منابع در دسترس باشند، می‌شود به دقت شیوه داستان‌گویی فیلم را از یک یا چند منظر بررسی کرد و اصول اساسی طراحی داستان در هرکدام را یافت. به خاطر ندارم که کتاب دیگری چنین توجه ریزبینانه و محکمی به فیلم­های کوتاه داشته باشد.

هر 9فیلم مورد بحث در این کتاب از نظر بازه‌زمانی تولید، جزو کلاسیک‌های مدرن هستند. قدیمی‌ترین آنها «دو مرد و یک گنجه» رومن پولانسکی است (لهستان- ۱۹۵۸- ۱۵دقیقه) که دوره مدرن را با فیلم‌های داستانی کوتاه آغاز کرد. هشت فیلم بعدی که برای مطالعه انتخاب شده‌اند، مهم‌ترین نمونه‌های این سینما در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به‌شمار می‌روند: «قهوه و سیگار»های جیم جارموش (ایالات‌متحده - ۱۹۸۶ -6 دقیقه)؛ «یکشنبه» جان لاولور (ایرلند- ۱۹۸۸ – ۸ دقیقه)؛ «نخ بازی» (گهواره گربه) لیز هیوز (استرالیا- ۱۹۹۱- 12دقیقه)؛ «غذای بیرون» پل اسله‌تونه (نروژ – ۱۹۹۳- ۷ دقیقه)؛ «بیا» ماریا اولسن اولریچسن (نروژ- ۱۹۹۵ – 5/4 دقیقه)؛ «باد» مارسل ایوانی (مجارستان- ۱۹۹۶ ۶- دقیقه)؛ «صاریغ» (موش درختی) برد مک‌گان (نیوزلند- ۱۹۹۷ -۱۴دقیقه)؛ «جنگ تمام‌شده» نینا میمیکا (ایتالیا- ۱۹۹۷ -۷دقیقه) .هریک از اینها نقطه‌عطفی در تاریخ فیلم‌های کوتاه هستند.

نکته مهمی که در فهم این کتاب ضروری است این است که باید میان فیلم کوتاه «داستانی» و «تجربی»، تمایز قائل شد. به‌طورخلاصه فیلم کوتاه داستانی، سینمای داستان است؛ به این معنا که هر تصویر فیلم در خدمت یک کلیت منسجم و قابل‌فهم (=داستان) قراردارد. حال آنکه فیلم کوتاه تجربی، سینمای تصویر است؛ یعنی تصاویر بر مقدمات داستانی تقدم دارند و قراردادهای روایی به‌عمد تاآن‌حد نادیده گرفته می‌شوند که بیننده هرگز نتواند معنای صریحی از فیلم استخراج کند. تمرکز این کتاب فقط بر فیلم‌های کوتاه داستانی است که ممکن است تجربی هم باشند؛ به این معنا که شیوه‌های نوین داستان‌گویی را جست‌وجو یا ابداع کنند، اما بیان داستانی قابل‌فهم برای بیننده را هم فراموش نمی‌کنند. فیلم کوتاه بیش از هرشکل دیگر از روایت سینمایی، حس ارزشمندی و رهایی لحظه را در وجود ما جاری می‌کند؛ هم در رویدادهای به تصویر کشیده شده، هم در روند قصه‌گویی. از هر دو نظر، فیلم کوتاه نشان می‌دهد که می‌توان ارزش هر ثانیه را بسیار بیشتر از آنچه دانست که معمولا به‌حساب می‌آوریم و به‌طور ضمنی به ما یادآوری می‌کند، هرگز این حقیقت را که تا چه‌حد می‌توان در کوتاه‌ترین بازه زمانی، تجربه‌ای غنی و پرمعنا را از سر گذراند، دست‌کم نگیریم.

کتاب «هنر فیلم کوتاه داستانی» اثر ریچارد راسکین با ترجمه پیمان شوقی و توسط انتشارات آبان منتشر شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...