دومین چاپ کتاب «یکی بود که خودش نبود» [Lamberto, Lamberto, Lamberto یا C,era due volte il barone lamberto] اثر جانی رُداری [Gianni Rodari] و ترجمه غلامرضا امامی توسط نشر هوپا منتشر شد.

«یکی بود که خودش نبود» [Lamberto, Lamberto, Lamberto یا C,era due volte il barone lamberto] اثر جانی رُداری [Gianni Rodari]

به گزارش خبرنگار مهر، نشر هوپا دومین چاپ «یکی بود که خودش نبود» اثر جانی رُداری و ترجمه غلامرضا امامی را با شمارگان هزار نسخه، ۱۶۸ صفحه و بهای ۹۹ هزار تومان منتشر کرد. چاپ نخست این کتاب سال ۱۳۹۸ با شمارگان دوهزار نسخه و بهای ۳۵ هزار تومان منتشر شده بود. این کتاب در زبان اصلی با تصویرگری خاویر سابالا، طراح و تصویرساز مشهور فرانسوی منتشر شده بود و ترجمه فارسی نیز با این تصویرسازی‌ها همراه است. انتشارات هوپا کپی رایت کلیه آثار جانی رُداری را برای ترجمه فارسی خریداری کرده است.

«یکی بود که خودش نبود» درباره پیرمردی ایتالیایی به نام بارون لامبرتو است که ۹۳ سال دارد و بسیار ثروتمند است. او که با ۲۴ بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کند، همراه پیشخدمت باوفایش در جزیره «سن جولیو» روزگار می‌گذراند. بارون که در آستانه مرگ قرار دارد و به دنبال جاودانگی است به یک‌باره جوان و شاداب می‌شود. راهزنان برای به دست آوردن ثروت او، بارون را گروگان می‌گیرند اما هر کاری می‌کنند او جوان‌تر و شاداب‌تر از روز قبل می‌شود، چه رازی در میان است آیا بارون را جادو کرده‌اند؟

جانی رُداری، نویسنده سرشناس ایتالیایی است که به سال ۱۹۲۰ به دنیا آمد. او به سال ۱۹۳۹ وارد دانشکده زبان و ادبیات دانشگاه میلان وارد شد، اما سال بعد جنگ شروع شد و او دانشگاه را رها کرد و به معلمی پرداخت. رداری آرزو داشت که برای بچه‌ها قصه بگوید و با پوشیدن ردای معلمی به این آرزویش رسید.

پس از پایان جنگ جهانی دوم این نویسنده و قصه‌گوی سرشناس معلمی را رها نکرد. به مدیریت روزنامه پرداخت و همچنین از سال ۱۹۵۰ مجله‌ای هفتگی را برای کودکان راه اندازی کرد و در همین حین داستان‌های متعددی برای کودکان نوشت. او تنها نویسنده ایتالیایی است که جایزه بین المللی هانس کریستین اندرسن یا همان نوبل ادبیات کودکان (به سال ۱۹۷۰) دریافت کرد. داستان‌های رداری آمیزه‌ای است از رویا، طنز، کشف حقیقت، خیال و اندیشه.

خود او در یکی از گفت‌وگوهای مطبوعاتی‌اش چنین اشاره کرده بود: «قصه مکانی برای تمامی خیال‌هاست. قصه می‌تواند کلیدهایی را برای ورود به حقیقت از راه‌های جدید بدهد. قصه می‌تواند به کودکان برای شناخت جهان یاری رساند.»

ژداری در آوریل ۱۹۸۰ درگذشت، در حالی که میراثی غنی از خود برجای گذاشته بود. عناوین شماری دیگر از کتاب‌های ترجمه شده او به فارسی از این قرار است: «داستان‌های ماشین تحریر»، «داستان‌هایی برای سرگرمی»، «دختری که نمی‌خواست بزرگ شود»، «همه چیز با یک تمساح شروع شد»، «جلسومینو در سرزمین دروغ‌گوها» و...

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...