کتاب «دانایی و نادانی در روزگار شبکه‌ها» نوشته شاهو صبار درباره سواد رسانه‌ای توسط انتشارات سیمای شرق منتشر شد.

دانایی و نادانی در روزگار شبکه‌ها شاهو صبار

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایلنا، کتاب «دانایی و نادانی در روزگار شبکه‌ها» مقدمه‌ای بر شناخت پیام‌های درست و نادرست در عصر اطلاعات نوشته شاهو صبار در 142 صفحه منتشر شد.

این اثر در 10 فصل با عناوین: «مقدمه‌ای بر چالش دانایی در عصر اطلاعات، توشه ما از عصر دانش چیست؟، نگاهی به الگوهای محتوایی تکراری و ضعف‌های منطقی، آیا همه چیز علم است؟، سوگیری‌ها: دام‌هایی که در مسیر استدلال‌های ما تنیده‌اند، ادعاهای خارق‌‌العاده و شواهد خارق‌‌العاده، نقش داستان‌ها و تجربه‌های فردی در اثبات، مفاهیم علمی مورد سوءاستفاده، داستان تحول علم پزشکی، در باب فروتنی: آیا باید بدانیم؟» به برخی از چالش‌های مهم جامعه‌ی امروز در مواجهه با اطلاعات و پیام‌ها می‌پردازد.

بسیاری از پژوهشگران و متفکران نگرانند که عصر اطلاعات و اینترنت که قرار بود عصر همه‌گیری دانش و رهایی از بی‌اطلاعی باشد، ما را به شکلی جدید درگیر جهل و سردرگمی کند. دکتر شاهو صبّار به زبانی دانشگاهی اما روان و ساده‌فهم به همراه داستان‌های متعدد از تجربیات واقعی و بعضا تکان‌دهنده، به این عرصه‌ نوین و دغدغه‌های آن می‌پردازد و برای ما راهکارهایی دارد تا از این دریای مواج به جای سردرگمی، توشه‌ای از علم و آگاهی کسب کنیم.

شاهو صبّار، نویسنده این کتاب که دارای مدرک دکترای رسانه‌های جمعی با گرایش رسانه‌های دیجیتال از دانشگاه سوگنگ کره جنوبی است، سال‌ها به عنوان روزنامه‌نگار، پژوهشگر و مدرّس دانشگاه فعالیت کرده است و در این حوزه آثار متعددی از او منتشر شده است. او هم‌اکنون عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است و در دپارتمان مطالعات ایران دانشکده‌ مطالعات جهان فعالیت می‌کند.

در معرفی این کتاب آمده است: امروزه سواد رسانه‌ای از موضوعات بسیار مورد گفت‌وگو است. در زمانه‌ای که شبکه‌های تلویزیونی ما را زیر بارانی از اطلاعات درست و نادرست قرار داده‌اند و به سادگی نمی‌توانیم میزان درستی و دقت این مطالب را بسنجیم سواد رسانه‌ای اهمیتی بیش از پیش یافته است. این اثر به واکاوی این مساله می‌پردازد و برخی مهارت‌های عملی را آموزش می‌دهد تا با کمک آنها تلاش کنیم که عصر اینترنت و شبکه‌های اجتماعی به ابزار افزایش دانایی ما تبدیل شود نه سردرگمی و انباشت افکار نادرست در ذهنمان.

کتاب «دانایی و نادانی در روزگار شبکه‌ها» در قطع وزیری و در 142 صفحه توسط انتشارات سیمای‌شرق، ناشر تخصصی حوزه ارتباطات، روابط‌عمومی و رسانه به بازار عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...