شماره بیست‌وششم ماهنامه سه‌نقطه (مکتوب طنز [+ جد] فارسی) این‌بار با موضوع زیست طلبگی و با پرونده‌ای ویژه تحت عنوان «آخوند چیست و چرا؟» منتشر شد.

آخوند چیست و چرا؟ سه نقطه 26

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا)، این شماره به یکایک آخوندهای اهل دل، بی‌ریا، خاکی، مردمی، و همه‌چیزتمام تقدیم شده است.

سه‌نقطه بیست‌وشش با مطلبی تحت عنوان «تو به ما جرأت توفان دادی»، که نامه فدایت شَوَمی است خطاب به کووید 19 شروع می‌شود و سیدشهاب جدّا آن را نوشته است. پس از این پیش‌درآمد، امید مهدی‌نژاد در اول دفتر و در مطلب «جمال آقاجمال را عشق است» با آوردن بخش‌هایی از کتاب «عقاید النساء» نوشته آقاجمال خوانساری، سر شوخی را با روحانیت باز می‌کند. «غریب و هزار داماد» نام مطلبی است که در آن علی آینه‌ور شطحی مفصل بر موضوع داغ حال‌وهوای این روزهای کشور دوست و اخوی نوشته است.

پرونده پُروپیمان این شماره شامل 15 مطلب است که نخستین آنها با نام «آخوندی که خ ندارد» به‌دست سیداحمد بطحایی نوشته شده است و شرحی است بر اصول و فروع آخوندی. در مطلب بعدی با عنوان «حجت‌الاسلام والمسلمین و برکاته». مهدی پرنیان مدارج و رتبه‌ها و القاب آخوندی را شرح داده است. آخوندها از کجا آمده‌اند؟ پاسخ این پرسش را در متن مهدی شریفی با عنوان «زُراره ماهی‌فروشی+ میگوی اضافه» بخوانید. سیداکبر موسوی در یادداشت «وین‌ررهای شیخ تفتازانی و آخوند خراسانی» مهم‌ترین متون حوزوی دوره مقدمات و سطح را به شما معرفی می‌کند. امید مهدی‌نژاد در مطلب «با عبا و عمامه در تعویض روغنی» لباس روحانیت را از سرپوش تا پاپوش مورد بررسی قرار داده است. سیداکبر موسوی در «زید و عمرو، ایکس و ایگرگ» به شرح برخی از اصطلاحات مهم آخوندی پرداخته است. «درماندنِ تاجر از پاسخِ عالم» عنوان مطلبی است که سیدمحسن امامیان در آن کوشیده تا گزارشی درباره برخی از مشاغل دوم طلّاب تهیه کند. سیدیاسر تقوی در مطلب «یک دوره تفسیر المیزان و یک شاخه‌نبات» راهنمای جامعی برای ازدواج با طلّاب ارائه داده است. «برجام» یا برنامه جامع آخوند مضاف عنوان مطلبی است که حسین سلیمانی در آن برخی از آخوندهای مهم تاریخ را برشمرده است. علی علیزاده در «کافکا در فیضیه» به این سؤال پاسخ می‌دهد که چه می‌شد اگر بزرگان تاریخ در حوزه درس طلبگی می‌خواندند. مهدی پرنیان در مطلبی با عنوان «همان چهار پیرمرد و دیگر هیچ» روزهای یک هفته را از دید یک طلبه برایمان روایت کرده است. زهرا کاردانی ـ تنها نویسنده زن پرونده این شماره ـ در مطلب «مسئله جدا بودگی» از ظرایف و سختی‌های طلبه زن بودن و زنِ طلبه بودن برایمان گفته است. سیدمحسن امامیان در «نعلین زرد و پرده نقره‌ای» موارد حضور روحانیت در قاب سینما و تلویزیون را مرور کرده است. «حاشیه کارتر بر عروه الوثقی» گزیده‌ای از لطایف و شوخ‌طبعی‌های علمای بزرگ است که مهدی مسائلی آن‌ها را گردآوری کرده است.

«ای خدا مرجع ضمیر کجاست» نام بخش منظوم این شماره است که در آن اشعاری مرتبط با موضوع پرونده از زکریا اخلاقی، سیدعبدالله حسینی، محمد عابدینی، علیرضا محمدعلی‌بیگی، سیدمحمد حسینی، مهدی پرنیان، سمیه خردمند و امام خمینی (ره) می‌خوانیم.

در تهرانشهر این شماره ابتدا مطلبی با نام «تو دیده بودی آهو در انارستان بگرید؟» می‌خوانیم که ابراهیم افشار در آن دوازده پرده از مناسک سوگواری جمعی تهران قدیم و تعزیه‌خوانی میرزابابا را شرح داده است. سپس محمدحسین افخمی در «داستان یک پایان» قصه سرآغاز و سرگذشت تئاتر شهر تهران را تعریف می‌کند. و در پایان این فصل محسن فراهانی در مطلب «آنارشیسم در نظام‌آباد» داستان مهاجرتش از شهری کوچک و خلوت به پایتخت دود و گوگرد را برایمان بازگو کرده است.

ماهنامه سه‌نقطه با همکاری هنرمندان فاطمه فهیمی، شیما جوهرچی، طیبه دالایی، فاطمه چاوشی، نفیسه رحمانی، حامد رضوی، سیدمحمد صاحبی، محمد صمدی، محمد باقری، فاطمه فهیمی، سحر نحوی، و سایر دوستان و آشنایان، و به مدیرمسئولی امید مهدی‌نژاد تولید و منتشر می‌گردد. دبیر مهمان این شماره سه‌نقطه مهدی شریفی است. بیست‌وششمین شماره سه‌نقطه، در 196 صفحه و با قیمت 50هزار تومان در کتابفروشی‌ها و فروشگاه‌های آنلاین عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...