«از گذشته‌ای نه‌چندان دور؛ خاطرات سردبیر سابق روزنامه کیهان» نوشته سیدحسین عدل به کوشش فرشید ابراهیمی منتشر شد.

خاطرات سردبیر سابق روزنامه کیهان از گذشته‌ای نه‌چندان دور

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، در بخشی از مقدمه این کتاب به قلم منصور اتحادیه می‌خوانیم: «عدل خاطراتش را بی‌طرفانه می‌نویسد و سعی دارد در آن منصفانه قضاوت کند، و با آن که به ناچار خط‌مشی دولتی را رعایت می‌کرد، چندان تعجب‌آور نیست که نتوانست در سردبیری کیهان دوام بیاورد... او با شجاعت، مسئولیت سردبیری روزنامه کیهان را پذیرفت و می‌دانست که مشکل روزنامه‌نگاری فقط سانسور نیست؛ بلکه مسئله، سلائق شخصی نیز هست. عدل وقایع را با شناخت و درایت می‌نگریست و توضیحاتش در خاطرات ملایم و میانه‌رو است. مشکلات، معضلات و امکانات زمانه را می‌فهمد، ولی نیازهای حرفه خبرنگاری را نیز در نظر می‌گیرد.»

آزاده معاونی، نویسنده و روزنامه‌نگار هم درباره این کتاب نوشته است: «در زمینه تاریخ معاصر ایران، خاطرات و سرگذشت‌نامه‌های بسیاری نوشته شده‌اند. اما او منظره‌ای دیگر از تاریخ معاصر را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. آیینه‌ تمام‌نما و فشرده‌ای از آنچه در عرصه روزنامه‌نگاری و تاریخ سیاسی ایران رقم خورده است.

خاطرات حسین عدل در عصر دیجیتال نیز، همخوانی و اعتبار دارد. در حقیقت پوشش خبر هنوز به همان روالی است که عدل به آن وابسته و آرمانش بوده است: میانه‌روی، شجاعت و پیگیری.»

کتاب «از گذشته‌ای نه‌چندان دور؛ خاطرات سردبیر سابق روزنامه کیهان» -که با مقدمه منصوره اتحادیه (نظام‌مافی) همراه است- در 415 صفحه با شمارگان یک‌هزار نسخه و قیمت 140‌هزار تومان در نشر تاریخ ایران در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...