استفاده‌ی مجدد از عنوان کتاب «رسانه‌ی شیعه» باعث بروز اختلاف شد.

رسانه شیعه محسن حسام مظاهری

به گزارش کتاب نیوز، همزمان با انتشار خبر رونمایی از کتاب «پیاده‌روی اربعین، رسانه شیعی» توسط انتشارات سروش، محسن حسام مظاهری، محقق و پژوهشگر دینی، ضمن انتقاد از انتشار این کتاب، آن را اقدامی غیرحرفه‌ای و خلاف قانون دانسته و از پیگرد قانونی خود در این موضوع خبر داد.

متن یادداشت او که در کانال تلگرامی اش منتشر شده به این شرح است:

«به تازگی، انتشارات «سروش» (وابسته به صداوسیما) در اقدامی غیرحرفه‌ای و خلاف قانون، کتابی منتشر کرده با عنوانی کاملاً مشابه عنوان کتابی از من که سیزده سال پیش منتشر شده است. من در کتابم این نظریه‌ را طرح کرده و با شواهد متعدد تاریخی بررسی کرده‌ام که آیین‌های عزاداری برای شیعه حکم «رسانه‌» داشته‌اند و بر همین‌اساس عنوان «رسانه‌ی شیعه» را ابداع و برای کتاب انتخاب کرده بودم. حالا و بیش از یک دهه بعد، در کتابِ انتشارات سروش مشابه مدعای من درباره‌ی آیین‌های سوگواری (که منطقاً‌ پیاده‌روی اربعین را هم شامل می‌شود) در مورد اربعین طرح شده و عنوانی دقیقاً مشابه بر آن گذاشته شده است.

جالب آن‌که این کتاب، که با یک بررسی اولیه هم مشخص می‌شود بیشتر یک گردآوری ضعیف مطالب و فاقد ابتداییات یک اثر پژوهشی است، قرار است با حضور وزیر جدید ارشاد رونمایی شود!

طبق قانون، استفاده از نام یک کتاب برای کتابی دیگر خصوصاً وقتی موضوعات دو کتاب مشابه‌اند، غیرمجاز و قابل پیگرد قانونی است و من هم حق پیگرد را برای خود محفوظ می‌دانم.»

پیاده روی اربعین، رسانه شیعی حامد طالبی  محمدمهدی اسماعیلی

لازم به ذکر است، مراسم رونمایی از کتاب «پیاده روی اربعین، رسانه شیعی» نوشته حامد طالبی به تازگی با حضور محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد سلگی مدیر پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، سعید کرمی مدیرعامل انتشارات سروش و جمعی از اهالی رسانه در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...