کتاب «بیست سال با طنز؛ با تجدید نظر و اضافات» نوشته رویا صدر توسط نشر هرمس به چاپ دوم رسید.

بیست سال باطنز؛ با تجدید نظر و اضافات رویا صدر

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این‌کتاب همان‌طور که از نامش پیداست، طنز معاصر و مطبوعاتی ایران را در بازه‌ای ۲۰ ساله بررسی و مرور می‌کند.

رویا صدر نویسنده این‌کتاب و پژوهشگر حوزه طنز در بخشی از آن نوشته است:

از نظر قالب و محتوا، مطالب و کاریکاتورهای گل‌آقا از همان شماره‌های اول، نشانگر رویکرد دست‌اندرکاران آن به طیف‌ها و سلیقه‌های مختلف اجتماعی، سنی و تحصیلی بود و به نظر می‌رسید درصدد پر کردن خلاء وجود یک هفته‌نامه طنز در سطح وسیع مخاطبان جامعه است. از این‌رو از سطوح مختلف آثار طنز و قالب‌های گوناگون - متناسب با سلیقه‌های مختلف - بهره می‌گرفت و این امر، به مدد همکاری با طنزپردازان نام‌آور و چهره‌های شناخته‌شده طنز از سویی و استعدادهای جوان از سوی دیگر میسر می‌شد.

چاپ دوم این‌کتاب با ۴۸۴ صفحه و قیمت ۱۱۰ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...