کتاب «پروژه‌ی پدری» به همت نشر اطراف منتشر شد.

پانزده روایت از پدری با پروژه‌ی پدری

به گزارش کتاب نیوز، کتاب «پروژه پدری» به کوشش جمعی از نویسندگان و با دبیری فاطمه ستوده منتشر شده است.

نویسندگان این اثر به ترتیب مطالب کتاب عبارتند از: قاسم فتحی، حسام اسلامی، حسین جمشیدی گوهری، امیرعلی صفا، سیداحسان عمادی، سلمان نظافت یزدی، سعیدحسامیان، مجید فضائلی، عقیل بهرا، مهدی حمیدی پارسا، حسام آبنوسی، میثم قاسمی، حسام‌الدین ایپکچی، علی‌اکبر دهبان، یحیی شامخی.

ناشر در معرفی این اثر آورده است:
«پروژه‌ی پدری» پانزده روایت از پدری در همین روزهاست. نویسندگان این کتاب پدران جوانی‌اند که دغدغه‌های مختلف و کودکان متفاوتی دارند و از رازهایی گفته‌اند و نوشته‌اند که از پدرها کمتر شنیده‌ایم. آن‌ها با تکیه بر ویژگی خودگشودگی هم از ترس‌ها و اضطراب‌هایشان نوشته‌اند، هم از تجربه‌ها و احساسات بعد از پدر شدن. پروژه‌ی پدری زنان و مردان را فارغ از جنسیت کنار هم می‌نشاند و یادمان می‌اندازد تقسیم‌بندی‌های مرسوم مردان مریخی و زنان ونوسی خیالی بیش نیست. ما همه مثل همیم، با دنیایی از اضطراب‌ها و ترس‌ها؛ آن‌جا که چهل‌وچند هفته می‌گذرد و پروژه‌ی پدری آغاز می‌شود.

نویسندگان پروژه‌ی پدری هر کدام از منظری به پدری‌شان نگاه کرده‌اند و از آن نوشته‌اند. از ترس‌ها، از فقدان‌ها، از بیماری‌ها. بی‌ترس از ترس‌هایشان نوشته‌اند، بی‌نگرانی از قضاوتِ دیگران. پدری که می‌فهمد خودش و همسرش نابارورند، پدری که برای اولین بار با قصه‌ی سقط جنین روبه‌رو می‌شود، پدری که کودک اوتیستیک دارد، پدری که ناگهان پس از تولد نوزادش می‌فهمد کودکش سندروم داون است، پدری که می‌فهمد مقصر احتمالیِ خواب‌های آشفته‌ی کودکش است، پدری که می‌ترسد پس از تولد نوزادش رابطه‌اش با همسرش کمرنگ شود و به کودکِ هنوزنیامده کمی حسادت می‌کند، پدری که نگران اجاره‌ی سر ماهِ خانه است و نگرانی‌اش را پشت دقیقه‌های کتابخوانی با کودکش پنهان می‌کند… این‌ها پدران پروژه‌ی پدری‌اند.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
«من پدر شده بودم. حداقل در اسناد رسمی پدر شده بودم. مثل پدرم که او هم یک روز پدر شده بود و هنوز هم پدرم است، با این‌که دیگر زنده نیست. حتی مرگ هم نمی‌تواند رابطه‌ی پدر و پسری را از بین ببرد. هنوز توی همه‌‌ی فرم‌ها نام پدرم را جلوی «نام پدر» می‌نویسم و کسی هم ازم نمی‌پرسد پدرت زنده است یا نه. پدر خوبی بوده یا نه. اگر می‌توانستی باز هم او را به عنوان پدر انتخاب می‌کردی یا نه. پدر اولین جبر زندگی‌مان است و نامش همیشه با ما می‌ماند.»

«پروژه پدری» در 232 صفحه و با قیمت 52 هزار تومان  منتشر شده و در کتابفروشی ها در دسترس علاقمندان قرار دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...