مجموعه‌ داستان «اقیانوس را نشانم بده» [Shiloh and other stories] نوشته بابی آن مسون [Shiloh and other stories] با ترجمه مریم سلطانی منتشر شده است.

اقیانوس را نشانم بده» [Shiloh and other stories] بابی آن مسون [Shiloh and other stories]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این مجموعه داستان در ۲۸۰ صفحه و با بهای ۶۰ هزار تومان در نشر خزه به چاپ رسیده است.

«شایلو»، «روک‌بازها»، «افق دیترویت، ۱۹۴۹»، «پیشکش‌ها»، «عتیقه‌ها»، «نوشتن اسامی»، «درخت‌نورد»، «ساکنان و رهگذرها»، «مراسم شامگاهی»، «اقیانوس»، «روز گورستان»، «نانسی کالپپر»، «خود را به موش‌مُردگی زدن»، «سبک نیو ویو» و «سومین دوشنبه» داستان‌های این مجموعه هستند.

در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: وقتی داستان‌های کتاب «اقیانوس را نشانم بده» برای اولین بار در نشریات منتشر شد، ریموند کارور نویسنده سرشناس امریکایی در موردشان گفت: «این داستان‌ها ماندگار خواهند شد.»

تقریباً دو دهه‌ بعد، موقعی که این داستان‌ها قالب کتاب به خود گرفتند، معلوم شد که پیش‌بینی کارور درست بوده است؛ «اقیانوس را نشانم بده» با نام اصلی «شایلو و چند داستان دیگر» به ذهن و خاطره‌ دوستداران جدی ادبیات پیوست و جایزه‌ معتبر پن/همینگوی را در سال ۱۹۸۳ به دست آورد. همچنین نامزد جایزه‌ پن/فاکنر و جایزه ملی حلقه‌ منتقدان کتاب شد و به فهرست نهایی جایزه‌ ملی کتاب راه یافت.‌

بابی آن مسون، متولد اول مه ۱۹۴۰ در کنتاکی امریکا، رمان‌نویس‌، نویسنده‌ داستان کوتاه، مقاله‌نویس و منتقد ادبی است که در کارنامه‌اش بیش از ۱۰ عنوان کتاب دیده می‌شود. این نویسنده‌ کهنه‌کار همچنان در پیرانه‌سری می‌نویسد و جدیدترین کتابش در سال ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است، اما هنوز هم پراستقبال‌ترین و ماندگارترین اثر او همین مجموعه داستان «اقیانوس را نشانم بده» به شمار می‌رود و پس از آن هم کتاب خاطراتش که در سال ۲۰۰۰ نامزد نهایی جایزه‌ پولیتزر شد.
«اقیانوس را نشانم بده»، اولین اثری از بابی آن مسون است که به زبان فارسی ترجمه و منتشر می‌شود.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...