رمان «ظلمت شب یلدا» نوشته امین فقیری توسط نشر آفتابکاران منتشر و راهی بازار نشر شد.

ظلمت شب یلدا امین فقیری

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این‌کتاب سومین عنوان از مجموعه «رمان ایرانی» است که این‌ناشر چاپ می‌کند.

امین فقیری نویسنده این‌کتاب متولد سال ۱۳۲۲ در شیراز، پژوهشگر، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس است که علاوه بر نویسندگی، معلمی و روزنامه‌نگاری را نیز در کارنامه خود دارد. او رمان‌ها، مجموعه‌داستان‌ها و نمایشنامه‌های مختلفی را در کارنامه دارد و اولین‌مجموعه‌داستان خود را با عنوان «دهکده پرملال» در ۲۲ سالگی منتشر کرد. او سال ۷۶ موفق شد لوح زرین بهترین نویسنده بیست‌سال داستان‌نویسی ایران را از آن خود کند.

«ظلمت شب یلدا» اثر جدید فقیری است که ابتدای آن ضمن درج بیت «صحبت حکام ظلمت شب یلداست/ نور ز خورشید خواه بو که برآید» از حافظ، این‌توضیح آمده است: «این‌رمان زاییده تخیل نویسنده است. به دنبال شخصیت‌های واقعی نگردید.» فقیری نگارش این‌رمان را سال ۹۷ به پایان رسانده است.

این‌کتاب دربرگیرنده یک رمان عاشقانه است که بستر زمانی آن، ایرانِ قرن دهم هجری است.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

از هر صد نفر بیست نفر کماندار بودند. کماندارانی که می‌توانستند از فاصله پنجاه‌متری تیر را از حلقه‌های کوچکی عبور دهند. زوبین‌اندازان، شمشیرزن‌ها و نیزه‌داران همگی در آهن و زره غرق بودند. هیبت آن‌ها ترس را در دل مردم بیدار نگه می‌داشت.
هفت‌گروه با تاخت به محل ماموریت خود حرکت کردند. محله‌ها خیلی زود اشغال شد. به نیم‌ساعت نرسید که شهر به‌طور کامل در اشغال سپاه بود. مردم با صدای گرومپ‌گرومپ پای اسب‌ها از خواب پریدند. بعضی به کوچه‌ها ریختند و بعضی به پشت‌بام‌ها رفتند. مردم عرض کوچه‌هایشان را پر از سپاهی دیدند که با اسب‌های ناآرامشان کیپ تا کیپ کنار یکدیگر ایستاده بودند. عملا در خانه‌ها و کوچه‌های منتهی به مرکز شهر زندانی شده بودند. هر دسته از سپاهی‌ها چند طبال همراه داشتند که مرتب بر طبل‌ها می‌کوفتند و وحشت می‌آفریدند. حتی بچه‌ها هم در گهواره‌هاشان به گریه افتاده بودند.

این‌کتاب با ۳۳۶ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۴۸ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...