حسن اصغری از انتشار رمانش درباره خیزش جنگل با عنوان «درفش پوستین بر چوبه دار» خبر داد.

این داستان‌نویس با اعلام این خبر به ایسنا گفت: این رمان که در ۲۶۵ صفحه و در نشر روزگار منتشر شده بن‌مایه  تاریخی دارد و وقایع خیزش جنگل را تصویر می‌کند. در این رمان چند شخصیتِ خیزش جنگل را از نگاه منِ داستان‌نویس تصویر کرده‌ام که در گوشه‌هایی از وقایع آن نقش داشته‌اند.

او خاطرنشان کرد: این رمان سال‌ها پیش چاپ شده بود اما در چاپ جدید متن آن تغییر کرده و حک و اصلاح و بازنگری و بازنویسی شده و ساختارش تغییر بنیادی کرده است. باز تاکید می‌کنم من یک داستان ‌هنری نوشته‌ام نه تاریخ، درواقع از وقایع تاریخ بهره گرفته‌ام تا آن را از نگاه خودم بازآفرینی کنم.

در نوشته پشت جلد این رمان می‌خوانیم: ناگهان صدای شلیک تفنگ پی‌درپی در باغ پیچید و به تالار وحشت ریخت. فراشان توی درگاه به طرف دروازه باغ دویدند. من تپانچه را از جیب بغل پالتو بیرون کشیدم و برخاستم و رفتم نزدیک تختگاه ایستادم. افخم به تپانچه توی چنگم خیره شد و داد زد:

«خیانت...»
شمشیرش را بالا گرفت و در هوا تکان داد. من تپانچه سرتیپ را از جلد کمرش بیرون کشیدم  و گذاشتم توی جیب پالتوام.  سردار همایون بلند شد و تلوتلو خورد و دمر افتاد روی میز بازی آس و فریاد کشید:
این فراشان کجایند؟
شاهزاده اعتبارالدوله خوابیده بود و سرهنگ متین‌الملک هم چشم‌بسته‌ به ستون تکیه داده بود. صدای شلیک تفنگ لحظه‌ای قطع نمی‌شد. افخم به چشم‌های من خیره نگاه می‌کرد. اندکی هوشیار شده بود. من چندبار دستم را بالا بردم اما انگشتم، ماشه را نچکاند. دستم لرزید. به خودم نهیب زدم. قادر به چکاندن ماشه تپانچه نبودم. همین که انگشتم را روی ماشه می‌گذاشتم، دستم می‌لرزید و قلبم تند می‌زد.

...
حسن اصغری، نویسنده و منتقد ادبی در سال  ۱۳۲۶ در شهر خمام از توابع رشت به دنیا آمد. از سال ۱۳۵۵ مقاله‌های مختلفی در نقد ادبی و تاریخ و داستان کوتاه در نشریات مختلف از او منتشر شده است.
او از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ دبیر شورای تحریریه مجله ادبی کلک بود و در سال ۱۳۸۷ سردبیر نشریه ادبیات و سینما بود. از آثار او می‌توان به «ول کنید اسب مرا»(درباره مبارزات دکتر حشمت) «زایش تاریخ»(وقایع دوران مشروطه)، «وعدگاه مرگ»، «جشن تولد با گل محبوبه شب»، «گمشدگان شبستان»، «برزخ نمرود و گل محبوبه»، «قهقهه باشکوه»، «عریان‌تر از جنگ»، «میراث خانزاده»، «قربانگاه سهراب»، «بارگاه گوساله سامری»، «لاله‌زار مرداب»، «تابلوهای زلزله خیز قله کوه کرکس» اشاره کرد.

دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...