کتاب «فریب طعمه‌ها (اقتصاد سوءاستفاده و فریب)» نوشته جورج ای.اکرلاف و رابرت جی. شیلر با ترجمه افشین خاکباز توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.

به گزارش مهر، نسخه اصلی این‌کتاب که ترجمه‌اش یکی از عناوین مجموعه «کتابخانه فلسفه زندگی» این‌ناشر محسوب می‌شود، در سال ۲۰۱۵ به‌طور مشترک توسط دانشگاه‌های پرینستون و آکسفورد منتشر شده است.

نویسندگان کتاب، دو برنده جایزه نوبل اقتصاد هستند که تلاش کرده‌اند در این‌اثر مشترک، ضمن اشاره به کم‌وکاستی‌های علم متعارف اقتصاد، مباحثی را با زبان عامه‌فهم وارد این‌ علم کنند که تاکنون کمتر به‌آن‌ها پرداخته شده است؛ مباحثی مانند سوءاستفاده و فریبکاری، دستکاری در نظام معرفتی عموم مردم برای فریب‌شان و تغییر رفتار مردم برای حفظ منافع صاحبان سرمایه و قدرت. اکرلاف و شیلر در این‌کتاب با استفاده از اقتصاد اطلاعات، کوشش دارند فاصله زیاد مباحث عامیانه نقش دولت و مباحث فنی این حوزه را کم‌تر کنند.

کتاب پیش رو ۳ بخش اصلی با عناوین «صورتحساب‌های پرداخت‌نشده و سقوط مالی»، «فریب در شرایط متعدد» و «نتیجه‌گیری و تاملات پایانی» دارد که هرکدام فصل‌های مختلفی را شامل می‌شوند. «سنگفرش خیابان‌ها از وسوسه است» و «سوءاستفاده از نام نیک و بحران مالی» عناوین دو فصل بخش اول کتاب هستند.

در بخش دوم هم مخاطب با این‌فصول روبرو می‌شود: «تبلیغاتچی‌ها یاد گرفته‌اند چطور بر نقاط ضعف ما تمرکز کنند»، «گوش‌بری در معاملات خودرو، مسکن و کارت‌های اعتباری»، «فریب طعمه‌ها در سیاست»، «غذا، دارو و فریب»، «نوآوری: خوب، بد، زشت»، «دخانیات و الکل»، «ورشکستگی برای سود»، «مایکل میلکن: ماهیگیری با طعمه اوراق قرضه آشغال» و «مقاومت و قهرمانانش». در بخش «نتیجه‌گیری و تاملات پایانی» هم که سومین و آخرین بخش کتاب است ۲ فصل «نتیجه‌گیری: مثال‌ها و درس‌های عمومی: داستان جدید در امریکا و...» و «کلام پایانی: اهمیت فریب طعمه‌ها» آمده‌اند.

دو نویسنده کتاب در این‌اثر بر این‌مساله تاکید دارند که بسیاری از مشکلات، ناشی از ماهیت خود نظام سرمایه‌داری بازار است. اکرلاف و شیلر با استناد به نتایج مطالعات یک روانشناس اجتماعی که فهرستی از سوگیری‌های روانی را مطالعه کرده، بر یکی از آسیب‌پذیری‌های انسان تاکید می‌کنند که می‌تواند بر انتخاب‌های او تاثیر منفی بگذارد. آن‌ها همچنین ابتدای پیشگفتارشان بر کتاب، نوشته‌اند: «احمق‌جان، این‌ اقتصاد است! این‌جمله‌ای است که جیمز کارویل، مشاور کارزار انتخاباتی بیل کلینتون در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۹۹۲ گفت. او می‌خواست به‌خاطر همه مشکلات اقتصادی متعددی که به رکود اقتصادی‌ای نسبت می‌دادند که در دوران ریاست‌جمهوری جورج دابلیو بوش آغاز شد، این‌جمله را به او بچسباند. ولی ما از جمله کارویل تفسیر متفاوت و گسترده‌تری داریم...»

مولفان کتاب پیش‌رو همچنین در انتخاب عنوان اثرشان، واژه Phish را که در فرهنگ لغات آکسفورد معادل فریب است، مورد استفاده قرار داده‌اند. این‌واژه در سال ۱۹۹۶، همان‌زمانی که وبگاه جهانی در حال شکل‌گیری بود، ابداع شد.

در قسمتی از کتاب «فریب طعمه‌ها (اقتصاد سوءاستفاده و فریب)» می‌خوانیم:

داستان جدید در امریکا و پیامدهایش

کتاب حاضر را از جایی آغاز کردیم و در جای دیگر به پایان می‌بریم. در ابتدا، فریب طعمه‌ها را با مثال‌هایی از آنچه اکنون اقتصاد سنتی رفتارگرا نام گرفته است توضیح دادیم: این فهرستِ سیالدینی بود ( در مقدمه، درباره تعادل فریب). یادتان هست که سیالدینی فهرستی از شش سوگیری روانی مشخص داشت که می‌توان با استفاده از آنها از مردم سوءاستفاده کرد.

ولی هرچه پیش‌تر رفتیم بر نکته تازه‌ای تاکید می‌شد. این‌گرایش نوظهور درباره اینکه چرا مردم فریب می‌خورند دلایل عمومی‌تری را نشان می‌داد. پس از فصلی با موضوع بازاریابی و تبلیغات (فصل ۳)، گفتیم دلیل فریب خوردن مردم این است که «داستان‌ها»یی که به خود می‌گویند در تصمیماتی که می‌گیرند نقش مهمی ایفا می‌کند. چرا این شیوه تصمیم‌گیری ما را تا این اندازه در برابرِ سوء‌استفاده آسیب‌پذیر می‌کند؟ چون معمولا داستان مسیر پیچیده‌ای را طی می‌کند و به‌تدریج شاخ و برگ پیدا می‌کند. بیشترِ فریب‌ها، به‌نوعی شامل تعبیه شاخه‌های جدید در «داستان‌ها»ی قدیمی است که مردم به خود می‌گویند، و گاهی، شامل جایگزین کردنِ داستان قدیمی با داستانی جدید است.

برای بیان همین فکر راه دیگری نیز هست که تفاوتی با این راه ندارد. یکی از اساسی‌ترین مهارت‌های انسان توانایی تمرکز است: تمرکز بر برخی چیزها، نه بر چیزهای دیگر. بنابراین می‌توان «داستان‌ها»یی را که مردم، در هنگام تصمیم‌گیری به خود می‌گویند «کانون توجه» آنها نامید. این‌مفهوم کاملا نشان می‌دهد که چرا مردم فریب می‌خورند، و درباره اینکه فریب چگونه انجام می‌شود نیز چیزهایی به ما می‌گوید، چون تغییر کانون توجه مبنای دو حرفه جیب‌بری و تردستی است. جیب‌برها و شعبده‌بازان در منحرف‌کردن توجه ما مهارت خاصی دارند و بعد از این‌کار، تردستی خود را انجام می‌دهند.

این‌کتاب با ۴۰۱ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۷۲ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...