كیهان كلهر، نوازنده كمانچه و از موسیقیدانان معاصر ایرانی جایزه بزرگ موسیقی وومكس، مرد سال موسیقی ۲۰۱۹ را دریافت كرد.

برگزاركنندگان رویداد وومكس۲۰۱۹، ضمن ابراز خوشحالی از اهدای این جایزه به كلهر، این جایزه را به دلیل تسلط و یكانگی مهارت در نوآوری، ایجاد زبان‌های جدید هیجان‌انگیز موسیقی و برای رساندن سنت موسیقی كلاسیك ایرانی به گوش مردم سراسر جهان به كلهر اهدا كردند. در توصیف هنر این هنرمند ایرانی، قبل از اهدای جایزه، بیان شد: «برای كلهر، كمانچه صدای اوست. هنگامی كه می‌نوازد انگار زبانی كامل ایجاد می‌كند كه با سراسر مردم جهان از گذشته دور تا آینده ارتباط برقرار می‌كند. كیهان كلهر در طول زندگی حرفه‌ای خود با بهترین نوازندگان جای جای ایران همكاری كرده و موسیقی اقوام كردستان و خراسان را مورد مطالعه قرار داده است و با موزیسین‌های سایر فرهنگ‌ها نیز با زبان موسیقی دیالوگ داشته است.»كلهر پس از دریافت جایزه، از محمدرضا شجریان كه با بیماری دست و پنجه نرم می‌كند، به عنوان استاد بزرگ موسیقی ایران یاد كرد و گفت: «خیلی خوب است كه در طول زندگی حمایت و دیده شویم، من این جایزه را دستاورد شخصی نمی‌بینم، فكر می‌كنم تاریخ، كار سخت و تلاش بسیاری پشت‌سر این جایزه است، بنده جامعه موسیقی جهان را نمایندگی می‌كنم و مفتخر هستم كه نماینده هنرمندان جهانی باشم، به جای جامعه موسیقی ایرانی.»

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...