کتابخانه‌ای در ایالت بیهار هند که ۱۱۳ سال قدمت داشت، ماه گذشته در جریان یکی از جشن‌های مذهبی هندوها به آتش کشیده شد. امروز از این کتابخانه چیزی نمانده است جز دیوارهای آغشته به خاکستر، بقایای مبلمان و وسایل نابودشده و صفحات پاره‌پاره کتاب‌های سوخته.

کتابخانه‌ای با بیش از 113 سال قدمت به آتش کشیده شد

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این کتابخانه با بیش از ۴۵۰۰ کتاب، از جمله متن‌های باستانی و قرآن که مشمول نمونه‌هایی فاخر از خوش‌نویسی نیز می‌شد، بخشی از مدرسه اسلامی «عزیزه» [library at Madrassa Azizia] در شهر بیهار شریق واقع در ایالت بیهار بود و ۳۱ مارس، گروهی اوباش وابسته به هندوهای افراطی آن را به آتش کشیدند. از جمله کتاب‌های سوخته، قرآن‌ها و کتاب‌های مختلف «حدیث» بودند که بسیاری از آن‌ها بیش از ۱۰۰ سال قدمت داشتند.

کتابخانه‌ای با بیش از 113 سال قدمت به آتش کشیده شد

این حرکت همزمان با جشن «رام ناوامی» هندوها صورت گرفت. مهاجمانی که به کتابخانه حمله کردند، به باتوم، سنگ و بمب‌های دستی بنزینی مجهز بودند.

کتابخانه‌ای با بیش از 113 سال قدمت به آتش کشیده شد

خبرنگار تلویزیون «الجزیره» هم حدود دو هفته پیش به بیهار شریف رفته بود و در مورد این کتابخانه و حمله به آن گزارش داده بود. شاهدان محلی به این تلویزیون گفتند مهاجمان حدود ۱۰۰۰ نفر بودند. موهان بهادر، نگهبان مدرسه، گفت مهاجمان شعار «جای شری رام» فریاد می‌زدند؛ شعاری مذهبی که گروه‌های هندو معمولا هنگام حمله به اقلیت‌های مسلمان و مسیحی هند سر می‌دهند.

کتابخانه‌ای با بیش از 113 سال قدمت به آتش کشیده شد

این حادثه در ماه رمضان رخ داد. برخی از مسجدهای دیگر محل نیز در همین روز هدف حمله قرار گرفتند.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...