کتاب «خنده: جستاری در معنی امور خنده آور» [Le rire, essai sur la signification du comique یا Laughter)] نوشته هانری برگسون [Henri Bergson] با ترجمه مهستی بحرینی روانه بازار کتاب شد.

خنده: جستاری در معنی امور خنده آور» [Le rire, essai sur la signification du comique یا Laughter)] نوشته هانری برگسون [Henri Bergson]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایلنا، «خنده» ازجمله کتاب‌های فلسفی است که پژوهشی درباره مفهوم امور خنده‌آور انجام داده و برگسون آن را در ۱۹۰۰ تألیف کرده است.

نوشتار حاضر به قلم یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان اوایل سده بیستم میلادی است. شهرت علمی او از محدوده فرانسه فراتر رفت و در سراسر جهان به عنوان فیلسوفی تاثیرگذار شناخته شد، چنانچه در سال ۱۹۲۷ به جایزه ادبی نوبل دست یافت. برگسون را می‌توان الهام بخش نویسندگان و اندیشمندان مختلفی دانست.

او معتقد بود: خودانگیختگی اراده و عمل انسان را نمی‌توان با روش‌های علوم طبیعی تبیین کرد و از راه استدلال نمی‌توان به ادراک واقعی دست یافت.

«خنده» متشکل از سه مقاله است که برگسون آن را ابتدا در «روو دو پاری» چاپ کرد و پس از آن به صورت کتابی مستقل انتشار داد. او در این اثر کوشید تا با تجربه و تحلیل مسایلی که موجب خنده می‌شود پی ببرد که این مسایل چرا و چگونه ما را می‌خنداند. از نظر برگسون خنده کارکردی اجتماعی دارد. ما به اشخاص یا به کارهایی که می‌کنند می‌خندیم و نه به اشیاء برای درک خنده، باید آن را در محیط طبیعی‌اش یعنی جامعه قرار دهیم و به خصوص باید فایدۀ آن را که جنبۀ اجتماعی دارد مشخص کنیم چون خنده باید پاسخگوی پاره‌ای از مقتضیات زندگی باشد. برگسون می‌کوشد تا معنی خنده را توضیح دهد و بگوید چه چیزی در کُنه امر خنده آور نهفته است.

«خنده: جستاری در معنی امور خنده آور» توسط مهستی بحرینی در 180صفحه ترجمه شده و با قیمت 35 هزار تومان در بازار کتاب عرضه شده است.

[کتاب حاضر نخستین‌بار با همین عنوان با ترجمه ع‍ب‍اس‌ ب‍اق‍ری‌ توسط انتشارات شباویز در سال ۱۳۷۹ منتشر شده‌ است.]

................ هر روز با کتاب ..............

مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...