کتاب «خنده: جستاری در معنی امور خنده آور» [Le rire, essai sur la signification du comique یا Laughter)] نوشته هانری برگسون [Henri Bergson] با ترجمه مهستی بحرینی روانه بازار کتاب شد.

خنده: جستاری در معنی امور خنده آور» [Le rire, essai sur la signification du comique یا Laughter)] نوشته هانری برگسون [Henri Bergson]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایلنا، «خنده» ازجمله کتاب‌های فلسفی است که پژوهشی درباره مفهوم امور خنده‌آور انجام داده و برگسون آن را در ۱۹۰۰ تألیف کرده است.

نوشتار حاضر به قلم یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان اوایل سده بیستم میلادی است. شهرت علمی او از محدوده فرانسه فراتر رفت و در سراسر جهان به عنوان فیلسوفی تاثیرگذار شناخته شد، چنانچه در سال ۱۹۲۷ به جایزه ادبی نوبل دست یافت. برگسون را می‌توان الهام بخش نویسندگان و اندیشمندان مختلفی دانست.

او معتقد بود: خودانگیختگی اراده و عمل انسان را نمی‌توان با روش‌های علوم طبیعی تبیین کرد و از راه استدلال نمی‌توان به ادراک واقعی دست یافت.

«خنده» متشکل از سه مقاله است که برگسون آن را ابتدا در «روو دو پاری» چاپ کرد و پس از آن به صورت کتابی مستقل انتشار داد. او در این اثر کوشید تا با تجربه و تحلیل مسایلی که موجب خنده می‌شود پی ببرد که این مسایل چرا و چگونه ما را می‌خنداند. از نظر برگسون خنده کارکردی اجتماعی دارد. ما به اشخاص یا به کارهایی که می‌کنند می‌خندیم و نه به اشیاء برای درک خنده، باید آن را در محیط طبیعی‌اش یعنی جامعه قرار دهیم و به خصوص باید فایدۀ آن را که جنبۀ اجتماعی دارد مشخص کنیم چون خنده باید پاسخگوی پاره‌ای از مقتضیات زندگی باشد. برگسون می‌کوشد تا معنی خنده را توضیح دهد و بگوید چه چیزی در کُنه امر خنده آور نهفته است.

«خنده: جستاری در معنی امور خنده آور» توسط مهستی بحرینی در 180صفحه ترجمه شده و با قیمت 35 هزار تومان در بازار کتاب عرضه شده است.

[کتاب حاضر نخستین‌بار با همین عنوان با ترجمه ع‍ب‍اس‌ ب‍اق‍ری‌ توسط انتشارات شباویز در سال ۱۳۷۹ منتشر شده‌ است.]

................ هر روز با کتاب ..............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...